Abdalá Bucaram

Abdalá Bucaram Ortiz

Data i miejsce urodzenia	20 lutego 1952 Guayaquil, Ekwador
Prezydent Ekwadoru
Okres	od 10 sierpnia 1996 do 6 lutego 1997
Przynależność polityczna	Ekwadorska Partia Roldosistów (PRE)
Poprzednik	Sixto Durán Ballén
Następca	Fabián Alarcón (p.o.)
Burmistrz Guayaquil
Okres	od 15 kwietnia 1984 do 26 września 1985
Przynależność polityczna	Ekwadorska Partia Roldosistów (PRE)
Poprzednik	Bolívar Cali Bajaña
Następca	Jorge Norero González

Abdala Jaime Bucaram Ortiz (ur. 20 lutego 1952 w Guayaquil) – ekwadorski polityk, prawnik i były lekkoatleta pochodzenia libańskiego. Prezydent Ekwadoru od 10 sierpnia 1996 do 6 lutego 1997, odwołany w wyniku impeachmentu.

Zwany El Loco (szalony) ze względu na niestandardową prezydenturę. Po jego odwołaniu nastąpił kryzys polityczny i ekonomiczny, skutkujący brakiem stabilizacji aż do wyborów w 2007 roku.

Wczesne lata

Rodzina

Abdalá Bucaram Ortiz urodził się 20 lutego 1952 w Guayaquil jako ósmy z dwanaściorga dzieci libańskiego emigranta, który nazywał się Jacobo Bucaram Elmhalin i Riny Ortiz Caicedo. Jego siostrą była Martha Bucaram, której mąż Jaime Roldós Aguilera pełnił urząd prezydenta Ekwadoru w latach 1979–1981, a córka Martha Roldós była kandydatką w wyborach prezydenckich w 2009 roku.

Działalność sportowa

Początkowo zajmował się karierą sportową (uprawiał lekkoatletykę). W 1970 zdobył brązowy medal w biegu na 100 metrów podczas mistrzostw Ameryki Południowej juniorów z czasem 11,0. Na letnich Igrzyskach Olimpijskich w Monachium w 1972 był chorążym reprezentacji Ekwadoru, jednak ostatecznie nie wystąpił w zawodach.

Wykształcenie i praca zawodowa

Ukończył szkołę średnią Colegio Salesiano Cristóbal Colón w Guayaquil w 1970 roku, a potem rozpoczął studia medyczne na Uniwersytecie w Guayaquil, jednak przerwał je. Na tym samym uniwersytecie ukończył studia prawnicze w 1979 roku.

Pracował jako trener na siłowni. Piastował również stanowisko prezesa lokalnego klubu piłkarskiego Barcelona SC.

Kariera polityczna

W 1979 nowo wybrany prezydent Jaime Roldós Aguilera mianował Abdala Bucarama szefem policji w Prowincji Guayas. W tym samym roku Bucaram wstąpił do polityki, a dwa lata później założył Ekwadorską Partię Roldosistów (PRE), której przewodził i był członkiem aż do 2014. Z ramienia partii został wybrany na burmistrza swojego rodzinnego miasta Guayaquil. Sprawował urząd od 15 kwietnia 1984 do 26 września 1985.

Trzykrotnie ubiegał się o urząd prezydenta kraju. W pierwszej turze wyborów 1988, która odbyła się 31 stycznia, poparło go 535 482 (17,6%) wyborców, co zapewniło mu udział w drugiej turze 8 maja. W bezpośrednim starciu z Rodrigo Borja Cevallosem przegrał wybory, otrzymując 1 448 498 (46%) głosów. Następnie wystartował w wyborach w maju 1992 roku, jednak zdobył 750 611 (22%), co uplasowało go na trzecim miejscu i nie dostał się do drugiej tury. Ponownie wziął udział w wyborach w 1996. W pierwszej turze otrzymał 1 001 071 (26,3%), co spowodowało przejście do drugiej tury 7 lipca wraz z Jaime Nebotem, którą wygrał z wynikiem 2 285 397 (54,5%) głosów i został prezydentem elektem.

Prezydent Ekwadoru

10 sierpnia 1996 objął stanowisko prezydenta Ekwadoru po ustępującym Sixto Durán Ballénie. Wiceprezydentem w jego gabinecie została Rosalía Arteaga.

W ciągu pół roku swoich rządów dopuszczał się wielu ekscesów, które ośmieszyły autorytet prezydenta: nagrał płytę A Crazy Man Who Loves i wybrał się w tournée po kraju, zorganizował na żywo transmisję telewizyjną zgolenia swoich wąsów, urządził uroczyste przyjęcie do pałacu prezydenckiego Ekwadorki Loreny Bobbit, która wykastrowała swojego męża z USA, sędziował w zorganizowanym przez siebie konkursie International Miss Banana Contest i pragnął ściągnąć do swojego klubu piłkarskiego Diego Maradonę. Został także oskarżony o defraudację publicznych pieniędzy.

Impeachment

Ekwadorskie ruchy społeczne wszczęły protesty przeciwko reformom prezydenta Abdala Bucarama Ortiza oraz formie jego władzy. Protesty doprowadziły Kongres Narodowy (ówczesny parlament) do podjęcia decyzji o wszczęciu impeachmentu wobec urzędującego prezydenta. W 1997 parlament ekwadorski na specjalnej sesji pozbawił go władzy, uznając Bucarama za „niezdolnego psychicznie” do sprawowania władzy. Po obaleniu prezydenta nastał konflikt władzy między wiceprezydent Rosalíą Arteagą a przewodniczącym Kongresu Narodowego Fabiánem Alarcónem, którzy rościli sobie prawa do sukcesji.

Życie po prezydenturze

Abdala Bucaram Ortiz uzyskał azyl polityczny w Panamie. Od 2017 jest członkiem partii Fuerza Ecuador założonej przez jego syna Abdalá Bucarama Jr.