Antonio Hercolani Fava Simonetti – Wikipedia, wolna encyklopedia

Antoine Hercolani Fava Simonetti

Tymczasowy Namiestnik Zakonu Maltańskiego
Okres	od 14 listopada 1951 do 25 kwietnia 1955
Poprzednik	Ludovico Chigi della Rovere Albani
Następca	Ernesto Paterno Castello di Carcaci (namiestnik ad interim)
Dane biograficzne
Data i miejsce urodzenia	22 stycznia 1883 Bolonia
Data i miejsce śmierci	18 czerwca 1962 Bolonia

Antoine Hercolani Fava Simonetti, urodzony jako Antoine Hercolani (ur. 22 stycznia 1883 w Bolonii, zm. 18 czerwca 1962 tamże) – Tymczasowy Namiestnik Zakonu Joannitów od 14 listopada 1951 do 25 kwietnia 1955.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wywodził się ze szlacheckiej rodziny z Bolonii. W zakonie pełnił kilka funkcji dyplomatycznych i administracyjnych. 15 czerwca 1912 poślubił Mariannę Ghislieri Fava Simonetti (1892–1919), córkę hrabiego Alessandro Ghislieri i Isotty Fava Simonetti. Dzięki temu związkowi Antoine Hercolani mógł dodać do swego nazwiska człon Fava Simonetti, co nastąpiło 21 sierpnia 1921, od 1940 nosił też tytuł hrabiego. Małżonkowie doczekali się syna Filippo Rinaldo (1913–2002), który też miał potomstwo^[1].

Po tym, jak w 1951 zmarł dotychczasowy wielki mistrz Ludovico Chigi Albani della Rovere, wybrano Simonettiego na jego tymczasowego następcę do czasu wyboru pełnoprawnego następcy. Ten jednak bardzo się opóźniał, w związku z czym namiestnik zrezygnował z funkcji 25 kwietnia 1955. Kolejnym namiestnikiem ad interim został Ernesto Paterno Castello di Carcaci.

Kawaler Krzyża Wielkiego Udekorowany Wielką Wstęgą Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (1954)^[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

↑ HERCOLANI : LINEA PRINCIPESCA. genmarenostrum.com. [dostęp 2017-04-24]. (wł.).
↑ HERCOLANI FAVA SIMONETTI S.E. Fra' Antonio decorato di Gran Cordone. quirinale.it. [dostęp 2017-04-24]. (wł.).

Wielcy mistrzowie Zakonu Maltańskiego

Kustosze Szpitala	Gérard Tonque (1113–1120) Raymond du Puy (1120–1158/60) Auger de Balben (1158/60–1162/63) Arnaud de Comps (1162–1163) Gilbert de Aissailly (1163–1169/70) Gastone de Murols (ok. 1170–ok. 1172) Gilbert z Syrii (ok. 1172–1177) Roger de Moulins (1177–ok. 1187) Hermangard d’Asp (1188–ok. 1190) Garnier de Naplouse (1189/90–1192) Geoffrey de Donjon (1193–1202) Alfons z Portugalii (1203–1206) Geoffrey le Rat (1206–1207) Guerin de Montaigu (1207–1227/28) Bertrand de Thessy (ok. 1228–1231) Guerin de Montacute (1231–1236) Bertrand de Comps (1236–1239/40) Pierre de Vielle-Bride (1239/40–1242) Guillaume de Chateauneuf (1242–1258) Hugues de Revel (1258–1277) Nicolas Lorgne (1277–1284) Jean de Villiers (1284/85–1293/94) Odon de Pins (1294–1296) Guillaume de Villaret (1296–1305)
Wielcy mistrzowie	Foulques de Villaret (1305–1319) Maurice de Pagnac (nieuznawany, 1317–1319) Helion de Villeneuve (1319–1346) Dieudonné de Gozon (1346–1353) Pierre de Corneillan (1353–1355) Roger de Pins (1355–1365) Raymond Berenger (1365–1374) Robert de Juliac (1374–1376) Jean Fernandez de Heredia (1376–1396) Riccardo Caracciolo (antymistrz, 1383–1395) Philibert de Naillac (1396–1421) Antonio Fluvian de Riviere (1421–1437) Jean de Lastic (1437–1454) Jacques de Milly (1454–1461) Piero Raimondo Zacosta (1461–1467) Giovanni Battista Orsini (1467–1476) Pierre d’Aubusson (1476–1503) Emery d’Amboise (1503–1512) Guy de Blanchefort (1512–1513) Fabrizio del Carretto (1513–1521)
Mistrzowie (od ok. 1623 Wielcy mistrzowie)	Philippe Villiers de L’Isle Adam (1521–1534) Piero de Ponte (1534–1535) Didier de Saint-Jaille (1535–1536) Juan de Homedes (1536–1553) Claude de la Sengle (1553–1557) Jean de la Valette (1557–1568) Pietro del Monte (1568–1572) Jean L’Evesque de la Cassière (1572–1581) Mathurin Romegas (namiestnik, 1577–1581) Mathurin Romegas (antymistrz, 1581) Hugues Loubenx de Verdalle (1581–1595) Martin Garzez (1595–1601) Alof de Wignacourt (1601–1622) Luís Mendes de Vasconcellos (1622–1623) Antoine de Paule (1623–1636) Juan de Lascaris-Castellar (1636–1657) Martin de Redin (1657–1660) Annet de Clermont-Gessant (1660) Raphael Cotoner (1660–1663) Nicolas Cotoner (1663–1680) Gregorio Carafa (1680–1690) Adrien de Wignacourt (1690–1697) Ramon Perellos y Roccaful (1697–1720) Marc’Antonio Zondadari (1720–1722) Antonio Manoel de Vilhena (1722–1736) Ramon Despuig (1736–1741) Manuel Pinto da Fonseca (1741–1773) Francisco Ximenes de Texada (1773–1775) Emmanuel de Rohan-Polduc (1775–1797) Ferdinand von Hompesch zu Bolheim (1797–1799)
Książęta i wielcy mistrzowie	Paweł I (de facto, 1798–1801) Nikołaj Iwanowicz Sałtykow (de facto namiestnik, 1801–1803) Giovanni Battista Tommasi (1803–1805) Innico Maria Guevara-Suardo (namiestnik, 1805–1814) André Di Giovanni (namiestnik, 1814–1821) Antoine Busca (namiestnik, 1821–1834) Carlo Candida (namiestnik, 1834–1845) Philippe di Colloredo-Mels (namiestnik, 1845–1864) Alessandro Borgia (namiestnik, 1865–1871) Giovanni Battista Ceschi a Santa Croce (namiestnik, 1871–1879) Giovanni Battista Ceschi a Santa Croce (1879–1905) Caleazzo von Thun und Hohenstein (1905–1931) Pio Franchi de’ Cavalieri (namiestnik, 1929–1931) Ludovico Chigi della Rovere Albani (1931–1951) Antonio Hercolani Fava Simonetti (namiestnik, 1951–1955) Ernesto Paterno Castello di Carcaci (namiestnik, 1955–1962) Angelo de Mojana di Cologna (1962–1988) Jean Charles Pallavicini (namiestnik, 1988) Andrew Willoughby Ninian Bertie (1988–2008) Giacomo dalla Torre del Tempio di Sanguinetto (namiestnik, 2008) Matthew Festing (2008–2017) Ludwig Hoffmann von Rumerstein (namiestnik, 2017) Giacomo dalla Torre del Tempio di Sanguinetto (namiestnik, 2017–2018) Giacomo dalla Torre del Tempio di Sanguinetto (2018–2020) Ruy Gonçalo do Valle Peixoto de Villas Boas (namiestnik, 2020) Marco Luzzago (namiestnik, 2020–2022) Ruy Gonçalo do Valle Peixoto de Villas Boas (namiestnik, 2022) John T. Dunlap (namiestnik, 2022–2023; od 2023)