Mikołaj Radziwiłł (1470–1521)

Mikołaj II Radziwiłł

Trąby
ks. Radziwiłł h. Trąby
Rodzina	Radziwiłłowie herbu Trąby
Data urodzenia	1470 r.
Data śmierci	1521 r.
Ojciec	Mikołaj Radziwiłłowicz herbu Trąby
Matka	Zofia Anna Monwind herbu Leliwa
Żona	Elżbieta Sakowicz herbu Pomian
Dzieci	Mikołaj III Radziwiłł Jan II Radziwiłł Sofia Radziwiłł ? ? ?
Rodzeństwo	Jan I Radziwiłł Jerzy I Radziwiłł Wojciech I Radziwiłł Anna I Radziwiłł

{{Szlachcic infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | faksymile = | opis faksymile =

Mikołaj II Radziwiłł „Amor Poloniae” herbu Trąby (ur. 1470 r. zm. 1521 r.) – podczaszy wielki litewski, kanclerz wielki litewski i wojewoda wileński i trocki. Był senatorem I RP, namiestnikiem podlaskim, a także synem Mikołaja Radziwiłłowicza.

Życiorys

24 lipca 1499 roku podpisał w Wilnie akt odnawiający unię polsko-litewską. Był sygnatariuszem unii piotrkowsko-mielnickiej w 1501 roku.

Odziedziczył on po ojcu imię oraz pozycję głowy rodziny. Sięgnął, podobnie jak ojciec, po najważniejsze godności: urząd kanclerza wielkiego litewskiego oraz urząd wojewody wileńskiego. W czasach jego funkcjonowania wśród elit politycznych Litwy zarysował się wyraźny podział na dwa wrogie stronnictwa, przyczyną był różny stosunek możnych do postanowień unii mielnickiej z 1501 roku. Unia ta oddawała w ręce oligarchów koronnych i litewskich decyzję o obiorze wspólnego władcy, do czego nie chciała dopuścić grupa możnych wywodzących się ze starych rodów litewskich. Przeciwko nim wystąpił zdecydowanie król Aleksander Jagiellończyk. Monarcha zapewne obawiał się, że realizacja postanowień unii doprowadzi do zlikwidowania rządów Jagiellonów zarówno w Koronie, jak i na Litwie. Mikołaj znalazł się w obozie królewskim, co możliwie wpłynęło na wyjątkowo złośliwy w ustach Litwinów przydomek – „Amor Poloniae”, czyli Miłośnik Polski. Mikołaj Amor, z racji pełnienia urzędu kanclerza, czyli ministra spraw zagranicznych Wielkiego Księstwa Litewskiego, często podróżował do ówczesnej Polski a nawet do Preszburga (obecnie Bratysława) i Wiednia na kolejne zjazdy Jagiellonów i Habsburgów (nawiązując z Habsburgami nimi bliskie stosunki) Do jego obowiązków należał chociażby nadzór nad poczynaniami na Litwie żony Aleksandra Jagiellończyka, pięknej Heleny Iwanowny, córki wielkiego księcia moskiewskiego Iwana III. Ta „opieka” spowodowała oskarżania wysunięte do Mikołaja o udział w jej rzekomym otruciu.

Przydomek

Jak możemy przeczytać na Rzeczpospolitej:

Przydomki dodawane do imienia to, wydawałoby się, przywilej zarezerwowany dla władców. Jednak ród Radziwiłłów, „litewskich królików”, jak mawiali i pisali o nich złośliwi, i w tym dorównywał domom monarszym. Podobnie jak w owych domach, repertuar imion męskich używanych przez Radziwiłłów był bardzo skąpy: w istocie lista ta ogranicza się do kilku zaledwie patronów. Najpopularniejsze było imię Mikołaj, nadawane na cześć Mikołaja Radziwiłłowicza. Następne w kolejności to Michał, Krzysztof, Stanisław i Jan. Przy tak skromnym wyborze w tej wielce rozrodzonej familii często żyło naraz kilku jej przedstawicieli używających tego samego imienia. Dla uniknięcia pomyłek zaczęto więc nadawać Radziwiłłom przydomki pozwalające ich rozróżnić.

Jako gorący zwolennik braterstwa i unii polsko-litewskiej, Mikołaj II Radziwiłł otrzymał przydomek „Amor Poloniae”, złośliwie nadany przez Litwinów.

Życie prywatne

Był synem Mikołaja Radziwiłłowicza h. Trąby i Zofii Anny Moniwid h. Leliwa. Miał czwórkę rodzeństwa; Jana, Annę, Wojciecha i Jerzego. W 1498 roku wziął ślub z Elżbietą Sakowicz herbu Pomian, miał z nią szóstkę dzieci, Mikołaja, Jana, Sofię, dwie córki i jeszcze jednego syna.

Zobacz też

• Radziwiłłowie herbu Trąby
• Trąby (herb szlachecki)

Linki zewnętrzne

• Genealogia polskich rodzin arystokratycznych.