Bałkanizacja
Bałkanizacja – proces rozpadania się państw[a], w wyniku którego powstają państwa nowe, często wrogo wobec siebie nastawione. Nazwa pochodzi od Bałkanów, gdzie w XIX wieku w wyniku dezintegracji Imperium Osmańskiego powstało wiele nowych, mniejszych państw. Sytuacją taką zagrożone są zazwyczaj państwa wielonarodowe lub wielowyznaniowe, w których występują konflikty wewnętrzne. Przykładem mogą być kraje postkolonialnej Afryki: Nigeria, Sudan, Demokratyczna Republika Konga, ale także Indonezja czy postsaddamowski Irak. Podobna sytuacja zaistniała w byłym Związku Radzieckim, gdy na początku lat 90. wystąpiły z niego byłe republiki. Także obecnie Rosja jest trapiona wewnętrznymi sporami, czego przykładem jest m.in. Czeczenia[1].
Zobacz też
- kocioł bałkański
- Jugosławia
- separatyzm
- finlandyzacja
- secesja
- autonomia
- ruch narodowo-wyzwoleńczy
- polityka narodowościowa
- wynarodowienie
- akulturacja
- asymilacja
- konflikt etniczny
Uwagi
- ↑ termin, który powstał po wojnach bałkańskich (1912-1913), a zaczął być powszechnie używany po I wojnie światowej w związku z podziałem imperiów osmańskiego oraz monarchii Habsburgów na wiele małych państw (narodowych). Ponownie wrócił do słownictwa politycznego na początku lat dziewięćdziesiątych w związku z rozpadem Jugosławii oraz Związku Radzieckiego. Chodzi o rozczłonkowanie większego państwa na mniejsze jednostki, z których próbuje się stworzyć niezależne państwa w sytuacji przestrzennej mozaikowości etnicznej, religijnej i fizycznej.
Przypisy
- ↑ M. Baczwarow, A. Suliborski, Kompendium wiedzy o geografii politycznej i geopolityce, Warszawa 2003.
Kontrola autorytatywna (termin polityczny):