Przejdź do zawartości

Park Krajobrazowy Lasy nad Górną Liswartą

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Pikador (dyskusja | edycje) o 10:54, 26 sie 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Park Krajobrazowy Lasy nad Górną Liswartą
kod: {{{kod obszaru}}}
park krajobrazowy
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Położenie

Blachownia, Boronów, Ciasna, Herby, Kochanowice, Konopiska, Koszęcin, Panki, Przystajń, Starcza, Woźniki, Wręczyca Wielka

Siedziba

{{{siedziba}}}

Data utworzenia

21 grudnia 1998

Akt prawny

Rozporządzenie Nr 28/98 Wojewody Częstochowskiego z 21 grudnia 1998 r. w sprawie utworzenia Parku Krajobrazowego "Lasy nad Górną Liswartą"[1]

Powierzchnia

387,31 km²

Powierzchnia otuliny

124,03 km²

Obszary chronione

4 rezerwaty przyrody,
5 użytków ekologicznych

Ochrona

{{{ochrona}}}

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Park Krajobrazowy Lasy nad Górną Liswartą”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Park Krajobrazowy Lasy nad Górną Liswartą”
Ziemia50°44′38″N 18°48′20″E/50,743889 18,805556
Strona internetowa
Liswarta przepływająca przez Taninę w gminie Herby
Staw w Lisowie, jeden z wielu stawów położonych na terenie parku

Park Krajobrazowy Lasy nad Górną Liswartąpark krajobrazowy w Polsce na terenie województwa śląskiego, w dolinie górnego biegu rzeki Liswarty, na terenie Lasów Lublinieckich. Utworzony w grudniu 1998 roku[2].

Powierzchnia parku wynosi 51 134 ha (park – 38 731 ha, otulina – 12 403 ha[1]). Powierzchnia leśna stanowi ok. 60% parku, 30% stanowią użytki rolne, 10% stawy i cieki wodne, a 2% tereny zabudowane.

Celem ochrony jest przede wszystkim zachowanie kompleksów leśnych oraz łąk śródleśnych wraz z szatą roślinną, a szczególnie roślinami chronionymi i rzadkimi zbiorowiskami roślinnymi[3]. Podejmowane są szczególnie działania na rzecz poprawienia stosunków wodnych na terenach leśnych i terenach podmokłych.

Na terenie parku znajdują się liczne stawy hodowlane, stanowiące istotny składnik krajobrazu. Często spotykane są tu torfowiska oraz tereny źródliskowe. Poza krajobrazem stawów rybnych występują tu też krajobrazy: z dominacją siedlisk lasów mieszanych świeżych; lasów iglastych borów i lasów mieszanych zdominowanych przez monokultury sosnowe oraz krajobraz dolin rzecznych z fragmentami łęgów wierzbowo-topolowych i torfowisk[4].

Położenie geograficzne

Park znajduje się na terenie trzech powiatów[a]:

Cały park leży na terenie Wyżyny Woźnicko-Wieluńskiej, wchodzącej w skład Wyżyny Śląsko-Krakowskiej. Przeważająca część parku znajduje się na terenie Obniżenia Liswarty-Prosny, fragmenty w części południowo-zachodniej leżą na terenie Progu Woźnickiego, zaś w części północno-wschodniej park leży w obszarze Progu Herbskiego.

Park położony jest na terenie czterech nadleśnictw: Herby, Lubliniec, Koszęcin i Kłobuck.


Mapa Parku Krajobrazowego „Lasy nad Górną Liswartą”
Budynek siedziby parku

Historia Parku

Pierwsze robocze wytyczenie granic parku na obszarze dorzecza górnej Liswarty dokonane zostało przez Janusza Hereźniaka i Izabellę Maszczyńską w latach 1982–1983. Jednakże ze względu na to, że w roku 1994 weszła w życie ustawa o zagospodarowaniu przestrzennym, dopiero w 1996 roku przygotowana została dokumentacja projektowa Parku Krajobrazowego „Lasy nad Górną Liswartą”[5].

Siedziba parku wpierw znajdowała się w miejscowości Herby, a następnie przeniesiona została do sąsiedniej Kaliny.

Rezerwaty przyrody

Fragment rezerwatu Rajchowa Góra

Na terenie parku znajdują się cztery istniejące oraz trzy projektowane rezerwaty przyrody.

Nazwa Typ rezerwatu Powierzchnia Położenie Data utworzenia
Cisy nad Liswartą leśno-florystyczny 23,82 ha leśnictwo Łebki 17 maja 1957
Cisy w Łebkach leśno-florystyczny 21,17 ha leśnictwo Łebki 17 maja 1957
Łęg nad Młynówką leśny 90 ha gmina Ciasna
leśnictwo Ponoszów
2006
Rajchowa Góra leśno-florystyczny 8,2 ha leśnictwo Dębowa Góra
w pobliżu Szklanej Huty
14 września 1959

Istniejące na terenie parku rezerwaty przyrody mają charakter leśno-florystyczny. W rezerwatach „Cisy nad Liswartą” oraz „Cisy w Łebkach” w drzewostanie dominuje olsza czarna zajmując ok. 60% całego drzewostanu z domieszką sosny zwyczajnej, świerka pospolitego oraz brzozy. W obu przypadkach celem ochrony jest zachowanie naturalnych stanowisk cisa pospolitego. W obu rezerwatach zasoby florystyczne oszacowano na prawie 200 gatunków roślinnych w każdym.

„Łęg nad Młynówką” to rezerwat przyrody położony na obszarze leśnictwa Panoszów. Powierzchnia rezerwatu to ok. 90 ha. Celem ochrony jest zachowanie podgórskiego łęgu jesionowego Carici remotae-Fraxinetum z udziałem gatunku charakterystycznego turzycy rzadkokłosej. Występuje tu 7 gatunków roślin chronionych: barwinek pospolity, bluszcz pospolity, grążel żółty, kukułka plamista, kukułka Fuchsa, listera jajowata oraz wawrzynek wilczełyko. Z roślin górskich stwierdzono tu następujące gatunki: bez koralowy, kozłek bzowy, liczydło górskie, starzec kędzierzawy, trybula lśniąca, trzcinnik owłosiony, wiechlina odległokłosa. W części obszaru, gdzie odpływ wód jest słaby, znajduje się ols porzeczkowy Ribeso nigri-Alnetum.

W rezerwacie „Rajchowa Góra” dominującymi gatunkami w drzewostanie są sosna zwyczajna i buk zwyczajny stanowiące odpowiednio ok. 50% i 30% masy drzewostanu. Na obszarze tego rezerwatu szacuje się występowanie ok. 100 gatunków roślin naczyniowych. Celem ochrony jest wielogatunkowy las mieszany pochodzenia naturalnego.

Projektowane rezerwaty przyrody

Wymarłe drzewa nad Leńcą – efekt działalności bobra europejskiego, fragment projektowanego rezerwatu „Rozlewiska bobrowe pod Górą Wilczarnia”
Nazwa Typ Powierzchnia Położenie
„Kochanowicki Grąd” leśny ok. 20 ha leśnictwo Kochanowice
„Łęgi i grądy koło Zump” („Dębowy Łęg Podgórski w Zumpach”) leśny ok. 65 ha leśnictwo Boronów
przy miejscowości Zumpy
„Rozlewiska bobrowe pod Górą Wilczarnia” leśny-faunistyczny ok. 50 ha leśnictwo Kamienica
na wschód od Boronowa

„Kochanowicki Grąd” jest projektowanym rezerwatem przyrody, położonym na obszarze leśnictwa Kochanowice. Proponowana powierzchnia rezerwatu to ok. 20 ha. Celem ochrony ma być ponad stuletni starodrzew dębowy składający się z pomnikowych dębów szypułkowych. Z gatunków pod ochroną ścisłą występują tu: kruszczyk szerokolistny, goryczka wąskolistna, wawrzynek wilczełyko, widłak jałowcowaty. Pod ochroną częściową znajdują się: kruszyna pospolita, kalina koralowa, czosnek niedźwiedzi, przylaszczka pospolita i kopytnik pospolity. Poza tym występują tu z gatunków rzadkich: przetacznik górski, starzec Fuchsa, starzec kędzierzawy.

Zespoły przyrodniczo-krajobrazowe

Użytki ekologiczne

Użytek ekologiczny „Jeziorko” w Korzonku (fragment)
Fragment podmokłego obszaru w leśnictwie Lubockie, staw Brzoza

Na terenie parku krajobrazowego znajduje się pięć użytków ekologicznych: „Bagno w Jeziorze” niedaleko miejscowości Jezioro, „Jeziorko” w pobliżu miejscowości Korzonek, Bagienko w Pietrzakach w miejscowości Pietrzaki, „Brzoza” koło wsi Lubockie oraz „Żwirowiska w Cieszowej”.

Nazwa użytku Powierzchnia Położenie Rok utworzenia
„Jeziorko” 2,50 ha leśnictwo Hutki
w pobliżu Leśniaków
1996
„Bagno w Jeziorze” 6,53 ha leśnictwo Jezioro 1996
„Bagienko w Pietrzakach” 0,94 ha leśnictwo Trzepizury
w pobliżu miejscowości Pietrzaki
2002
„Brzoza”[6] 52,23 ha leśnictwo Lubockie 2007
„Żwirowiska w Cieszowej”[7] 11,58 ha leśnictwo Cieszowa 2007

„Jeziorko” położone jest w obrębie leśnictwa Hutki. Jest to wyrobisko potorfowe otoczone częściowo borem bagiennym Vaccinio uliginosi-Pinetum. Na obszarze torfowiska występuje wełnianka wąskolistna.

„Bagno w Jeziorze” znajduje się w obrębie nadleśnictwa Herby. Jest to śródleśne jezioro oligotroficzne. Na jego terenie występują m.in. brzoza czarna i bagno zwyczajne.

„Bagienko w Pietrzakach” znajduje się w obrębie leśnictwa Trzepizury. Na terenie tego użytku występuje wierzba szara, wierzba uszata, kruszyna pospolita, bagno zwyczajne, borówka bagienna, wełnianka pochwowata, żurawina błotna, trzęślica modra, a także kilka gatunków turzycy: dziubkowata, siwa, gwiazdkowata oraz zaostrzona. Turzyce zarastają głównie najniżej położone obszary, towarzyszą im takie gatunki jak: sit rozpierzchły, wąkrota zwyczajna, siedmiopalecznik błotny oraz tojeść bukietowa. Bagno to okresowo wysycha i zarasta. Otoczone jest ono sosnowym borem bagiennym.

Proponowane użytki ekologiczne

Nazwa Powierzchnia Położenie
„Lubocki Łęg” leśnictwo Lubockie
„Kierzkowskie Bagna” 90 ha
(razem z proponowanym użytkiem
Stawy i bagna Piłka)
leśnictwo Chwostek
w pobliżu miejscowości Kierzki
„Stawy i bagna Piłka” 90 ha
(razem z proponowanym użytkiem
Kierzkowskie Bagna)
leśnictwo Chwostek
w pobliżu miejscowości Kierzki
„Łąki z mieczykiem koło Zump” 5 ha leśnictwo Boronów
w pobliżu miejscowości Zumpy
„Wrzosowiska w Aleksandrii-Pohulance” 1 ha Aleksandria
„Podmokłe łąki w Aleksandrii” 5 ha leśnictwo Trzepizury
Aleksandria
„Staw Chmielok” 5 ha nadleśnictwo Lubliniec
w pobliżu miejscowości Zborowskie
„Stawy i bagna Hadra” 170 ha pomiędzy Boronowem a Hadrą

„Lubocki Łęg” wcześniej był projektowanym rezerwatem przyrody, położonym na obszarze leśnictwa Lubockie. Proponowana powierzchnia rezerwatu miała wynosić ok. 40 ha. Celem ochrony miał być fragment podgórskiego łęgu jesionowego. Ze względu na osuszenie stawów i terenów podmokłych obecnie trwają starania o renaturalizację tego terenu. Chronione prawnie rośliny na tym obszarze to: goryczka wąskolistna, kukułka szerokolistna, kruszczyk błotny, liczydło górskie, listera jajowata, mieczyk dachówkowaty, podkolan biały. Utworzenie rezerwatu na tym obszarze zaproponowane zostało przez Janusza Hereźniaka w roku 1993, natomiast w roku 2004 zaproponowano utworzenie użytku ekologicznego na części tego obszaru pod nazwą „Trzęślicowa łąka w Lubockiem”.

Pomniki przyrody

Zarośla różanecznika katawbijskiego
Lipa drobnolistna w Boronowie o obwodzie pnia 750 cm

Na terenie parku znajdują się 54 zarejestrowane pomniki przyrody ożywionej i nieożywionej. W większości przypadków są to pojedyncze drzewa oraz grupy czy aleje drzew. Ochronie podlegają też pojedyncze stanowiska cennych gatunków roślin oraz głaz narzutowy.

Stanowiska roślin

Pojedyncze drzewa[8]
Pomnik przyrody Położenie Obwód pnia Wysokość Wiek
Buk pospolity leśnictwo Boronów 359 cm 25 m 350 lat
Buk pospolity leśnictwo Boronów 312 cm 24 m 300 lat
Buk pospolity leśnictwo Dębowa Góra 420 cm 25 m 400 lat
Buk pospolity leśnictwo Dębowa Góra 450 cm 26 m 400 lat
Buk pospolity leśnictwo Dębowa Góra 475 cm 23 m 400 lat
Buk pospolity leśnictwo Boronów 300 cm 22 m 300 lat
Buk pospolity leśnictwo Boronów 420 cm 23 m 400 lat
Buk pospolity leśnictwo Boronów 300 cm 24 m 300 lat
Buk pospolity leśnictwo Lipowiec 430 cm 25 m 400 lat
Buk pospolity leśnictwo Lipowiec 450 cm
Buk pospolity leśnictwo Kamienica 362 cm 23 m 350 lat
Cis pospolity leśnictwo Dębowa Góra 44 cm 5 m 60 lat
Dąb bezszypułkowy Dębowa Góra 247 cm 22 m 300 lat
Dąb bezszypułkowy Szklana Huta
leśnictwo Dębowa Góra
364 cm 23 m 250 lat
Dąb szypułkowy leśnictwo Kochanowice 308 cm, 320 cm
Dąb szypułkowy leśnictwo Ciasna
Dąb szypułkowy leśnictwo Lubockie 577 cm
Dąb szypułkowy leśnictwo Lubockie 438 cm
Dąb szypułkowy leśnictwo Lubockie 376 cm
Dąb szypułkowy leśnictwo Lubockie 319 cm
Dąb szypułkowy leśnictwo Lisów 355 cm
Dąb szypułkowy leśnictwo Kochanowice 342 cm
Dąb szypułkowy Kochanowice 383 cm
Dąb szypułkowy leśnictwo Kochanowice 482 cm
Dąb szypułkowy leśnictwo Kochanowice dwa pnie
420 + 290 cm
Dąb szypułkowy leśnictwo Herby 450 cm
Dąb szypułkowy Boronów 475 cm
Dąb szypułkowy Boronów 555 cm
Dąb szypułkowy leśnictwo Dębowa Góra 496 cm 28 m 300 lat
Jesion wyniosły leśnictwo Ponoszów 332 cm
Jodła pospolita leśnictwo Boronów 235 cm 21 m 200 lat
Klon jawor leśnictwo Herby 325 cm
Lipa drobnolistna leśnictwo Łebki 346 cm
Lipa drobnolistna leśnictwo Lubockie 322 cm
Lipa drobnolistna leśnictwo Lubockie 362 cm
Lipa drobnolistna leśnictwo Herby 334 cm
Lipa drobnolistna leśnictwo Herby 360 cm 180 lat
Lipa drobnolistna Aleksandria 388 cm
Lipa drobnolistna Boronów 750 cm
Lipa drobnolistna Nadleśnictwo Koszęcin 390 cm 24 m 400 lat
Lipa szerokolistna leśnictwo Boronów 324 cm 24 m 200 lat
Lipa szerokolistna Boronów 485 cm
Sosna pospolita leśnictwo Łebki 193 cm
Sosna pospolita leśnictwo Boronów 342 cm 27 m 250 lat
Sosna pospolita leśnictwo Dębowa Góra 194 cm 27 m 180 lat
Wiąz szypułkowy leśnictwo Ponoszów 324 cm
Pomnikowe klony jawory w Olszynie
Grupy drzew[8]
Pomnik przyrody Położenie Obwody pni
Grab zwyczajny leśnictwo Łebki 50 cm, 218 cm, 253 cm
Dąb szypułkowy leśnictwo Kochanowice 292–447 cm
3 drzewa
Dąb szypułkowy leśnictwo Kochanowice 308 cm, 320 cm
Dąb szypułkowy Boronów 410 cm, 430 cm
Klon jawor Olszyna 202 cm, 384 cm

Przyroda nieożywiona

Głaz narzutowy w Olszynie

Korytarze ekologiczne

Na terenie parku wyznaczono dwa korytarze ekologiczne łączące go z zewnętrznym układem przyrodniczym:

  1. korytarz dolinowy rzeki Liswarty,
  2. korytarz dolinowo-leśny Potoku Jeżowskiego („południowo-zachodni”)

Obszar parku krajobrazowego stanowi przejście kompleksami leśnymi pomiędzy Borami Stobrawskimi a Jurą Krakowsko-Częstochowskiej.

Flora

Oznaczenia w tekście: – gatunek pod ochroną całkowitą, poddany ochronie czynnej.

Mchy

Fauna

Ssaki

Na terenie parku występuje 46 gatunków ssaków, m.in.:

Ptaki

Na terenie parku występuje 155 gatunków ptaków lęgowych. Wśród nich wyróżnia się:

Płazy i gady

Na obszarze parku występuje 7 gatunków gadów i 12 płazów, m.in.:

Ryby

Na terenie parku występuje 39 gatunków ryb.

Skorupiaki

Środowisko kulturowe

Fragment dawnych zabudowań folwarku w Hadrze
Fragment cmentarza żydowskiego w Cieszowej
Budynek szkoły w Kochanowicach, fragment dawnych zabudowań pałacowych

Na terenie parku znajduje się szereg obiektów, posiadających walory środowiska kulturowego, które zaleca się chronić[9]. Są to m.in. historyczne układy przestrzenne w miejscowościach Boronów, Kochanowice, Lisów, Mochała i Olszyna, czy zespoły pofolwarczne.

Obiekty kulturowe podlegające ochronie na terenie parku

  • Kościół NMP Królowej Różańca świętego w Boronowie z 1611 roku (Zespół kościoła parafialnego)
  • Kościół św. Wawrzyńca w Kochanowicach
  • Zespoły parkowo-pałacowe i pofolwarczne
    • Zespół pałacowy w Kochanowicach
    • Zespół pofolwarczny w Boronowie
    • Zespół pofolwarczny w Braszczoku (pozostałości)
    • Zespół pofolwarczny w Hadrze
    • Zespół pofolwarczny Dionisienhof
    • Zespół pofolwarczny Glashutte
    • Zespół pofolwarczny Mittelvorwerk
    • Zespół pofolwarczny w Cieszowej
    • Zespół pofolwarczny w Aleksandrii
    • Zespół dawnej zabudowy dworskiej w Kochanowicach
  • Teren na północ od Zumpów, w którym wysŧepują pozostałości po dawnej kopalni rud żelaza.
  • Historyczne drogi
  • Obszary obserwacji archeologicznej:
  • Cmentarze
  • Place, układy przestrzenne
    • Układ przestrzenny głównego placu w Lisowie
    • Zorganizowana zabudowa z lat 30. i 40. XX w. w Molnej
    • Układ przestrzenny w centrum miejscowości Zborowskie
    • Plac wiejski w Olszynie wraz ze znajdującymi się przy nim obiektami
  • Pozostałości po dawnej fabryce w Mochale
  • Fortyfikacje polowe z okresu II wojny światowej w Herbach.
  • Leśniczówka Lubockie
  • Młyn wodny w Klucznie

Na terenie parku znajduje się 112 obiektów zabytkowych, 6 zabytkowych parków, 10 zabytkowych cmentarzy oraz 123 stanowisk archeologicznych.

Turystyka

Przez obszar parku przebiegają szlaki turystyczne:

Ścieżki przyrodniczo-dydaktyczne

  • Na Brzozę
  • Kierzkowskie Bagna
  • Cisy nad Liswartą
  • Zborowskie

Zobacz też

Uwagi

  1. Dotyczy także otuliny parku krajobrazowego.

Przypisy

  1. a b Park Krajobrazowy Lasy nad Górną Liswartą. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-08-26].
  2. Rozporządzenie Wojewody Częstochowskiego nr 28/98 z dnia 1998-12-21 Dziennik Urzędowy Województwa Częstochowskiego Nr 25”. Poz. 269, s. 929, 1998-12-21. ISSN 0239-8486. 
  3. Projekt Planu Ochrony PK „Lasy nad Górną Liswartą”, Instytut Ochrony Środowiska, Warszawa 2006, s. 4.
  4. Projekt Planu Ochrony PK „Lasy nad Górną Liswartą”, Instytut Ochrony Środowiska, Warszawa 2006, s. 10.
  5. Janusz Hereźniak, Świat roślin w istniejących i projektowanych obiektach ochrony przyrody Parku Krajobrazowego „Lasy nad Górną Liswartą”, [w:] red. Marceli Antoniewicz Ziemia Częstochowska Tom XXXII, Wyd. Częstochowskie Towarzystwo Naukowe, Częstochowa 2005, s. 264–266.
  6. Użytek ekologiczny Brzoza. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-08-26].
  7. Użytek ekologiczny Żwirowiska w Cieszowej. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-08-26].
  8. a b Dane za 2005 rok na podstawie Rejestru Pomników Przyrody w woj. śląskim według Wojewódzkiego Konserwatora Przyrody.
  9. Projekt Planu Ochrony PK „Lasy nad Górną Liswartą”, Instytut Ochrony Środowiska, Warszawa 2006, s. 58–60.

Bibliografia

  • Janusz Hereźniak, Świat roślin w istniejących i projektowanych obiektach ochrony przyrody Parku Krajobrazowego „Lasy nad Górną Liswartą”, [w:] red. Marceli Antoniewicz Ziemia Częstochowska Tom XXXII, Wyd. Częstochowskie Towarzystwo Naukowe, Częstochowa 2005. ISBN 83-7098-958-6.
  • Projekt Planu Ochrony PK „Lasy nad Górną Liswartą”, Instytut Ochrony Środowiska, Warszawa 2006 (Raport przejściowy z realizacji Etapu III prac na projektem planu ochrony Parku Krajobrazowego „Lasy nad Górną Liswartą”)

Linki zewnętrzne