Paul Vidal

Paul Vidal
Imię i nazwisko	Paul Antonin Vidal
Data i miejsce urodzenia	16 czerwca 1863 ; Tuluza
Pochodzenie	francuskie
Data i miejsce śmierci	9 kwietnia 1931 ; Paryż
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, dyrygent, pedagog
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.

Paul Antonin Vidal (ur. 16 czerwca 1863 w Tuluzie, zm. 9 kwietnia 1931 w Paryżu^[1]^[2]^[3]) – francuski kompozytor, dyrygent i pedagog.

Życiorys

Studiował w konserwatorium w Tuluzie^[1], następnie w latach 1878–1883^[3] w Konserwatorium Paryskim w klasie Jules’a Masseneta (kompozycja i teoria), uzyskując I nagrodę z harmonii (1879) oraz z kontrapunktu i fugi (1881)^[1]. W 1883 roku za kantatę Le gladiateur otrzymał Grand Prix de Rome^[1]^[2]. Od 1889 roku związany z paryską Operą, najpierw jako dyrygent chóru, później dyrygent solistów, a od 1906 roku główny dyrygent^[1]. W latach 1914–1919 był dyrektorem muzycznym paryskiej Opéra-Comique^[1]^[2]^[3]. W Konserwatorium Paryskim był wykładowcą solfeżu (od 1894), akompaniamentu fortepianowego (od 1896) i kompozycji (od 1909)^[1].

Był zwolennikiem ówczesnych awangardowych tendencji w muzyce^[1]. Prowadził społecznie wieczorowe kursy muzyczne w robotniczych dzielnicach Paryża^[1]. Ceniony głównie jako dyrygent i pedagog. Jego opery, nawiązujące do Wagnera i francuskiej grand opéra, spotkały się z krytyką^[1].

Wybrane kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych^[1]^[2])

Utwory orkiestrowe

Petite suite espagnole (1902)
Divertissement flamand (1914)

Utwory kameralne

Solo de concert na puzon i fortepian (1897)
Concertino na róg lub trąbkę i fortepian (1922)
Pièce de concert na róg i fortepian (1924)

Kantata

Le gladiateur, słowa Émile Moreau (1883)

Opery

Eros, libretto Jules Noriac, Adolphe Jaime i Maurice Bouchor (1892)
L’Amour dans les enfers, libretto Amédée Pigeon (1892)
Guernica, libretto Pierre Gailhard i Pierre-Barthélemy Gheusi (1895)
La Burgonde, libretto Émile Bergerat i Camille de Sainte-Croix (1898)
Ramsès, libretto Joseph de Pesquidoux (1900)

Balety

La maladetta (1893)
Fête russe (1893)
L’Impératrice (1903)
Zino-Zina (1906)
Ballet de Terpsichore (1909)

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 11. Część biograficzna t–v. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2009, s. 270. ISBN 978-83-224-0905-3.
↑ ^a ^b ^c ^d Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3782. ISBN 0-02-865571-0.
↑ ^a ^b ^c The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 949. ISBN 0-674-37299-9.

Linki zewnętrzne

Paul Vidal – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
Nuty Paula Vidala w bibliotece Polona

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 11. Część biograficzna t–v. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2009, s. 270. ISBN 978-83-224-0905-3.

[baker-2] Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3782. ISBN 0-02-865571-0.

[harvard-3] The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 949. ISBN 0-674-37299-9.

[1]

[2]

[3]