Andrea Nahles

Andrea Nahles
Data i miejsce urodzenia	20 czerwca 1970 ; Mendig
	Przewodniczący Socjaldemokratycznej Partii Niemiec
Okres	od 22 kwietnia 2018; do 3 czerwca 2019
Przynależność polityczna	SPD
Poprzednik	Olaf Scholz (p.o.)
Następca	Malu Dreyer, Manuela Schwesig, Thorsten Schäfer-Gümbel (p.o.)
	Minister pracy i spraw społecznych Niemiec
Okres	od 17 grudnia 2013; do 28 września 2017
Przynależność polityczna	SPD
Poprzednik	Ursula von der Leyen
Następca	Katarina Barley (p.o.)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Andrea Maria Nahles (ur. 20 czerwca 1970 w Mendig^[1]) – niemiecka polityk, działaczka Socjaldemokratycznej Partii Niemiec (SPD), w latach 2018–2019 przewodnicząca tego ugrupowania, posłanka do Bundestagu, od 2013 do 2017 minister pracy i spraw społecznych.

Życiorys

Ukończyła studia z zakresu germanistyki i nauk politycznych na Uniwersytecie w Bonn^[2]. Od końca lat 80. zaangażowana w działalność polityczną w ramach Socjaldemokratycznej Partii Niemiec. W 1989 organizowała struktury tej partii w Weiler. W 1993 została przewodniczącą młodzieżówki SPD Jusos w Nadrenii-Palatynacie, od 1995 do 1999 przewodniczyła federalnym strukturom tej organizacji. Podjęła także działalność w ramach organizacji związkowej IG Metall. W 2003 dołączyła do prezydium SPD, w latach 2007–2009 była wiceprzewodniczącą partii, a od 2009 do 2013 jej sekretarzem generalnym^[1]^[2]. Identyfikowana z lewicowym skrzydłem partii, publicznie krytykowała program Agenda 2010, realizowany przez rząd Gerharda Schrödera^[3].

W latach 1998–2002 po raz pierwszy sprawowała mandat posłanki do Bundestagu. Do niemieckiego parlamentu powróciła w 2005, uzyskując następnie reelekcję w wyborach w 2009, 2013^[1] i 2017^[4],

17 grudnia 2013 objęła urząd ministra pracy i spraw społecznych w trzecim rządzie Angeli Merkel^[2]. 28 września 2017 odeszła z rządu w związku z wyborem na przewodniczącą frakcji socjaldemokratów w Bundestagu^[5].

22 kwietnia 2018 została wybrana na przewodniczącą SPD^[6]. Ustąpiła z tej funkcji po słabym wyniku partii w wyborach europejskich w maju 2019. 3 czerwca tegoż roku została zastąpiona przez trójkę wyznaczonych komisarzy^[7]. Złożyła następnie mandat poselski, a w 2020 została powołana na prezesa urzędu Bundesanstalt für Post und Telekommunikation Deutsche Bundespost^[8]. W 2022 stanęła na czele Federalnej Agencji Pracy^[9].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Andrea Nahles. bundestag.de. [dostęp 2016-11-05]. (niem.).
↑ ^a ^b ^c Andrea Nahles: Federal Minister of Labour and Social Affairs. bundesregierung.de. [dostęp 2016-11-05]. (ang.).
↑ Andrea Nahles: Gottesgeschenk, Spalterin. spiegel.de, 1 listopada 2005. [dostęp 2017-11-17]. (niem.).
↑ Bundestagswahl 2017: Gewählte auf Landeslisten und in Wahlkreisen. bundeswahlleiter.de. [dostęp 2017-09-26]. (niem.).
↑ Barley soll Arbeitsministerium von Nahles mit übernehmen. rp-online.com, 27 września 2017. [dostęp 2017-11-17]. (niem.).
↑ Schwaches Ergebnis für Nahles – nur mit Mühe konnte sie lächeln. merkur.de, 22 kwietnia 2018. [dostęp 2018-04-22]. (niem.).
↑ Trio soll SPD kommissarisch führen. spiegel.de, 3 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-03]. (niem.).
↑ Martin Greive: Nahles zur neuen Präsidentin der Bundesanstalt für Post und Telekommunikation gewählt. handelsblatt.com, 26 czerwca 2020. [dostęp 2021-09-27]. (niem.).
↑ tagesschau.de: Nahles übernimmt BA: „Da muss was passieren”. tagesschau.de, 30 lipca 2022. [dostęp 2023-03-03]. (niem.).

[bio-1] Andrea Nahles. bundestag.de. [dostęp 2016-11-05]. (niem.).

[cv-2] Andrea Nahles: Federal Minister of Labour and Social Affairs. bundesregierung.de. [dostęp 2016-11-05]. (ang.).

[3] Andrea Nahles: Gottesgeschenk, Spalterin. spiegel.de, 1 listopada 2005. [dostęp 2017-11-17]. (niem.).

[4] Bundestagswahl 2017: Gewählte auf Landeslisten und in Wahlkreisen. bundeswahlleiter.de. [dostęp 2017-09-26]. (niem.).

[5] Barley soll Arbeitsministerium von Nahles mit übernehmen. rp-online.com, 27 września 2017. [dostęp 2017-11-17]. (niem.).

[6] Schwaches Ergebnis für Nahles – nur mit Mühe konnte sie lächeln. merkur.de, 22 kwietnia 2018. [dostęp 2018-04-22]. (niem.).

[7] Trio soll SPD kommissarisch führen. spiegel.de, 3 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-03]. (niem.).

[8] Martin Greive: Nahles zur neuen Präsidentin der Bundesanstalt für Post und Telekommunikation gewählt. handelsblatt.com, 26 czerwca 2020. [dostęp 2021-09-27]. (niem.).

[9] tagesschau.de: Nahles übernimmt BA: „Da muss was passieren”. tagesschau.de, 30 lipca 2022. [dostęp 2023-03-03]. (niem.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

W dniu zaprzysiężenia	Angela Merkel (CDU) Sigmar Gabriel (SPD) Frank-Walter Steinmeier (SPD) Thomas de Maizière (CDU) Heiko Maas (SPD) Wolfgang Schäuble (CDU) Andrea Nahles (SPD) Hans-Peter Friedrich (CSU) Ursula von der Leyen (CDU) Manuela Schwesig (SPD) Hermann Gröhe (CDU) Alexander Dobrindt (CSU) Barbara Hendricks (SPD) Johanna Wanka (CDU) Gerd Müller (CSU) Peter Altmaier (CDU)
Późniejsi członkowie rządu	Christian Schmidt (CSU) Brigitte Zypries (SPD) Katarina Barley (SPD)

Ministrowie pracy (1949–1957)	Anton Storch (CDU)
Ministrowie pracy i spraw socjalnych (1957–2002)	Theodor Blank (CDU) Hans Katzer (CDU) Walter Arendt (SPD) Herbert Ehrenberg (SPD) Heinz Westphal (SPD) Norbert Blüm (CDU) Walter Riester (SPD)
Ministrowie gospodarki i pracy (2002–2005)	Wolfgang Clement (SPD)
Ministrowie pracy i spraw socjalnych (od 2005)	Franz Müntefering (SPD) Olaf Scholz (SPD) Franz Josef Jung (CDU) Ursula von der Leyen (CDU) Andrea Nahles (SPD) Hubertus Heil (SPD)