93. ceremonia wręczenia Oscarów

93. ceremonia wręczenia Oscarów

Data	25 kwietnia 2021
Miejsce	Dolby Theatre Union Station (Los Angeles)
Producent	Jesse Collins Stacey Sher Steven Soderbergh
Reżyser	Glenn Weiss
Stacja telewizyjna	ABC
Nawigacja
◄ 92. 94. ►

93. ceremonia wręczenia Oscarów (nagród Amerykańskiej Akademii Sztuki i Wiedzy Filmowej) za rok 2020 i początek 2021 odbyła się 25 kwietnia 2021 w Los Angeles, równolegle w Dolby Theatre i na dworcu kolejowym Union Station.

Nominacje ogłosili Nick Jonas i jego żona, Priyanka Chopra, 15 marca 2021 roku. Dziesięć razy nominowany był Mank, a po sześć razy: Ojciec, Judasz i Czarny Mesjasz, Minari, Nomadland, Dźwięk metalu i Proces Siódemki z Chicago.

Najwięcej nagród (trzy) zdobył film Nomadland. Po dwie statuetki otrzymały filmy Ojciec, Ma Rainey: Matka bluesa, Judasz i Czarny Mesjasz, Dźwięk metalu, Mank oraz Co w duszy gra.

Według danych opracowanych przez Nielsen Media oglądalność ceremonii w Stanach Zjednoczonych za pośrednictwem telewizji wyniosła zaledwie 9,85 miliona widzów, a sama gala zyskała status ceremonii o najmniejszej liczbie widzów spośród wszystkich ceremonii przyznawania Oscarów transmitowanych w telewizji.

Laureaci i nominowani

Źródła:

Najlepszy film	Najlepszy reżyser
Nomadland – Frances McDormand, Peter Spears, Mollye Asher, Dan Janvey i Chloé Zhao Ojciec – David Parfitt, Jean-Louis Livi i Philippe Carcassonne Judasz i Czarny Mesjasz – Shaka King, Charles D. King, Ryan Coogler Obiecująca. Młoda. Kobieta. – Ben Browning, Ashley Fox, Emerald Fennell i Josey McNamara Proces Siódemki z Chicago – Marc Platt i Stuart Besser Dźwięk metalu – Bert Hamelinick i Sacha Ben Harroche Mank – Ceán Chaffin, Eric Roth i Douglas Urbanski Minari – Christina Oh	Chloé Zhao – Nomadland Thomas Vinterberg – Na rauszu David Fincher – Mank Lee Isaac Chung – Minari Emerald Fennell – Obiecująca. Młoda. Kobieta.
Najlepszy aktor pierwszoplanowy	Najlepsza aktorka pierwszoplanowa
Anthony Hopkins – Ojciec jako Anthony Riz Ahmed – Dźwięk metalu jako Ruben Stone Chadwick Boseman – Ma Rainey: Matka bluesa jako Levee Green Gary Oldman – Mank jako Herman J. Mankiewicz Steven Yeun – Minari jako Jacob Yi	Frances McDormand – Nomadland jako Fern Viola Davis – Ma Rainey: Matka bluesa jako Ma Rainey Andra Day – Billie Holiday jako Billie Holiday Vanessa Kirby – Cząstki kobiety jako Martha Weiss Carey Mulligan – Obiecująca. Młoda. Kobieta. jako Cassandra Thomas
Najlepszy aktor drugoplanowy	Najlepsza aktorka drugoplanowa
Daniel Kaluuya – Judasz i Czarny Mesjasz jako Fred Hampton Sacha Baron Cohen – Proces Siódemki z Chicago jako Abbie Hoffman Leslie Odom Jr. – Pewnej nocy w Miami jako Sam Cooke Paul Raci – Dźwięk metalu jako Joe LaKeith Stanfield – Judasz i Czarny Mesjasz jako William O’Neal	Youn Yuh-jung – Minari jako Soon-ja Glenn Close – Elegia dla bidoków jako Bonnie "Mamaw" Vance Olivia Colman – Ojciec jako Anne Amanda Seyfried – Mank jako Marion Davies Marija Bakałowa – Kolejny film o Boracie jako Tutar Sagdiyev
Najlepszy scenariusz oryginalny	Najlepszy scenariusz adaptowany
Obiecująca. Młoda. Kobieta. – Emerald Fennell Judasz i Czarny Mesjasz – Will Berson, Shaka King, Kenneth Lucas i Keith Lucas Minari – Lee Isaac Chung Dźwięk metalu – Darius Marder, Abraham Marder i Derek Cianfrance Proces Siódemki z Chicago – Aaron Sorkin	Ojciec – Christopher Hampton i Florian Zeller Pewnej nocy w Miami – Kemp Powers Nomadland – Chloé Zhao Biały Tygrys – Ramin Bahrani Kolejny film o Boracie – Sacha Baron Cohen, Anthony Hines, Dan Swimer, Peter Baynham, Erica Rivinoja, Dan Mazer, Jena Friedman, Lee Kern i Nina Pedrad
Najlepszy długometrażowy film animowany	Najlepszy film międzynarodowy
Co w duszy gra – Pete Docter i Dana Murray Naprzód – Dan Scanlon i Kori Rae Wyprawa na Księżyc – Glen Keane, Gennie Rin i Peilin Chou Sekret wilczej gromady – Tomm Moore, Ross Stewart, Paul Young i Stéphan Roelants Baranek Shaun Film: Farmageddon – Richard Phelan, Will Becher i Paul Kewley	Na rauszu (Dania); reżyseria: Thomas Vinterberg Lepsze dni (Hongkong); reżyseria: Derek Tsang Kolektyw (Rumunia); reżyseria: Alexander Nanau Człowiek, który sprzedał swoją skórę (Tunezja); reżyseria: Kaouther Ben Hania Aida (Bośnia i Hercegowina); reżyseria: Jasmila Žbanić
Najlepszy pełnometrażowy film dokumentalny	Najlepszy krótkometrażowy film dokumentalny
Czego nauczyła mnie ośmiornica – Pippa Ehrlich, James Reed i Craig Foster Kolektyw – Alexander Nanau i Bianca Oana Obóz godności: Rewolucja w życiu niepełnosprawnych – Nicole Newnham, Jim LeBrecht i Sara Bolder Agent kret – Maite Alberdi i Marcela Santibáñez Time – Garrett Bradley, Lauren Domino i Kellen Quinn	Colette – Anthony Giacchino i Alice Doyard A Concerto Is a Conversation – Ben Proudfoot i Kris Bowers Do Not Split – Anders Hammer i Charlotte Cook Hunger Ward – Skye Fitzgerald i Michael Shueuerman Piosenka dla Latashy – Sophia Nahali Allison i Janice Duncan
Najlepszy krótkometrażowy film aktorski	Najlepszy krótkometrażowy film animowany
Dwóch nieznajomych – Travon Free i Martin Desmond Roe Feeling Through – Doug Roland i Susan Ruzenski The Letter Room – Elvira Lind i Sofia Sondervan The Present – Farah Nabulsi White Eye – Tomer Shushan i Shira Hochman	Jeśli coś, kocham was – Will McCormack i Michael Govier Burrow – Madeline Sharafian i Michael Capbarat Genius Loci – Adrien Mérigeau i Amaury Ovise Opera – Erick Oh Yes-People – Gísli Darri Halldórsson i Arnar Gunnarsson
Najlepsza scenografia i dekoracja wnętrz	Najlepsze zdjęcia
Mank – Donald Graham Burt i Jan Pascale Ojciec – Peter Francis i Cathy Featherstone Ma Rainey: Matka bluesa – Mark Ricker, Karen O’Hara i Diana Sroughton Nowiny ze świata – David Crank i Elizabeth Keenan Tenet – Nathan Crowley i Kathy Lucas	Erik Messerschmidt – Mank Sean Bobbitt – Judasz i Czarny Mesjasz Dariusz Wolski – Nowiny ze świata Joshua James Richards – Nomadland Phedon Papamichael – Proces Siódemki z Chicago
Najlepsza charakteryzacja	Najlepsze kostiumy
Ma Rainey: Matka bluesa – Sergio Lopez-Rivera, Mia Neal i Jamika Wilson Emma – Marese Langan, Laura Allen i Claudia Stolze Elegia dla bidoków – Eryn Krueger Mekash, Patricia Dehaney i Matthew Mungle Mank – Gigi Williams, Kimberley Spiteri i Colleen LaBaff Pinokio – Dalia Colli, Mark Coulier i Francesco Pegoretti	Ma Rainey: Matka bluesa – Ann Roth Emma – Alexandra Byrne Mank – Trish Summerville Mulan – Bina Daigeler Pinokio – Massimo Cantini Parrini
Najlepszy montaż	Najlepsze efekty specjalne
Mikkel E.G. Nielsen – Dźwięk metalu Jorgos Lamprinos – Ojciec Chloé Zhao – Nomadland Frédéric Thoraval – Obiecująca. Młoda. Kobieta. Alan Baumgarten – Proces Siódemki z Chicago	Tenet – Andrew Jackson, David Lee, Andrew Lockley i Scott Fisher Love and Monsters – Matt Sloan, Genevieve Camailleri, Matt Everitt i Brian Cox Niebo o północy – Matthew Kasmir, Christopher Lawren, Max Solomon i David Watkins Mulan – Sean Faden, Anders Langlands, Seth Maury i Steven Ingram Jedyny i niepowtarzalny Ivan – Nick Davis, Greg Fisher, Ben Jones i Santiago Colomo Martinez
Najlepsza muzyka	Najlepsza piosenka
Co w duszy gra – Jon Batiste, Trent Reznor i Atticus Ross Pięciu braci – Terence Blanchard Mank – Trent Reznor i Atticus Ross Minari – Emile Mosseri Nowiny ze świata – James Newton Howard	„Fight for You” z filmu Judas i Czarny Mesjasz – D’Mile, H.E.R. i Tiara Thomas „Io sì (Seen)” z filmu Życie przed sobą – Niccolò Agliardi, Laura Pausini i Diane Warren „Hear My Voice” z filmu Proces Siódemki z Chicago – Celeste i Daniel Pemberton „Speak Now” z filmu Pewnej nocy w Miami – Sam Ashworth i Leslie Odom Jr. „Husavik” z filmu Eurovision Song Contest: The Story of Fire Saga – Rickard Göransson, Fat Max Gsus i Savan Kotecha
Najlepszy dźwięk
Dźwięk metalu – Nicolas Becker, Jaime Baksht, Michelle Couttolenc, Carlos Cortes i Philip Bladh Misja Greyhound – Warren Shaw, Michael Minkler, Beau Borders i David Wyman Mank – Ren Klyce, Jeremy Molod, David Parker, Nathan Nance i Drew Kunin Nowiny ze świata – Oliver Tarney, Mike Prestwood Smith, William Miller i John Pritchett Co w duszy gra – Ren Klyce, Coya Elliot i David Parker

Krytyka

Widzowie krytykowali kolejność kategorii wręczenia nagród oraz In Memoriam, segment upamiętniający zmarłych aktorów i innych pracowników w kinematografii, z powodu zbyt szybkiego tempa jakie narzucił wybrany podkład muzyczny – utwór As w wykonaniu Steviego Wondera.

Linki zewnętrzne

• Informacje o ceremonii (ang.)