Anatol Lawina

Anatol Lawina
	; Anatol Lawina w Kancelarii Sejmu, marzec 2003
Data i miejsce urodzenia	10 lipca 1940 ; Moskwa
Data i miejsce śmierci	16 września 2006 ; Warszawa
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Anatol Lawina (ur. 10 lipca 1940 w Moskwie, zm. 16 września 2006 w Warszawie^[1]) – polski działacz opozycji demokratycznej i podziemnej Solidarności.

W opozycji

Działał w Hufcu Walterowskim i Związku Młodzieży Socjalistycznej^[1]. W 1968 roku brał udział w wiecach studenckich, za co został relegowany z uczelni^[1]. W latach 1972–1977 pracował w centrum obliczeniowym Ministerstwa Przemysłu Maszynowego, a następnie, do 1986 roku, w Przemysłowym Instytucie Maszyn Budowlanych^[1]. Był współpracownikiem KOR, KSS KOR, należał do kierownictwa podziemnej oficyny wydawniczej NOWa^[1]. W marcu 1980 roku za udział w akcji ulotkowej został skazany na 3 miesiące więzienia^[1]. Od września 1980 roku należał do Solidarności. W pierwszym dniu stanu wojennego został internowany, zwolniony został w grudniu 1982 roku^[1]. Był współpracownikiem Prymasowskiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i ich Rodzinom oraz współzałożycielem Obywatelskiego Komitetu Przeciwko Przemocy^[1]. Pisał do prasy niezależnej, m.in. do Głosu i Krytyki^[1]. W 1987 roku został ciężko pobity przez funkcjonariuszy milicji^[1].

W latach 1989–1991 był członkiem Państwowej Komisji Wyborczej z ramienia „Solidarności”^[1]. Od 1989 do 1994 zajmował stanowisko dyrektora Zespołu Analiz Systemowych w Najwyższej Izbie Kontroli^[1]. Był bezpośrednim zwierzchnikiem Michała Falzmanna, który ujawnił aferę Funduszu Obsługi Zadłużenia Zagranicznego. Po nagłej śmierci Falzmanna i Waleriana Pańko, prezesa Najwyższej Izby Kontroli, był jednym z głównych świadków podczas procesu FOZZ. Otrzymywał z tego powodu wiele pogróżek, przyczyny jego śmierci nie zostały do końca wyjaśnione^[2]. Od czerwca 1994 pracował w Kancelarii Sejmu^[1]. W 2001 został radcą generalnym w Sejmowym Ośrodku Informatyki^[1]. W 2003 był współzałożycielem Stowarzyszenia Wolnego Słowa^[1].

Zmarł na skutek pobicia przez nieznanych sprawców^[3]. Został pochowany na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie (kwatera 2)^[4].

Został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2011)^[5]. W 2020 odznaczony pośmiertnie Krzyżem Wolności i Solidarności^[6].

Anatol Lawina. O przedziwnych zawiłościach. „Niezależny Magazyn Publicystów „Kontrateksty””. 2005, 2005-10-29. kontrateksty.pl. (pol.).

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o Anatol Lawina. encyklopedia-solidarnosci.pl. [dostęp 2011-12-26].
↑ Leszek Szymowski, Długa ręka FOZZ? Czy Walerian Pańko i Anatol Lawina zginęli, bo poznali kulisy finansowania partii politycznych przez FOZZ?, Tygodnik ”Angora”, 4 listopada 2007.
↑ Michał Falzmann, badał aferę FOZZ do śmierci. rp.pl, 18 lipca 2011. [dostęp 2018-09-09].
↑ Grób Anatola Lawiny w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej w Warszawie
↑ M.P. z 2011 r. nr 84, poz. 865
↑ M.P. z 2021 r. poz. 158