Przejdź do zawartości

29 Pułk Piechoty (LWP)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
29 Pułk Piechoty
Ilustracja
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1944

Rozformowanie

1949 (przeformowany)

Tradycje
Nadanie sztandaru

1948

Kontynuacja

29 Pułk Zmechanizowany

Dowódcy
Pierwszy

mjr Nikifor Jaśkiewicz

Organizacja
Numer

JW 1749[1][2]

Dyslokacja

Jelenia Góra[3][4]

Rodzaj wojsk

Piechota

Podległość

10 Sudecka Dywizja Piechoty[3]

29 Pułk Piechoty (29 pp) – oddział piechoty ludowego Wojska Polskiego.

Pułk sformowany został w Rzeszowie na podstawie rozkazu Naczelnego Dowództwa WP z 6 października 1944 w oparciu o radziecki etat pułku strzeleckiego nr 04/501. Zaprzysiężenia dokonano 14 stycznia 1945 r. w Rzeszowie

Wchodził w skład 10 Sudeckiej Dywizji Piechoty 2 Armii Wojska Polskiego.

Skład etatowy

[edytuj | edytuj kod]

dowództwo i sztab

  • 3 bataliony piechoty
  • kompanie: dwie fizylierów, przeciwpancerna, rusznic ppanc, łączności, sanitarna, transportowa
  • baterie: działek 45 mm, dział 76 mm, moździerzy 120 mm
  • plutony: zwiadu konnego, zwiadu pieszego, saperów, obrony pchem, żandarmerii

Razem:

żołnierzy 2915 (w tym oficerów - 276, podoficerów 872, szeregowców - 1765).

Sprzęt:

162 rkm, 54 ckm, 66 rusznic ppanc, 12 armat ppanc 45 mm, 4 armaty 76 mm, 18 moździerzy 50 mm, 27 moździerzy 82 mm, 8 moździerzy 120 mm

Działania bojowe

[edytuj | edytuj kod]

Od chwili sformowania do zakończenia wojny pułk walczył w składzie 10 Dywizji Piechoty. Walczył o zdobycie przyczółka na Nysie. Działając na głównym kierunku 10 DP bił się w lasach Muskauer Forst nad Szprewą w rejonie Nelkenberg i Spreefurt. Uczestniczył w operacji praskiej. Szlak bojowy zakończył na terenie Czechosławacji[5].

W okresie pokoju

[edytuj | edytuj kod]

13 października 1945 pułk otrzymał sztandar ufundowany przez społeczeństwo Kamiennej Góry.

W 1948 pułk otrzymał nowy sztandar ufundowany przez społeczeństwo miasta i powiatu Jelenia Góra.

W 1949 jednostka przeformowana została w 29 zmotoryzowany pułk piechoty (JW 1749) i podporządkowana dowódcy 11 Zmotoryzowanej Dywizji Piechoty. W następnym pułk został dyslokowany z Jeleniej Góry do Żagania i przeformowany w 29 pułk zmechanizowany. W kwietniu 1963 na bazie 29 pułku zmechanizowanego sformowany został 29 pułk czołgów średnich.

Żołnierze pułku

[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy pułku

  • mjr Nikifor Jaśkiewicz (30 września 1944 - 30 kwietnia 1945)
  • ppłk Feliks Kondracki (4 kwietnia 1945)[6]

Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[7]

  1. ppłk Nikifor Jaśkiewicz
  2. płk Feliks Kondacki
  3. por. Klemens Kotus
  4. mjr Michał Nowitny[8]
  5. kpr. Jan Matuszkiewicz
  6. kpt. Marian Stesłowicz


Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rozkaz organizacyjny Naczelnego Dowódcy WP Nr 053/Org. z 30.03.1946
  2. Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
  3. a b Kajetanowicz 2005 ↓, s. 427.
  4. Koszary al. Obrońców ( obecnie ul. Sudecka )
  5. Komornicki 1965 ↓, s. 209.
  6. Piotrowski 2003 ↓, s. 251.
  7. Juchniewicz i Rzepski 1958 ↓, s. 221.
  8. Juchniewicz i Rzepski 1966 ↓, s. 299.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej, T. 1, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek piechoty. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1965.
  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945–1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO : Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
  • Mieczysław Juchniewicz, Stanisław Rzepski: Z dziejów 29 pułku piechoty. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1958.
  • Mieczysław Juchniewicz, Stanisław Rzepski: Piastowskim szlakiem. Z dziejów 29 pułku piechoty. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1966.