7 Batalion Strzelców Celnych: Różnice pomiędzy wersjami
Wygląd
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Przeniesiono z Category:Jednostki organizacyjne wojska rozwiązane w 1831 do Category:Polskie jednostki organizacyjne wojska rozwiązane w 1831 przy użyciu Cat-a-lot |
m Przeniesiono z Category:Jednostki organizacyjne wojska utworzone w 1831 do Category:Polskie jednostki organizacyjne wojska utworzone w 1831 przy użyciu Cat-a-lot |
||
Linia 56: | Linia 56: | ||
[[Kategoria:Bataliony strzelców celnych]] |
[[Kategoria:Bataliony strzelców celnych]] |
||
[[Kategoria:Polskie jednostki organizacyjne wojska rozwiązane w 1831]] |
[[Kategoria:Polskie jednostki organizacyjne wojska rozwiązane w 1831]] |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Polskie jednostki organizacyjne wojska utworzone w 1831]] |
Aktualna wersja na dzień 00:11, 28 lip 2024
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Nazwa wyróżniająca |
Krakowski |
Dowódcy | |
Pierwszy |
Franciszek Nowiński |
Ostatni |
Stanisław Gaszyński |
Działania zbrojne | |
powstanie listopadowe | |
Organizacja | |
Rodzaj wojsk |
7 Batalion Strzelców Celnych Krakowskich – ochotnicza polska formacja wojskowa powołana w czasie powstania listopadowego.
Batalion został utworzony w województwie Krakowskim w styczniu 1831[1], a w jego skład weszły oddziały korpusu leśnego[2].
Dowódcy
[edytuj | edytuj kod]- Franciszek Nowiński[2]
- Wiktor Kozłowski[2]
- Stanisław Gaszyński[2]
Bitwy i potyczki
[edytuj | edytuj kod]- Chotcza Góra (10 września 1831)[2]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wimmer 1978 ↓, s. 489.
- ↑ a b c d e Gembarzewski 1925 ↓, s. 78.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925, s. 78.
- Bronisław Gembarzewski: Wojsko Polskie - Królestwo Polskie 1815-1830. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2003. ISBN 83-88841-48-3.
- Jan Wimmer: Historia piechoty polskiej do roku 1864. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978, s. 489.