Rio de Janeiro
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Stan | |||||
Data założenia |
1749 | ||||
Burmistrz | |||||
Powierzchnia |
1260 km² | ||||
Wysokość |
31 m n.p.m. | ||||
Populacja (2013) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Nr kierunkowy |
+55 21 | ||||
Kod pocztowy |
20000-000 | ||||
Tablice rejestracyjne |
RJ | ||||
Podział miasta |
33 regiony | ||||
Położenie na mapie Brazylii Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||
Położenie na mapie Rio de Janeiro Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:city} | |||||
Strona internetowa |
Rio de Janeiro (z port. Rzeka Styczniowa, wym. port. '[ˈʁi.u dʒi ʒaˈnejɾu]) – drugie co do wielkości miasto Brazylii. Stolica stanu Rio de Janeiro. W latach 1822-1960 – zanim powstała Brasilia – Rio de Janeiro było stolicą niepodległej Brazylii. Miasto słynie ze swych plaż (m.in. Copacabana, Ipanema), olbrzymiego posągu Chrystusa Odkupiciela na górze Corcovado, ale przede wszystkim z corocznie obchodzonego karnawału.
Rio de Janeiro jest miastem kontrastów, z jednej strony może zaliczać się do najnowocześniejszych metropolii świata, z drugiej strony znajdują się w nim dzielnice biedy (favelas), w których występują problemy przestępczości narkotykowej, walki gangów i wysoki wskaźnik zabójstw.
Geografia
Rio de Janeiro jest stolicą stanu Rio de Janeiro. Leży w południowo-wschodniej części państwa w zatoce Guanabara nad Atlantykiem. Miasto położone jest między urwistymi wzgórzami Pao de Acucar – „Głową Cukru” która, wznosi się na 396 m n.p.m. oraz Corcovado – „Garbatą Górą” ze statuą Chrystusa. Rio de Janeiro to także wspaniałe, znane na całym świecie piaszczyste plaże Ipanema oraz Copacabana[1]. Do miasta należą wyspy Governador i Paquetá. Na jego terenie leżą też jeziora Tijuca, Marapendi, Jacarepaguá i Rodrigo de Freitas[2].
Strefy miasta[3]
- Centro (Śródmieście) – centrum miasta – znajduje tu się większość jego zabytków oraz część handlowa
- Zona Sul (Strefa południowa) - dzielnica chętnie odwiedzana przez turystów – słynąca z plaży Copacabana. Najbogatsza część miasta. Składa się w rzeczywistości z mniejszych dzielnic:
- Sao Conrado
- Leblon
- Ipanema
- Arpoador
- Copacabana
- Leme
- Gloria
- Catete
- Flamengo
- Botafogo
- Urca
- Zona Norte (Strefa północna) – w dzielnicy mieści się wiele atrakcji historycznych oraz Muzeum Narodowe. Znajduje się tu również stadion Maracanã, na którym rozgrywano Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej w 1950 oraz 2014 i Igrzyska panamerykańskie w 2007. Mieści się tu też największe, międzynarodowe lotnisko w Rio de Janeiro.
- West Zone (Strefa Zachodnia) – region najbardziej oddalonych od centrum. Jest to dzielnica rolno-przemysłowa. Obejmuje ona:
- Barra da Tijuca
- Jacarepaguá
- Recreio dos Bandeirantes
- Vargem Grande
- Vargem Pequena
- Realengo
- Padre Miguel
- Bangu
- Campo Grande
- Jardim Sulacap
- Paciência
- Santa Cruz
Historia
Zatoka, nad którą leży Rio de Janeiro, została odkryta przez pierwszego Europejczyka na tych terenach, Portugalczyka Gaspara de Lemos 1 stycznia 1502. Nazwał ją „Styczniowa rzeka”, ponieważ sądził, że to ujście rzeki. Portugalczycy odkrywając miasto, założyli tutaj nie kolonie, a jedynie faktorie handlowe tak, aby nie przeszkadzać Indianom mieszkającym na tych terenach. W 1555 powstała tu osada francuskich Hugonotów zajęli oni całą zatokę, zakładając kolonię La France Antarctique, która z założenia miała być wolna od prześladowań. Portugalczycy, chcący skolonizować całą Brazylię, już w roku 1565, pod dowództwem Estácio de Sá rozpoczęli walki z Francuzami. Po wygranych walkach – w 1567 – zbudowali nad zatoką miasto, które na cześć patrona Świętego Sebastiana nazwali São Sebastião do Rio de Janeiro. Nazwę tą jednak szybko przemienili na poprzednią – Rio de Janeiro. W okresie początków osadnictwa portugalskiego ufortyfikowano wzgórza Urca i Morro do Castelo, a następnie rozbudowano obecną dzielnicę staromiejską z pałacem wicekrólów Brazylii, Izbą Deputowanych, katedrą i licznymi barokowymi kościołami[4]. 12 września 1711 w czasie wojny o sukcesję hiszpańską, toczonej między Wielką Brytanią i Portugalią z jednej strony a Francją i Hiszpanią z drugiej, miasto zostało zdobyte przez eskadrę francuską (13 okrętów, 6 tys. ludzi, 700 dział), na czele której stał René Duguay-Trouin. W wyniku ataku zniszczone zostały portugalskie okręty stacjonujące w porcie. Po otrzymaniu wieści o nadciągającej odsieczy (portugalskiej od strony lądu i brytyjskiej od strony morza) i wymuszeniu od mieszkańców wysokiego okupu, Francuzi odpłynęli do Brestu wraz ze zdobytymi na miejscu statkami handlowymi. Od 1808 do 1821 roku faktyczna stolica Portugalii – rodzina królewska z Janem VI na czele schroniła się tutaj przed inwazją wojsk napoleońskich.
Pod koniec XVI w. miasto bardzo szybko się rozrastało, z jego portów wywożono cukier do Europy, a dzięki gorączce złota w sąsiednim Minaas Gerias stało się centrum finansowym kraju oraz stolicą państwa. Mieszkała tutaj królewska rodzina, a następnie cesarz Brazylii. Do 1889 roku Rio było stolicą wolnego państwa oraz cesarstwa, a później Republiki Brazylii. W 1960 roku stolicę przeniesiono do Brasilii[5][1].
Zabytki[5]
- Kościół i klasztor Benedyktynów – XVI w.
- Klasztor Franciszkanów – XVII w.
- Katedra – 1775
- Kościół Nossa Senhora da Glória – 1771
- Pałac królewski – XIX w.
- Pałac Itamaraty – XIX w.
- Pałac Guanabara – XIX w.
- Akwedukt Arcos da Carioca – 1750
- Opera – 1909
Populacja
- Wykres liczby ludności na podstawie danych zebranych przez Instituto Brasileiro de Geografia e Estatística (w tys.)
Gospodarka
W mieście znajdują się duże zakłady przemysłu odzieżowego, włókienniczego, drzewnego, skórzanego, maszynowego, elektrotechnicznego, chemicznego, spożywczego. Jeden z największych portów Ameryki Południowej i międzynarodowy port lotniczy oraz ważny węzeł kolejowy.
Transport
Transport lotniczy
Rio de Janeiro posiada 3 lotniska:
- Aeroporto Internacional Tom Jobim – Galeão (GIG) - obsługuje loty krajowe i międzynarodowe. Lotnisko jest położone na wyspie Ilha do Governador, ok. 20 km od centrum.
- Aeroporto Santos Dumont (SDU) - obsługuje tylko loty krajowe. Na jego obszarze znajdują się hangary dla helikopterów.
- Aeroporto de Jacarepaguá (SBJR) - jest położone w dzielnicy Barra da Tijuca i obsługuje głównie loty prywatne.
Transport kolejowy
W centrum znajduje się dworzec kolejowy Central do Brasil. Obsługuje pociągi z okolic Rio. Z dworca można dostać się autobusem lub metrem w inne rejony miasta.
Metro
Metrô Rio powstało w 1979 r. i ma obecnie 2 linie:
- Linia 1 (pomarańczowa) - łączy Zona Sul z Zona Norte
- Linia 2 (zielona) - łączy Zona Sul z Baixada
W planach są 2 kolejne linie:
- Linia 3 (niebieska) - będzie łączyła Rio de Janeiro z Niterói
- Linia 4 (szara) - będzie łączyła Ipanemę z Barra da Tijuca – planowane zakończenie: 2016 r.
Transport autobusowy
W Rio jest bardzo dużo linii autobusowych w ramach aż 47 firm przewozowych.
Szkolnictwo
W Rio de Janeiro istnieje obecnie ponad 80 uczelni uznanych przez Ministerstwo Edukacji[6], w tym 4 uczelnie wyższe:
- Universidade Federal do Rio de Janeiro (UFRJ)
- Fundação Getúlio Vargas (FGV)
- Instituto Militar de Engenharia (IME)
- Universidade do Estado do Rio de Janeiro (UERJ)
Sport
W mieście znajduje się Maracana – jeden z 12 stadionów, na których rozgrywane były Mistrzostwa Świata w piłce nożnej 2014 i gdzie odbył się ich finał. Został oddany do użytku w 1950 r. – również na Mundial. Do tego czasu wykorzystywany był głównie do rozgrywania meczów piłkarskich pomiędzy największymi klubami Rio de Janeiro: Flamengo, Botafogo, Fluminense i Vasco da Gama, a także organizowano na nim koncerty i inne atrakcje.
W 2016 roku w Rio de Janeiro odbędą się XXXI Letnie Igrzyska Olimpijskie. Będą to pierwsze igrzyska w Ameryce Południowej. Zaplanowano 28 konkurencji sportowych, a w ramach nich – 38 dyscyplin.
Religia
W 2013 r. miasto było gospodarzem 28 Światowych Dni Młodzieży, którym przewodniczył papież Franciszek.
Kilkakrotnie Rio de Janeiro odwiedzał Jan Paweł II podczas swojej 7, 13 i 80 podróży apostolskiej.
Siedziba rzymskokatolickiego arcybiskupa São Sebastião do Rio de Janeiro.
W 2010 roku katolicy stanowili 51.09% mieszkańców. Bezwyznaniowcy stanowili 13.33%[7], protestanci stanowili 23,37%, spirytyści stanowią 4–5%.
Osoby związane z Rio de Janeiro
-
Widok Rio z Corcovado -
Widok Rio widoczne dzielnice Copacabana i Ipanema -
Plaża Leblon i Ipanema -
Chrystus z Corcovado – Cristo Redentor
Miasta partnerskie
- Amsterdam (Holandia)
- Atlanta (USA)
- Barcelona (Hiszpania)
- Batangas (Filipiny)
- Bejrut (Liban)
- Mumbaj (Indie)
- Buenos Aires (Argentyna)
- Bukareszt (Rumunia)
- Cabo Frio (Brazylia)
- Caracas (Wenezuela)
- Casablanca (Maroko)
- Durban (RPA)
- Dżudda (Arabia Saudyjska)
- Erywań (Armenia)
- Guimarães (Portugalia)
- Kapsztad (RPA)
- Kijów (Ukraina)
- Kobe (Japonia)
- Kraków (Polska)
- La Paz (Boliwia)
- Lagos (Nigeria)
- Liverpool (Wielka Brytania)
- Lizbona (Portugalia)
- Oklahoma City (Stany Zjednoczone)
- Madryt (Hiszpania)
- Managua (Nikaragua)
- Meksyk (Meksyk)
- Miami (Stany Zjednoczone)
- Montpellier (Francja)
- Montreal (Kanada)
- Natal (Brazylia)
- Newark (Stany Zjednoczone)
- Niterói (Brazylia)
- Nova Friburgo (Brazylia)
- Osaka (Japonia)
- Paryż (Francja)
- Pekin (Chiny)
- Petersburg (Rosja)
- Póvoa de Varzim (Portugalia)
- Puerto Varas (Chile)
- Pusan (Korea Południowa)
- Rufisque (Senegal)
- Santa Cruz de Tenerife (Hiszpania)
- Santo Tirso (Portugalia)
- Santos (Brazylia)
- Seul (Korea Południowa)
- Stambuł (Turcja)
- Sydney (Australia)
- Tel Awiw-Jafa (Izrael)
- Teresópolis (Brazylia)
- Tunis (Tunezja)
- Vancouver (Kanada)
- Vila Nova de Gaia (Portugalia)
- Warszawa (Polska)
- ↑ a b http://www.brazylia.com.pl/rio-de-janeiro.xml.
- ↑ http://wikitravel.org/pl/Rio_de_Janeiro.
- ↑ http://www.easyexpat.com/pl/guides/brazil/rio-de-janeiro/przeglad/geografia.htm.
- ↑ http://skarby-swiata.pl/brazylia/brazylia/rio_de_janeiro.html.
- ↑ a b http://portalwiedzy.onet.pl/66570,,,,rio_de_janeiro,haslo.html.
- ↑ Faculdades reconhecidas pelo MEC.
- ↑ Roraima lidera o ranking dos sem religião; Rio fica em 2º Fundação Getúlio Vargas