religijność (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌrɛlʲiˈɟijnɔɕt͡ɕ], AS[relʹiǵii ̯ność], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) życie zgodnie z zasadami religii
odmiana:
(1.1) blm,
przykłady:
(1.1) Religijność chłopska jest ceremonialna, liturgiczna, stanowi bardziej element obyczaju niż światopoglądu[1].
(1.1) Inne dziś formy religijności i inaczej sprawowany jest kult świętych[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pobożność
antonimy:
(1.1) ateistyczność, bezbożność, niewiara
hiperonimy:
(1.1) duchowość
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. religia ż, religianctwo n, religiant m, religiantka ż
przym. religijny, religiancki
przysł. religijnie, religiancko
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Bieńkowski Zbigniew, Przyszłość… przeszłości, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Radosław Lolo, Drogi przez mękę, „Polityka”, 2009-05-23, Narodowy Korpus Języka Polskiego.