Angelo Maria Ranuzzi
| Kardynał prezbiter | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
19 maja 1626 |
| Data i miejsce śmierci |
27 września 1689 |
| Arcybiskup Bolonii | |
| Okres sprawowania |
1688–1689 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Sakra biskupia |
24 czerwca 1668 |
| Kreacja kardynalska |
2 września 1686 |
| Data konsekracji |
24 czerwca 1668 |
|---|---|
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy |
Angelo Maria Ranuzzi (ur. 19 maja 1626 w Bolonii, zm. 27 września 1689 w Fano) – włoski kardynał.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 19 maja 1626 roku w Bolonii, jako jedno z trojga dzieci senatora Marcantonia Ranuzziego i Orintii Albergati[1]. Studiował na Uniwersytecie Padewskim, gdzie uzyskał stopień doktora utroque iure[1]. Zajął się wówczas nauczaniem, będąc profesorem prawa kanonicznego w Fano, a następnie przeniósł się do Rzymu, gdzie został referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej[1]. Wkrótce potem mianowano go gubernatorem Rimini, Rieti, Camerino i Ankony[1]. 30 kwietnia 1668 roku został mianowany arcybiskupem tytularnym Damietty, otrzymując dyspensę z powodu nieosiągnięcia wieku kanonicznego 30 lat[1]. Sakrę przyjął 24 czerwca[2]. Dwa dni później został asystentem Tronu Papieskiego, a po miesiącu mianowano go nuncjuszem w Księstwie Sabaudii[1]. Po trzech latach został powołany na reprezentanta Stolicy Piotrowej w Polsce, zrzekając się jednocześnie nuncjatury w Sabaudii[2]. Jesienią 1675 roku zrezygnował z funkcji dyplomaty, a trzy lata później został arcybiskupem ad personam Fano[2]. W latach 80. XVII wieku podróżował do Królestwa Francji, by podtrzymać przyjaźń z Arcyksięstwem Austriackim i zbudować koalicję przeciwko Imperium Osmańskiemu[1]. 2 września 1686 roku został kreowany kardynałem prezbiterem, jednak nie otrzymał kościoła tytularnego[2]. 17 maja 1688 roku został mianowany arcybiskupem Bolonii[2]. Zmarł 27 września 1689 roku w Fano, będąc w drodze na konklawe[1].