Przejdź do zawartości

Żuraw rajski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Żuraw rajski
Grus paradisea[1]
(A.A.H. Lichtenstein, 1793)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

żurawiowe

Rodzina

żurawie

Podrodzina

żurawie

Rodzaj

Grus

Gatunek

żuraw rajski

Synonimy
  • Anthropoides paradisea (A.A.H. Lichtenstein, 1793)[2]
  • Anthropoides paradiseus (A.A.H. Lichtenstein, 1793)[1]
  • Ardea paradisea A.A.H. Lichtenstein, 1793[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Żuraw rajski[4], żuraw błękitny, żuraw Stanleya (Grus paradisea) – gatunek dużego ptaka z rodziny żurawi (Gruidae), występujący w Południowej Afryce i Namibii. Nie wyróżnia się podgatunków[2][5]. Narażony na wyginięcie.

Morfologia
Żuraw rajski jest ptakiem bardzo smukłym. Duża część podudzia ponad stawem skokowym jest nieopierzona i ciemno ubarwiona. Upierzenie ptaka jest bladoszaroniebieskie. Czubek głowy jest biały, a dziób różowy. Długie ciemnoszare skrzydła opadają prawie do samej ziemi.
Długość ciała wynosi około 110–120 cm, rozpiętość skrzydeł 180–200 cm, zaś masa – 4900–5300 g[2].
Zasięg, środowisko
Żuraw rajski zamieszkuje RPA, nie zasiedla jednak większości Prowincji Przylądkowej Północnej i Limpopo. Izolowana populacja występuje w Parku Narodowym Etoszy w Namibii[6]. Środowiskiem życia gatunku są głównie naturalne, trawiaste wyżyny[2], jednak występuje też w zakrzewieniach i obszarach upraw[6].
Pożywienie
Wszystkożerny. Zjada zarówno owady (w tym gąsienice, prostoskrzydłe i termity Hodotermes mossambicus), kraby, kręgowce (np. ryby, płazy, gady i małe ssaki), jak i materię roślinną – liście lucerny, kukurydzę i nasiona pszenicy[6].
Lęgi
Monogamiczny. Gniazdo to platforma z roślin umieszczona na podłożu lub płytki dołek w ziemi wyściełany kamykami, roślinnością i ssaczymi odchodami. W zniesieniu od 1 do 2 jaj. Wysiadują je oba ptaki z pary przez 29–30 dni. Młode około 12 godzin po wykluciu opuszczają gniazdo. Są wobec siebie niezwykle agresywne; agresja częściowo ustępuje, gdy w wieku blisko 15 dni potrafią już same znajdować pożywienie. Uzyskują zdolność lotu po mniej więcej 12 tygodniach życia, a po kolejnych 2 miesiącach stają się w pełni niezależne[6].
Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje żurawia rajskiego za gatunek narażony (VU – Vulnerable) nieprzerwanie od 1994 roku; wcześniej, od 1988 roku był on klasyfikowany jako gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Liczebność populacji szacuje się na około 17 tysięcy dorosłych osobników. Trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Anthropoides paradiseus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2021-04-10] (ang.).
  2. a b c d e Archibald, G.W., Meine, C.D. & Garcia, E.F.J.: Blue Crane (Anthropoides paradiseus). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.) Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2016. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-13)].
  3. a b Grus paradisea, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Gruinae Vigors, 1825 - żurawie (wersja: 2017-06-25). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-03-21].
  5. F. Gill, D. Donsker, P. Rasmussen (red.): Flufftails, finfoots, rails, trumpeters, cranes, limpkin. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-03-21]. (ang.).
  6. a b c d Anthropoides paradiseus (Blue crane). Biodiversity Explorer. [dostęp 2020-03-21].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]