Przejdź do zawartości

211 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
211 Dywizja Piechoty
211 Dywizja Grenadierów Ludowych
211. Infanterie-Division
211. Volks-Grenadier-Division
Ilustracja
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

17 sierpnia 1939

Rozformowanie

8 maja 1944

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Formacja

Wehrmacht

Rodzaj wojsk

piechota

211 Dywizja Piechoty (niem. 211. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana przez dowództwo Landwehry w Kolonii na mocy rozkazu z 26 sierpnia 1939 roku, w 3. fali mobilizacyjnej w VI Okręgu Wojskowym.

Szlak bojowy

[edytuj | edytuj kod]

Dywizja brała udział w inwazji na Francję i pełniła obowiązki okupacyjne w Bretanii. W styczniu 1942 została przeniesiona do Rosji, gdzie broniła rejonu Briańska do lipca 1943 r. Później walczyła kolejno pod Kurskiem, Newlem, Witebskiem, Kowlem i na Białorusi latem 1944 r. Silnie zniszczoną jednostkę wycofano z linii i 25 listopada 1944 przekształcono w 211 Dywizję Grenadierów Ludowych[1]. Jednostka walczyła później od stycznia 1945 r. na Węgrzech i szlak bojowy zakończyła w Austrii. Część Dywizji poddała się Amerykanom, a część Sowietom.

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]
  • Struktura organizacyjna w sierpniu 1939:

306., 317. i 365. pułk piechoty, 211. pułk artylerii, 211. batalion pionierów, 211. oddział rozpoznawczy, 211. oddział przeciwpancerny, 211. oddział łączności;

  • Struktura organizacyjna w maju 1943:

306., 317. i 365. pułk grenadierów, 211. pułk artylerii, 211. batalion pionierów, 211. dywizyjny batalion fizylierów, 211. oddział przeciwpancerny, 211. oddział łączności, 211. polowy batalion zapasowy;

Dowódcy dywizji

[edytuj | edytuj kod]
  • Generalleutnant Kurt Renner 26 VIII 1939 – 4 II 1942;
  • Generalleutnant Richard Müller 4 II 1942 – 16 VII 1943;
  • Generalleutnant Johann Heinrich Eckhardt 16 VII 1943 – 8 V 1945;

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Carell Paul, Operacja "Barbarossa"; Warszawa 2000; ISBN 831109199-4;
  • Paul Carell, Spalona ziemia. Odwrót Wehrmachtu na Wschodzie, Kazimierz Szarski (tłum.), Warszawa: „Bellona”, 2003, ISBN 83-11-09475-6, OCLC 749204110.
  • Grossmann Horst, Rshew. Eckpfeiler der Ostfront; Friedberg b.d.w, ISBN 3-7909-0126-1;
  • Haupt Werner, Die deutschen Infanterie-Division b.m.w 1991;ISBN 3-89555-274-7;
  • Haupt Werner, Army Group Center. The Wehrmacht in Russua 1941 - 1945b.m.w i b.m.r.;
  • Haupt Werner, Sturm auf Moskau 1941. Der Angriff. Der Schlacht. Der Ruckschlag b.m.w i b.r.w; ISBN 978-3-89555-372-1;
  • Rolf Hinze, Ostfront 1944, wyd. Spezialausg., 1. Aufl, Stuttgart: Motorbuch-Verl, 2004, ISBN 3-613-02408-X, OCLC 71597095.
  • Kurowski Franz, Die Heeresgruppe Mitte. 28 deutsche Divisionen im Feuerhagel der sowjetischen Sommeroffensive 1944. Witebsk. Bobruisk. Minsk b.m.w. i b.r.w.; ISBN 978-3-89555-412-4;
  • Tadeusz Sawicki, Niemieckie wojska lądowe na froncie wschodnim, czerwiec 1944-maj 1945 (struktura), Warszawa: Państ. Wydaw. Naukowe, 1987, ISBN 83-01-06556-7, OCLC 834793737.
  • Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;