Przejdź do zawartości

Kodeks 0243

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Codex Ruber
Data powstania

X wiek

Rodzaj

Kodeks majuskułowy

Numer

0243

Zawartość

1. Koryntian 13,24 – 2. Koryntian 13,13

Język

grecki

Rozmiary

32,5 × 24 cm

Typ tekstu

rodzina 1739

Kategoria

II?

Miejsce przechowywania

Wenecja

Codex Ruber (Gregory-Aland no. 0243) – grecki kodeks uncjalny Nowego Testamentu na pergaminie, paleograficznie datowany na X wiek. Rękopis przechowywany jest w Biblioteca Marciana (983 (II, 181)) w Wenecji[1]. Pisany jest czerwonym atramentem.

Cytowany jest w krytycznych wydaniach Greckiego Nowego Testamentu.

Do dnia dzisiejszego zachowało się 7 kart kodeksu (32,5 na 24 cm) z tekstem 1. Listu do Koryntian (13,42-16,24) i 2. Listu do Koryntian (1,1-13,13)[1].

Tekst pisany jest w dwóch kolumnach na stronę, w 48 linijkach w kolumnie[1], pisany małą, elegancką semi-uncjałą, czerwonym atramentem.

Występuje błąd iota adscriptum oraz błąd N efelkystikon. ST-owe cytaty oznakowane zostały przy pomocy odwróconego comma (>). Akcenty i przydechy stosowane są poprawnie[2].

Kształt liter kodeksu reprezentuje etap pośredni pomiędzy uncjałą a minuskułą[2].

Tekst kodeksu jest pokrewny dla rodziny tekstualnej związanej z minuskułem 1739[2]. Kurt i Barbara Alandowie zbadali 41 miejsc rękopisu, ważnych z punktu widzenia krytyki tekstu i dali mu następujący profil tekstualny: 71 81/2 212 5s, co znaczy, że 7 razy wspiera tekst bizantyjski przeciwko „oryginalnemu”, 8 razy zgodny jest z tekstem bizantyjskim oraz oryginalnym, 21 razy wspiera tekst oryginalny przeciwko bizantyjskiemu, posiada 5 sobie właściwych wariantów tekstowych (Sonderlesarten). W oparciu o ten profil Alandowie zaklasyfikowali go do kategorii II, jakkolwiek z pewnym wahaniem[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Aland datował kodeks na X wiek. W ten sam sposób datuje go obecnie INTF[3].

Niedługo po odkryciu kodeksu, wykazano, że należał do tego samego rękopisu co 0121b[3]. W 27 wydaniu Novum Testamentum Graece Nestle-Alanda (NA27) 0121b włączony został do kodeksu 0243, a 0121a otrzymał siglum 0121[4].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 126. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
  2. a b c Waltz 2007 ↓.
  3. a b INTF: Kodeks 0121b (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2012-05-11].
  4. Eberhard et Erwin Nestle: Novum Testamentum Graece. communiter ediderunt: B. et K. Aland, J. Karavidopoulos, C. M. Martini, B. M. Metzger. Wyd. 27. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 2001, s. 698, 702. ISBN 978-3-438-05100-4.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • J. Neville Birdsall. The Two Fragments of the Epistles designated M (0121). „JTS”. XI, s. 336–338, 1960. 
  • R. Waltz: Uncial 0243. [w:] Encyclopedia of Textual Criticism [on-line]. 2007. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
  • Kodeks 0243 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. INTF. [dostęp 2012-05-11].