Libice nad Cidlinou: Różnice pomiędzy wersjami

Libice nad Cidlinou
	; Fundamenty kościoła Sławnikowiców (Libice nad Cidlinou)
Herb	Flaga
Państwo	Czechy
Kraj	środkowoczeski
Powiat	Nymburk
Zarządzający	Iveta Myšková↗
Powierzchnia	9,95 km²
Wysokość	190 m n.p.m.
Populacja ; • liczba ludności	; 1314
Kod pocztowy	289 07
Tablice rejestracyjne	NB
	Położenie na mapie Czech Libice nad Cidlinou
	50°07′40″N 15°10′49″E/50,127778 15,180278
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 22:05, 23 kwi 2018

Libice nad Cidlinou – miejscowość w Czechach (powiat Nymburk, kraj środkowoczeski), nad rzeką Cidliną (1314 mieszkańców). Leży ok. 3 km na południowy wschód od Podiebradów, przy autostradzie D11 z Pragi do Hradca Králové.

Najstarsze ślady osadnictwa pochodzą z końca VIII wieku^[1]. Rozwój osadnictwa nastąpił w IX wieku. W X wieku gród był stolicą księstwa Sławnikowiców, spokrewnionego z cesarskim rodem Ludolfingów. Wznieśli oni w Libicy książęcy dwór oraz kamienny kościół, zbudowany prawdopodobnie w latach 950–970 oraz zapewne kilka mniejszych kościołów na podgrodziu. Władztwo Sławnikowiców upadło w 995 roku, gdy Libice została zdobyta i spalona przez wojska Przemyślidów, a większość książęcego rodu wymordowana. Gród przeszedł w ręce rodu Wrszowców i znajdował się w ich rękach do 1108 roku, kiedy doszło do upadku ich znaczenia. Ostateczny upadek znaczenia grodu dokonał się w XII wieku^[2].

Przypisy

↑ Zdeněk Váňa: Świat dawnych Słowian. Antoni Kroh (tłum.). Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1985, s. 49. ISBN 83-06-01126-0.
↑ Zdeněk Váňa: Świat dawnych Słowian. Antoni Kroh (tłum.). Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1985, s. 50. ISBN 83-06-01126-0.

Bibliografia

Váňa Zdeněk, Świat dawnych Słowian, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1985.
Leciejewicz Lech, Węcki Andrzej, Słownik Starożytności Słowiańskich, Polska Akademia Nauk, 1967, tom 3

[1] Zdeněk Váňa: Świat dawnych Słowian. Antoni Kroh (tłum.). Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1985, s. 49. ISBN 83-06-01126-0.

[2] Zdeněk Váňa: Świat dawnych Słowian. Antoni Kroh (tłum.). Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1985, s. 50. ISBN 83-06-01126-0.

[1]

[2]

@@ Linia 13: / Linia 13: @@
  |wysokość                     = 190
  |rok                          =
- |liczba ludności              = 1 314
+ |liczba ludności              = 1314
  |gęstość zaludnienia          =
  |numer kierunkowy             =
@@ Linia 24: / Linia 24: @@
 '''Libice nad Cidlinou''' – miejscowość w [[Czechy|Czechach]] ([[powiat Nymburk]], [[kraj środkowoczeski]]), nad rzeką [[Cidlina|Cidliną]] (1314 mieszkańców). Leży ok. 3 km na południowy wschód od [[Podiebrady|Podiebradów]], przy [[autostrada D11 (Czechy)|autostradzie D11]] z [[Praga|Pragi]] do [[Hradec Králové|Hradca Králové]].
-Najstarsze ślady osadnictwa pochodzą z końca [[VIII wiek]]u<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Váňa|imię = Zdeněk|tytuł = Świat dawnych Słowian| inni = Antoni Kroh (tłum.)| wydawca = Państwowy Instytut Wydawniczy| miejsce = Warszawa| rok = 1985| isbn = 83-06-01126-0| strony = 49}}</ref>. Rozwój osadnictwa nastąpił w IX wieku. W [[X wiek]]u gród był stolicą księstwa [[Sławnikowice (ród)|Sławnikowiców]], spokrewnionego z cesarskim rodem [[Ludolfingowie|Ludolfingów]]. Wznieśli oni w Libicy książęcy dwór oraz kamienny kościół, zbudowany prawdopodobnie w latach 950 - 970 oraz zapewne kilka mniejszych kościołów na podgrodziu. Władztwo Sławnikowiców upadło w [[995]] roku, gdy Libice została zdobyta i spalona przez wojska [[Przemyślidzi|Przemyślidów]], a większość książęcego rodu wymordowana. Gród przeszedł w ręce rodu [[Wrszowcy|Wrszowców]] i znajdował się w ich rękach aż do [[1108]] roku, kiedy doszło do upadku ich znaczenia. Ostateczny upadek znaczenia grodu dokonał się w [[XII wiek]]u<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Váňa|imię = Zdeněk|tytuł = Świat dawnych Słowian| inni = Antoni Kroh (tłum.)| wydawca = Państwowy Instytut Wydawniczy| miejsce = Warszawa| rok = 1985| isbn = 83-06-01126-0| strony = 50}}</ref>.
+Najstarsze ślady osadnictwa pochodzą z końca VIII wieku<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Váňa|imię = Zdeněk|tytuł = Świat dawnych Słowian| inni = Antoni Kroh (tłum.)| wydawca = Państwowy Instytut Wydawniczy| miejsce = Warszawa| rok = 1985| isbn = 83-06-01126-0| strony = 49}}</ref>. Rozwój osadnictwa nastąpił w IX wieku. W X wieku gród był stolicą księstwa [[Sławnikowice (ród)|Sławnikowiców]], spokrewnionego z cesarskim rodem [[Ludolfingowie|Ludolfingów]]. Wznieśli oni w Libicy książęcy dwór oraz kamienny kościół, zbudowany prawdopodobnie w latach 950–970 oraz zapewne kilka mniejszych kościołów na podgrodziu. Władztwo Sławnikowiców upadło w 995 roku, gdy Libice została zdobyta i spalona przez wojska [[Przemyślidzi|Przemyślidów]], a większość książęcego rodu wymordowana. Gród przeszedł w ręce rodu [[Wrszowcy|Wrszowców]] i znajdował się w ich rękach do 1108 roku, kiedy doszło do upadku ich znaczenia. Ostateczny upadek znaczenia grodu dokonał się w XII wieku<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Váňa|imię = Zdeněk|tytuł = Świat dawnych Słowian| inni = Antoni Kroh (tłum.)| wydawca = Państwowy Instytut Wydawniczy| miejsce = Warszawa| rok = 1985| isbn = 83-06-01126-0| strony = 50}}</ref>.
 == Przypisy ==