15 Dywizja Grenadierów Pancernych

15 Dywizja Grenadierów Pancernych
15. Panzergrenadier Division
	Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	1943
Rozformowanie	1945
	Dowódcy
Pierwszy	gen. por. Eberhard Rodt
Ostatni	Wolfgang Maucke
	Działania zbrojne
	II wojna światowa
	Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Formacja	Wehrmacht
Rodzaj wojsk	piechota

15 Dywizja Grenadierów Pancernych (niem. 15. Panzergrenadier Division) – niemiecka dywizja grenadierów pancernych z okresu II wojny światowej.

Historia

Dywizja została zorganizowana w lipcu 1943 na Sycylii z pozostałości 15 Dywizji Pancernej zniszczonej w Afryce Północnej oraz improwizowanej Dywizji Grenadierów Pancernych Sizilien.

Po lądowaniu aliantów na Sycylii dywizja została włączona w skład XIV Korpusu Pancernego. Wzięła udział w walkach przeciwko Amerykanom pod Licata. Mimo silnego oporu Niemców, pod koniec lipca Brytyjczycy zbliżyli się do Adrono, grożąc odcięciem dywizji w Troina. 11 sierpnia dywizja została ewakuowana na kontynent.

We wrześniu 1943 brytyjska 8 Armia wylądowała na południu Włoch i zaczęła umacnianie swoich przyczółków. 12 września dywizja wzięła udział w silnym kontrataku, który jednak nie powiódł się i siły niemieckie wycofały się na Linię Gustawa. W 1944 roku została rozmieszczona na południe od Monte Cassino nad rzeką Rapido. Pomimo zaciętej obrony przed siłami amerykańskimi i francuskimi dywizja poniosła duże straty, lecz zdołała się wycofać. W maju dywizję wycofano w celu wypoczynku i uzupełnieniu stanów do Toskanii.

W sierpniu 1944 roku dywizję rzucono przez południową Francję na front zachodni. Prowadząc walki odwrotowe, z powodzeniem udało jej się przedostać do Lotaryngii, gdzie przydzielono ją do LXVI Korpusu Armijnego. W październiku podporządkowano ją LVIII Korpusowi Armijnemu, który brał udział w obronie Saarlandu.

W grudniu 1944 dywizja wzięła udział w ofensywie w Ardenach. Po klęsce operacji na początku 1945 walczyła nadal w północnej Holandii i Emslandzie. Skapitulowała przed Brytyjczykami w Wesermünde w kwietniu 1945.

Dowódcy dywizji

gen. por. Eberhard Rodt (1943)
gen. por. Ernst-Günther Baade (1943)
gen. por. Eberhard Rodt (1943-1944)
płk Karl-Theodor Simon (1944)
gen. mjr Hans-Joachim Deckert (1944–1945)
płk Wolfgang Maucke (1945)

Skład dywizji

104 pułk grenadierów pancernych
115 pułk grenadierów pancernych
115 pancerny batalion rozpoznawczy
33 pułk artylerii
115 pułk grenadierów pancernych
33 batalion niszczycieli czołgów
33 batalion pionierów
315 batalion przeciwlotniczy
999 kompania łączności

Bibliografia

Chris Bishop: Dywizje grenadierów pancernych 1939–1945. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2015. ISBN 978-83-11-13676-2.