Przejdź do zawartości

Ściółka (zootechnika)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ściółka – suchy i miękki materiał (słoma, torf, trociny itp.) podściełany na legowiskach zwierząt gospodarskich[1]. Z kału, moczu zwierząt i ściółki pozyskuje się obornik; jeśli zwierzęta utrzymuje się na płytkiej ściółce powstaje również gnojówka. W przypadku drobiu z ekskrementów i ściółki powstaje pomiot[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. praca zbiorowa: Zootechniczny słownik encyklopedyczny. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1965, s. 583.
  2. Nawozy naturalne - skład chemiczny i dawkowanie. Racjonalna gospodarka nawozami. [dostęp 2019-05-15].