Przejdź do zawartości

Amiga CDTV

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Amiga CDTV
Ilustracja
Typ

konsola gier wideo, komputer osobisty

Producent

Commodore

Generacja

czwarta generacja

Premiera

EU: marzec 1991
PL: październik 1991[1]

CPU

Motorola MC68000

Pamięć operacyjna

1 MB

Nośniki danych

CD-ROM

Wsteczna
kompatybilność

AmigaOS

Następca

Amiga CD32

Amiga CDTV (CDTV, Commodore Dynamic Total Vision) – komputer zaprezentowany w marcu 1991 roku przez Commodore International. Był protoplastą komputerów typu „media center”.

Komputer był sprzedawany wraz z klawiaturą, myszką oraz specjalnym 28-przyciskowym pilotem. W zależności od wersji komputer wyposażano w mysz przewodową lub bezprzewodową. Mysz przewodowa miała 4-pinowe złącze typu Mini-DIN (inaczej niż Amiga 500). Bardzo często do zestawu dołączany był zewnętrzny napęd dyskietek. Podobnie jak we wcześniejszych modelach, CDTV obsługiwał dyskietki DD 3.5" i umożliwiał zapis 880 KB. Cały zestaw miał kolor czarny.

W Polsce, sprzęt zaprezentowano podczas targów mających miejsce w październiku 1991 roku[1]. Początkowo narzekano na zbyt wysokie ceny programów oraz urządzenia[2], jednak w połowie 1993 roku gdy jej cena spadła do poziomu Amigi 500, zaczęła zyskiwać na popularności[3][4].

Dokumentacja dostarczana była zarówno w formie papierowej, jak i na płycie CD (pod nazwą The Welcome Disc), gdzie w prosty sposób objaśniano podstawy obsługi komputera. W celu podłączenia do komputera joysticków należało dokupić dedykowany interface. Amiga CDTV rozpowszechniana była z systemem operacyjnym Kickstart w wersji 1.3, dobrze znanym z Amigi 500. Obsługa wbudowanego CD-ROM była zapisana w osobnych kościach ROM (firmware), co przy wersji 1.0 powodowało pewne niedogodności przy uruchamianiu niektórych gier (np. The Settlers). Pewna część CDTV była wyposażona w "developer card" umożliwiający zaprogramowanie nowego firmware. Karta była dostępna wyłącznie dla projektantów Commodore oraz firm produkujących kioski informacyjne. Zmiana firmware umożliwia między innymi zainstalowanie nowszej wersji Kickstartu w postaci kości ROM (EPROM) lub przełącznika systemów (1.3/2.x lub 3.x). Ostatnia stabilna wersja firmware oznaczona jest numerem 2.9, wersje oznaczone jako 3.x są wersjami testowymi pracującymi zarówno z modelami o oznaczeniu CD-1000 jak i z nowszymi prototypami bazującymi na architekturze Amigi 600. Uszkodzenie firmware lub wyczyszczenie kości w karcie developerskiej objawiało się uruchomieniem ekranu powitalnego znanego z Amigi 500 lub nowszym. Firma Commodore nie zadbała o promocję tego urządzenia, zamykając sobie drogę do zdobycia zupełnie nowego rynku.

Przedsiębiorstwo Commodore rozpoczęło prace nad Amiga CDTV-CR (Cost Reduced), modelem mającym być zredukowaną wersją oryginału, jednak sprzęt ten nigdy nie został wydany.[5]

Akcesoria

[edytuj | edytuj kod]

Do Amigi CDTV Commodore wyprodukowało: dodatkowy CD-ROM, Video Genlock Card, Remote-Control Mouse (bezprzewodową mysz), Trackball Controller (trackball), Personal Memory Card (zapisywalną pamięć ROM w dwóch rozmiarach: 64 kB i 256 kB), Game Controller (bezprzewodowy przedłużacz do joysticków) oraz kontroler SCSI, który umożliwiał podpięcie dodatkowego CD-ROM lub twardego dysku.

Oprócz firmy Commodore akcesoria do CDTV produkowało wiele innych przedsiębiorstw i było to np. rozszerzenie pamięci czy karta procesorowa wyposażona w chip MC68020. W Polsce, przedsiębiorstwa Comer, Elbox i Elsat wyprodukowały własne joystick interface, czyli urządzenia pozwalające na podłączenie standardowych joysticków[6]. Wspomniany wcześniej Elsat stworzył także rozszerzenie pamięci - Mega CDTV[7].

Oprogramowanie

[edytuj | edytuj kod]

Razem z pojawieniem się Amigi CDTV Commodore opracowało nową strategię tworzenia oprogramowania, która brała pod uwagę niską rozdzielczość telewizyjną i ograniczenia firmowego pilota. Programy tworzone zgodnie z tą strategią przypominały współczesne aplikacje DVD. Miały duże elementy składowe interfejsu (menu) i tylko kilka z nich umieszczano na każdym ekranie. Były to pierwsze programy "multimedialne", w pełni wykorzystujące możliwości układów specjalizowanych Amigi.

Na CDTV dostępne były multimedialne książki kucharskie, encyklopedie, słowniki[8]. Commodore miało jednak duże problemy z promocją tego komputera i na Amigę CDTV powstały nieliczne gry i programy, co nie zachęcało konsumentów do kupna tego modelu.

Dane techniczne

[edytuj | edytuj kod]
  • Złącza/porty:
    • Model NTSC:
    • wyjście RF audio/video
    • wyjście Composite Video
    • wyjście S-Video (4-pinowy mini-DIN)
  • Model PAL:
    • wyjście RF audio/video
    • wyjście Composite Video, oraz (w obydwu wersjach):
  • analogowe wyjście RGB video
  • stereofoniczne wyjście audio
  • mysz (4-pinowy mini-DIN)
  • klawiatura (5-pinowy mini-DIN)
  • RS-232 port szeregowy (SERIAL)
  • port równoległy (PARALLEL)
  • port stacji dyskietek (FLOPPY)
  • wejście i wyjście MIDI
  • slot karty pamięci 64 kB lub 256 kB

Emulacja Amigi CDTV

[edytuj | edytuj kod]
  • WinUAE – pewne elementy emulacji CDTV są od pewnego czasu wprowadzane do emulatora Amigi, WinUAE
  • Akiko – emulator oparty na WinUAE i przeznaczony dla systemu Microsoft Windows

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Waldemar Nowak. Computer Games Show. „Top Secret”, s. 36, grudzień 91/styczeń 92. Bajtek. 
  2. CDTV - świat multimediów. „Bajtek”. 05/92, s. 14-15. Bajtek. 
  3. Szansa dla CDTV ?. „Magazyn Amiga”. 11, s. 5. Lupus. 
  4. Plim Plam i duch. „Magazyn Amiga”. 11, s. 2. Lupus. 
  5. CDTV-CR - Commodore [online], com/bboah/product.aspx?id=1417 [dostęp 2024-04-22] (ang.).
  6. Joystick dla CDTV. „Magazyn Amiga”. 14, s. 56-57. Lupus. 
  7. Mega CDTV [online] [dostęp 2024-08-22].
  8. Oprogramowanie dla CDTV. „Bajtek”. 08/92, s. 16-17. Bajtek.