patronować (język polski)

edytuj
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) sprawować patronat
(1.2) daw. adwokatować
(1.3) o osobie być patronem instytucji noszącej czyjeś imię
(1.4) rel. być świętym opiekunem lub orędownikiem czegoś lub kogoś
odmiana:
(1.1-4) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) W spotkaniu udział wzięli m.in: przedstawiciele Komitetu Honorowego Obchodów Roku Chopinowskiego 1999, którzy patronowali pracy dedykowanej naszemu genialnemu artyście[1].
(1.1) Reprezentuje swoją matkę w oficjalnych wystąpieniach i patronuje ponad 400 organizacjom[2].
(1.3) Kto patronował ulicy, na której mieszkaliście w Katowicach?
(1.4) Święty Antoni z Padwy patronuje licznym parafiom na terenie Polski.
(1.4) W odróżnieniu od Ateny, która również jest greckim bóstwem wojny, nie patronuje on rzemiosłu wojennemu i sprawiedliwej walce, ale nikczemnościom związanym z wojną: konfliktowi, zniszczeniu i okrucieństwu[3].
składnia:
(1.1) patronować + D.nie patronować + D.
(1.3) patronować + D.nie patronować + D.
(1.4) patronować + D.nie patronować + D.
kolokacje:
(1.1) prezydent / burmistrz / ministerstwo patronuje • patronować akcji / budowie / imprezie
(1.3) patronować instytutowi / lotnisku / szkole / ulicy
(1.4) patronować dziełom pobożnym / kierowcom / kolejarzom / miastu / myśliwym / pszczelarzom / strażakom
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. patron mos, patronka ż, patronowanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. patronner; pol. patron + -ować
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: