Woskownicowate: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m MalarzBOT: przerabiam link na wywołania szablonu {{Mabberley2017}} |
|||
(Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Takson infobox |
{{Takson infobox |
||
| |
|nazwa = Woskownicowate |
||
| |
|grafika = Myrica gale.jpg |
||
| |
|opis grafiki = [[Woskownica europejska]] |
||
|alt grafiki = |
|||
|systematyka_ref=<ref name=apweb>{{cytuj stronę |url=http://www.mobot.org/MOBOT/research/APweb/ | tytuł=Angiosperm Phylogeny Website | data dostępu=2018-06-23 | autor=Stevens P.F. | rok=2001– | język=en}}</ref> |
|||
|systematyka ref = <ref name="ruggiero" /><ref name="apweb" /> |
|||
|domena=[[eukarionty]] |
|domena = [[eukarionty]] |
||
|królestwo=[[rośliny]] |
|||
| |
|królestwo = [[rośliny]] |
||
| |
|podkrólestwo = [[rośliny zielone]] |
||
|nadgromada = [[rośliny telomowe]] |
|||
⚫ | |||
|gromada = [[rośliny naczyniowe]] |
|||
|klad5= [[różowe]] |
|||
|podgromada = [[rośliny nasienne]] |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
|klasa = ''[[Magnoliopsida]]'' |
|||
| łacina = Myricaceae |
|||
|nadrząd = [[różopodobne]] |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
| |
|nazwa łacińska = Myricaceae |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
|synonimy = |
|||
⚫ | |||
|opis mapy zasięgu = |
|||
|wikispecies = Myricaceae |
|||
|commons = Category:Myricaceae |
|||
}} |
}} |
||
'''Woskownicowate''' (''Myricaceae'' Blume) – [[rodzina (biologia)|rodzina]] roślin z [[rząd (biologia)|rzędu]] [[bukowce|bukowców]] |
'''Woskownicowate''' (''Myricaceae'' Blume) – [[rodzina (biologia)|rodzina]] roślin z [[rząd (biologia)|rzędu]] [[bukowce|bukowców]]. Obejmuje cztery [[rodzaj (biologia)|rodzaje]] z 57 [[gatunek (biologia)|gatunkami]]<ref name=apweb/>. Występują na wszystkich kontynentach z wyjątkiem [[Antarktyda|Antarktydy]] i [[Australia|Australii]], przy czym [[zasięg (biogeografia)|zasięg]] rodziny jest bardzo porozrywany i zwykle brak jej przedstawicieli na rozległych obszarach lądowych wewnątrz kontynentów o klimacie ciepłym. W strefie tropikalnej rośliny te rosną na obszarach górskich<ref name=apweb/><ref name="maarten"/>. Do europejskiej i polskiej flory należy tylko jeden gatunek – [[woskownica europejska]] (''Myrica gale'')<ref name="checklist2002">{{VascularPlantsPoland|2002}}</ref>. |
||
Woskownicowate to [[drzewo|drzewa]] i [[krzew]]y, których cechą charakterystyczną jest obecność aromatycznych gruczołów na liściach (pojedynczych, rzadko klapowanych)<ref name=apweb/>. Przedstawiciele rodziny (z wyjątkiem ''[[Canacomyrica monticola|Canacomyrica]]'') tworzą [[symbioza|symbiozę]] z bakteriami wiążącymi [[azot]] z rodzaju ''[[Frankia]]''<ref name=apweb/><ref name="maarten"/>, nie tworzą zaś [[mykoryza|mykoryzy]]<ref name="maarten"/>. Rosną w różnych siedliskach – na [[torfowisko|torfowiskach]], piaskach nadmorskich, suchych zboczach, skałach wulkanicznych<ref name=encyk/> i jako drzewa w [[las]]ach<ref name=philips>{{cytuj książkę |autor = Roger Philips, Martyn Rix |tytuł = The Botanical Garden. Vol. 1. Trees and shrubs |wydawca = Macmillan |miejsce = London |data = 2002 |strony = 127 |isbn = 0333730038}}</ref>. Ich kwiaty rozwijają się zwykle przed lub razem z liśćmi<ref name=philips/> i są [[anemogamia|wiatropylne]]<ref name=maarten/>. |
|||
Woskownica europejska stosowana była w [[piwowarstwo|piwowarstwie]], jako [[repelenty|repelent]], roślina barwierska, w [[Garbowanie|garbarstwie]] i do celów leczniczych<ref name=mabb>{{Mabberley2017 |s = 609}}</ref>. Niektóre gatunki dostarczają jadalnych owoców (''Myrica esculenta'', ''M. rubra'')<ref name=mabb/>, ten drugi gatunek jest w [[Chiny|Chinach]] uprawiany w odmianach wielkoowockowych i ma duże znaczenie komercyjne<ref name="maarten"/>. Spożywane też bywają kwaskowate owoce ''Myrica faya''<ref name="maarten"/>. Wosk znajdujący się na owocach ''M. cerifera'' i ''M. pensylvanica'' był pozyskiwany po ich wygotowaniu i służył do wyrobu świec i mydeł<ref name=mabb/><ref name=philips/>. |
|||
== Morfologia == |
|||
[[Plik:Sweet-fern (Huron Shores).JPG|thumb|[[Komptonia amerykańska]]]] |
|||
; Pokrój: Na ogół [[krzew]]y, rzadziej niewysokie [[drzewo|drzewa]] do 6–8 m wysokości, w nielicznych przypadkach drzewa osiągające 20<ref name=encyk/>–25<ref name=philips/> m wysokości. |
|||
; [[Liść|Liście]]: Skrętoległe<ref name=philips/>, zrzucane na zimę lub okres suchy albo zimozielone<ref name=encyk/>. Zwykle pozbawione [[przylistek|przylistków]] i siedzące lub krótkoogonkowe<ref name=maarten/>. Pojedyncze, zwykle piłkowane<ref name=encyk/> i lancetowate<ref name=philips/>, w przypadku rodzaju ''Comptonia'' pierzastodzielne<ref name=encyk/>. Pokryte są żółtymi, żywicznymi i podzielonymi gruczołkami<ref name=encyk/><ref name=mabb/> oraz niepodzielonymi i bezbarwnymi włoskami prostymi<ref name=mabb/>. |
|||
; [[Kwiat]]y: Drobne i rozdzielnopłciowe (rzadko obupłciowe<ref name=america/>), przy czym rośliny są [[dwupienność|dwupienne]] lub [[jednopienność|jednopienne]], czasem też te same rośliny tworzą w kolejnych latach kwiaty różnych płci<ref name=philips/>. Kwiaty skupione są w walcowate lub owalne [[kłos]]owate kwiatostany, zwykle pojedyncze, rzadziej złożone<ref name=encyk/>. Kwiaty pozbawione są [[okwiat]]u z wyjątkiem ''Canacomyrica'', u którego to rodzaju składa się on z 6 listków<ref name=maarten/>. Każdy kwiat męski wsparty jest [[przysadka (botanika)|przysadką]] i dwoma lub czterema [[podkwiatek|podkwiatkami]]. [[pręcik (botanika)|Pręcików]] jest zwykle od 2 do 8, rzadziej do 20, przy czym ich liczba zwykle zmniejsza się w kwiatach w górnej części kwiatostanu. Ich nitki są krótkie, wolne lub zrośnięte u dołu, [[pylnik]]i są prosto ku górze wzniesione, pękają podłużnymi szczelinami<ref name=maarten/>. Kwiaty żeńskie rozwijają się po kilka (do 4) w kącie przysadek, każdy kwiat wsparty jest dwa lub cztery podkwiatki. [[Zalążnia]] jest dolna lub wpół dolna (tylko u ''Canacomyrica'' górna), powstaje z dwóch [[owocolistek|owocolistków]] tworzących jedną komorę<ref name=maarten/>. W komorze rozwija się pojedynczy, pionowo ułożony [[zalążek]] okryty pojedynczą [[Integument (botanika)|osłonką]]<ref name=encyk/>. Dwie szyjki słupka są krótkie<ref name="america">{{Cytuj stronę | url = http://www.efloras.org/florataxon.aspx?flora_id=1&taxon_id=10594 | tytuł = Myricaceae Blume | autor = Allan J. Bornstein | praca = Flora of North America | opublikowany = eFloras.org | data dostępu = 2021-05-03}}</ref>, wolne lub zrośnięte w dolnej części<ref name=maarten/>. |
|||
; [[Owoc]]e: Suche lub mięsiste, określane jako [[Pestkowiec|pestkowce]]<ref name=encyk/> lub nibypestkowce, a w istocie [[orzech (botanika)|orzeszki]] z mięsistą otoczką tworzoną przez mięśniejące listki podkwiatowe<ref name=maarten/>, z zewnątrz często woskowane. [[Nasiono|Nasiona]] bez lub ze zredukowanym [[bielmo (botanika)|bielmem]]<ref name=encyk/>. |
|||
== Systematyka == |
== Systematyka == |
||
Pozycja systematyczna rodziny jest dobrze poznana i dowiedziona analizami zarówno molekularnymi jak i morfologicznymi – wchodzi w skład [[klad]]u (rzędu) [[bukowce|bukowców]] zajmując w nim pozycję [[grupa siostrzana|siostrzaną]] dla rodziny [[orzechowate|orzechowatych]]<ref name="maarten">{{Cytuj książkę | autor = Maarten J. M. Christenhusz, Michael F. Fay, Mark W. Chase | tytuł = Plants of the World: An Illustrated Encyclopedia of Vascular Plants | wydawca = Kew Publishing, The University of Chicago Press | miejsce = Richmond, Chicago | data = 2017 | strony = 278-279 | isbn = 978-1-84246-634-6}}</ref>. [[Klad bazalny|Kladem bazalnym]] w obrębie rodziny jest [[takson monotypowy|monotypowy]] rodzaj ''[[Canacomyrica monticola|Canacomyrica]]'' z [[Nowa Kaledonia|Nowej Kaledonii]] (gatunek znany jest ze [[skamieniałości]] także z [[Nowa Zelandia|Nowej Zelandii]]<ref name="maarten"/>). Pozostałe gatunki są różnie dzielone lub łączone na szczeblu rodzajów, z reguły wyodrębniane są rodzaje [[komptonia]] ''Comptonia'' i [[woskownica]] ''Myrica'', czasem też ''[[Morella (roślina)|Morella]]''. Ślady kopalne (pyłek) roślin z tej rodziny znajdowane są w skałach w [[Kreda późna|górnej kredy]] ([[cenoman]])<ref name=apweb/>. Liczne ślady kopalne roślin przypominających dziś jedynego przedstawiciela rodzaju ''Comptonia'' znajdowane są w wielu miejscach na półkuli północnej z osadów datowanych na [[oligocen]] i [[miocen]]<ref name="encyk">{{Cytuj książkę | tytuł = Wielka encyklopedia przyrody. Rośliny kwiatowe 1 | wydawca = Muza S.A. | miejsce = Warszawa | data = 1998 | strony = 131-132 | isbn = 83-7079-778-4}}</ref>. |
|||
; Pozycja systematyczna według [[Angiosperm Phylogeny Website|APweb]] (aktualizowany [[system APG IV]] z 2016) |
; Pozycja systematyczna według [[Angiosperm Phylogeny Website|APweb]] (aktualizowany [[system APG IV]] z 2016) |
||
Jedna z rodzin rzędu [[bukowce|bukowców]] należącego do [[różowe|kladu różowych]] w obrębie [[okrytonasienne|okrytonasiennych]]<ref name=apweb/>: |
Jedna z rodzin rzędu [[bukowce|bukowców]] należącego do [[różowe|kladu różowych]] w obrębie [[okrytonasienne|okrytonasiennych]]<ref name=apweb/>: |
||
⚫ | |||
| style = line-height:90% |
|||
| |
| 1 = [[bukowce]] |
||
| 1.1 = [[bukan]]owate ''Nothofagaceae'' |
|||
⚫ | |||
| 1=[[ |
| 1.2.1 = [[bukowate]] ''Fagaceae'' |
||
⚫ | |||
| 2={{Klad |
|||
| 1.2.2.1.2 = [[orzechowate]] ''Juglandaceae'' |
|||
⚫ | |||
| 2={{Klad |
|||
⚫ | |||
| 1={{Klad |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
| 2=[[orzechowate]] ''Juglandaceae'' |
|||
}} |
}} |
||
| 2={{Klad |
|||
⚫ | |||
| 2={{Klad |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
}} }} }} }} }} }} |
|||
⚫ | |||
; Pozycja rodzaju w [[system Reveala|systemie Reveala]] (1993-1999): |
|||
⚫ | |||
Gromada [[okrytonasienne]] (''Magnoliophyta'' Cronquist), podgromada ''Magnoliophytina'' Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa ''[[Rosopsida]]'' Batsch, podklasa [[oczarowe]] (''Hamamelididae'' Takht.), nadrząd ''Juglandanae'' Takht. ex Reveal , rząd [[woskownicowce]] (''Myricales'' Engl. in Engl. & Prantl), rodzina woskownicowate (''Myricaceae'' Blume)<ref>{{cytuj stronę |url=http://web.archive.org/web/20160304125811/http://crescentbloom.com/Plants/Familia/M/Myricaceae.htm |rok= |tytuł=Myricaceae | autor=Crescent Bloom |opublikowany=The Compleat Botanica | data dostępu=2010-01-06 |język=en}}</ref>. |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | ; Podział i wykaz [[rodzaj (biologia)|rodzajów]]<ref>{{ |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
== Przypisy == |
== Przypisy == |
||
{{Przypisy |
{{Przypisy| |
||
<ref name="ruggiero">{{Ruggiero |data dostępu = 2020-02-20}}</ref> |
|||
<ref name="apweb">{{Angiosperm Phylogeny Website |data dostępu = 2018-06-23}}</ref> |
|||
}} |
|||
{{Kontrola autorytatywna}} |
|||
[[Kategoria:Woskownicowate|*]] |
[[Kategoria:Woskownicowate|*]] |
Aktualna wersja na dzień 14:51, 17 kwi 2023
Woskownica europejska | |
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina |
woskownicowate |
Nazwa systematyczna | |
Myricaceae Blume Fl. Javae 17-18: 3. 1829 | |
Zasięg | |
Woskownicowate (Myricaceae Blume) – rodzina roślin z rzędu bukowców. Obejmuje cztery rodzaje z 57 gatunkami[2]. Występują na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy i Australii, przy czym zasięg rodziny jest bardzo porozrywany i zwykle brak jej przedstawicieli na rozległych obszarach lądowych wewnątrz kontynentów o klimacie ciepłym. W strefie tropikalnej rośliny te rosną na obszarach górskich[2][3]. Do europejskiej i polskiej flory należy tylko jeden gatunek – woskownica europejska (Myrica gale)[4].
Woskownicowate to drzewa i krzewy, których cechą charakterystyczną jest obecność aromatycznych gruczołów na liściach (pojedynczych, rzadko klapowanych)[2]. Przedstawiciele rodziny (z wyjątkiem Canacomyrica) tworzą symbiozę z bakteriami wiążącymi azot z rodzaju Frankia[2][3], nie tworzą zaś mykoryzy[3]. Rosną w różnych siedliskach – na torfowiskach, piaskach nadmorskich, suchych zboczach, skałach wulkanicznych[5] i jako drzewa w lasach[6]. Ich kwiaty rozwijają się zwykle przed lub razem z liśćmi[6] i są wiatropylne[3].
Woskownica europejska stosowana była w piwowarstwie, jako repelent, roślina barwierska, w garbarstwie i do celów leczniczych[7]. Niektóre gatunki dostarczają jadalnych owoców (Myrica esculenta, M. rubra)[7], ten drugi gatunek jest w Chinach uprawiany w odmianach wielkoowockowych i ma duże znaczenie komercyjne[3]. Spożywane też bywają kwaskowate owoce Myrica faya[3]. Wosk znajdujący się na owocach M. cerifera i M. pensylvanica był pozyskiwany po ich wygotowaniu i służył do wyrobu świec i mydeł[7][6].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Na ogół krzewy, rzadziej niewysokie drzewa do 6–8 m wysokości, w nielicznych przypadkach drzewa osiągające 20[5]–25[6] m wysokości.
- Liście
- Skrętoległe[6], zrzucane na zimę lub okres suchy albo zimozielone[5]. Zwykle pozbawione przylistków i siedzące lub krótkoogonkowe[3]. Pojedyncze, zwykle piłkowane[5] i lancetowate[6], w przypadku rodzaju Comptonia pierzastodzielne[5]. Pokryte są żółtymi, żywicznymi i podzielonymi gruczołkami[5][7] oraz niepodzielonymi i bezbarwnymi włoskami prostymi[7].
- Kwiaty
- Drobne i rozdzielnopłciowe (rzadko obupłciowe[8]), przy czym rośliny są dwupienne lub jednopienne, czasem też te same rośliny tworzą w kolejnych latach kwiaty różnych płci[6]. Kwiaty skupione są w walcowate lub owalne kłosowate kwiatostany, zwykle pojedyncze, rzadziej złożone[5]. Kwiaty pozbawione są okwiatu z wyjątkiem Canacomyrica, u którego to rodzaju składa się on z 6 listków[3]. Każdy kwiat męski wsparty jest przysadką i dwoma lub czterema podkwiatkami. Pręcików jest zwykle od 2 do 8, rzadziej do 20, przy czym ich liczba zwykle zmniejsza się w kwiatach w górnej części kwiatostanu. Ich nitki są krótkie, wolne lub zrośnięte u dołu, pylniki są prosto ku górze wzniesione, pękają podłużnymi szczelinami[3]. Kwiaty żeńskie rozwijają się po kilka (do 4) w kącie przysadek, każdy kwiat wsparty jest dwa lub cztery podkwiatki. Zalążnia jest dolna lub wpół dolna (tylko u Canacomyrica górna), powstaje z dwóch owocolistków tworzących jedną komorę[3]. W komorze rozwija się pojedynczy, pionowo ułożony zalążek okryty pojedynczą osłonką[5]. Dwie szyjki słupka są krótkie[8], wolne lub zrośnięte w dolnej części[3].
- Owoce
- Suche lub mięsiste, określane jako pestkowce[5] lub nibypestkowce, a w istocie orzeszki z mięsistą otoczką tworzoną przez mięśniejące listki podkwiatowe[3], z zewnątrz często woskowane. Nasiona bez lub ze zredukowanym bielmem[5].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Pozycja systematyczna rodziny jest dobrze poznana i dowiedziona analizami zarówno molekularnymi jak i morfologicznymi – wchodzi w skład kladu (rzędu) bukowców zajmując w nim pozycję siostrzaną dla rodziny orzechowatych[3]. Kladem bazalnym w obrębie rodziny jest monotypowy rodzaj Canacomyrica z Nowej Kaledonii (gatunek znany jest ze skamieniałości także z Nowej Zelandii[3]). Pozostałe gatunki są różnie dzielone lub łączone na szczeblu rodzajów, z reguły wyodrębniane są rodzaje komptonia Comptonia i woskownica Myrica, czasem też Morella. Ślady kopalne (pyłek) roślin z tej rodziny znajdowane są w skałach w górnej kredy (cenoman)[2]. Liczne ślady kopalne roślin przypominających dziś jedynego przedstawiciela rodzaju Comptonia znajdowane są w wielu miejscach na półkuli północnej z osadów datowanych na oligocen i miocen[5].
- Pozycja systematyczna według APweb (aktualizowany system APG IV z 2016)
Jedna z rodzin rzędu bukowców należącego do kladu różowych w obrębie okrytonasiennych[2]:
bukowce |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- Canacomyrica Guillaumin
- Comptonia L'Hér. – komptonia
- Morella Loureiro (czasem włączana do Myrica)
- Myrica L. – woskownica
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ a b c d e f g Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2018-06-23] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Maarten J. M. Christenhusz, Michael F. Fay, Mark W. Chase: Plants of the World: An Illustrated Encyclopedia of Vascular Plants. Richmond, Chicago: Kew Publishing, The University of Chicago Press, 2017, s. 278-279. ISBN 978-1-84246-634-6.
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
- ↑ a b c d e f g h i j k Wielka encyklopedia przyrody. Rośliny kwiatowe 1. Warszawa: Muza S.A., 1998, s. 131-132. ISBN 83-7079-778-4.
- ↑ a b c d e f g Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 1. Trees and shrubs. London: Macmillan, 2002, s. 127. ISBN 0-333-73003-8.
- ↑ a b c d e David J. Mabberley , Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 609, DOI: 10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200 .
- ↑ a b Allan J. Bornstein: Myricaceae Blume. [w:] Flora of North America [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2021-05-03].
- ↑ List of Genera in MYRICACEAE, [w:] Vascular plant families and genera, Kew Gardens & Missouri Botanical Garden [dostęp 2018-06-23] (ang.).
- EoL: 4327
- Flora of China: 10594
- Flora of North America: 10594
- GBIF: 2432
- identyfikator iNaturalist: 49035
- IPNI: 77126721-1
- ITIS: 19257
- NCBI: 26766
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:77126721-1
- Tela Botanica: 101085
- identyfikator Tropicos: 42000059
- identyfikator taksonu Fossilworks: 55441
- CoL: D3J