sprzeczać się

sprzeczać się (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈspʃɛt͡ʃat͡ɕ‿ɕɛ], AS: [spšečać‿śe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• denazal.• zestr. akc.

​

znaczenia:

czasownik zwrotny niedokonany (dk. posprzeczać się)

(1.1) mieć sprzeczkę, spór, drobną kłótnię z kimś, spierać się

odmiana:

(1.1) koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		sprzeczać się
czas teraźniejszy		sprzeczam się	sprzeczasz się	sprzecza się	sprzeczamy się	sprzeczacie się	sprzeczają się
czas przeszły	m	sprzeczałem się	sprzeczałeś się	sprzeczał się	sprzeczaliśmy się	sprzeczaliście się	sprzeczali się
	ż	sprzeczałam się	sprzeczałaś się	sprzeczała się	sprzeczałyśmy się	sprzeczałyście się	sprzeczały się
	n	sprzeczałom się	sprzeczałoś się	sprzeczało się
tryb rozkazujący		niech się sprzeczam	sprzeczaj się	niech się sprzecza	sprzeczajmy się	sprzeczajcie się	niech się sprzeczają
pozostałe formy czas przyszły m będę się sprzeczał, będę się sprzeczać będziesz się sprzeczał, będziesz się sprzeczać będzie się sprzeczał, będzie się sprzeczać będziemy się sprzeczali, będziemy się sprzeczać będziecie się sprzeczali, będziecie się sprzeczać będą się sprzeczali, będą się sprzeczać ż będę się sprzeczała, będę się sprzeczać będziesz się sprzeczała, będziesz się sprzeczać będzie się sprzeczała, będzie się sprzeczać będziemy się sprzeczały, będziemy się sprzeczać będziecie się sprzeczały, będziecie się sprzeczać będą się sprzeczały, będą się sprzeczać n będę się sprzeczało, będę się sprzeczać będziesz się sprzeczało, będziesz się sprzeczać będzie się sprzeczało, będzie się sprzeczać czas zaprzeszły m sprzeczałem się był sprzeczałeś się był sprzeczał się był sprzeczaliśmy się byli sprzeczaliście się byli sprzeczali się byli ż sprzeczałam się była sprzeczałaś się była sprzeczała się była sprzeczałyśmy się były sprzeczałyście się były sprzeczały się były n sprzeczałom się było sprzeczałoś się było sprzeczało się było forma bezosobowa czasu przeszłego sprzeczano się tryb przypuszczający m sprzeczałbym się, byłbym się sprzeczał sprzeczałbyś się, byłbyś się sprzeczał sprzeczałby się, byłby się sprzeczał sprzeczalibyśmy się, bylibyśmy się sprzeczali sprzeczalibyście się, bylibyście się sprzeczali sprzeczaliby się, byliby się sprzeczali ż sprzeczałabym się, byłabym się sprzeczała sprzeczałabyś się, byłabyś się sprzeczała sprzeczałaby się, byłaby się sprzeczała sprzeczałybyśmy się, byłybyśmy się sprzeczały sprzeczałybyście się, byłybyście się sprzeczały sprzeczałyby się, byłyby się sprzeczały n sprzeczałobym się, byłobym się sprzeczało sprzeczałobyś się, byłobyś się sprzeczało sprzeczałoby się, byłoby się sprzeczało imiesłów przymiotnikowy czynny m sprzeczający się, niesprzeczający się ż sprzeczająca się, niesprzeczająca się sprzeczające się, niesprzeczające się n sprzeczające się, niesprzeczające się imiesłów przysłówkowy współczesny sprzeczając się, nie sprzeczając się rzeczownik odczasownikowy sprzeczanie się, niesprzeczanie się

przykłady:

(1.1) Gadali przy tym dużo i sprzeczali się trochę, ale wreszcie za pomocą powrozów, koców oraz bambusowych drążków urządzili coś w rodzaju głębokiego, nieruchomego kosza, w którym Nel mogła siedzieć lub leżeć, lecz z którego nie mogła spaść.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kłócić się

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sprzeczka ż, sprzeczanie n, sprzeczność ż

przym. sprzeczny

przysł. sprzecznie

czas. posprzeczać się dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) argue, have an argument
• interlingua: (1.1) altercar, arguer
• japoński: (1.1) 争う
• niemiecki: (1.1) sich streiten

źródła: