Araracuara vetusta
| Systematyka[1][2] | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Podkrólestwo | |
| Nadgromada | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Nadklasa | |
| Klasa | |
| Nadrząd | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
Araracuara |
| Gatunek |
Araracuara vetusta |
| Nazwa systematyczna | |
| Araracuara vetusta Fern.Alonso Anales Jard. Bot. Madrid 65: 344 2008[3] | |
Araracuara vetusta – gatunek rośliny z rodziny szakłakowatych (Rhamnaceae) reprezentujący monotypowy rodzaj Araracuara. Takson ten opisany został w 2008 roku i znany jest tylko z płaskowyżu utworzonego z piaskowców w kolumbijskiej części Amazonii. Roślina została znaleziona w 1999 w departamencie Caquetá w południowej części Kolumbii. Występuje w formacjach zaroślowych z takimi gatunkami dominującymi jak Bonnetia martiana i Everardia montanana oraz Euceraea nítida i Tepuianthus colombianus. Obszar cechuje się dużą ilością opadów w skali rocznej (ok. 3000 mm), ale też obecnością okresu suchego trwającego od grudnia do lutego[4].
Nazwa rodzajowa utworzona została od nazwy regionu, w którym roślina została odkryta. Nazwa gatunkowa pochodzi od łacińskiego vetustum znaczącego stary i nawiązuje do pierwotnego charakteru tego taksonu i bardzo długiej historii formacji geologicznej, z którą jest związany[4].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Krzew i małe drzewo osiągające od 1,5 do 5 m wysokości, o średnicy głównego pędu wynoszącej ok. 4 cm w środkowej jego części. Pędy są słabo rozgałęzione[4].
- Liście
- Skrętoległe. Skupiają się po kilkanaście do ok. 20 na końcach pędu. Młode liście pokryte czerwonymi włoskami. U nasady liście z dwoma skórzastymi przylistkami, które jednak szybko opadają. Ogonek liściowy długości 3,5 do 5 cm, czerwonawy, kanciasty, silnie ogruczolony. Blaszka liściowa skórzasta, lancetowata do wąskoeliptycznej, zwężająca się ku nasadzie i tu zbiegająca, na wierzchołku wyraźnie wycięta. Osiąga do 12–15 cm długości i ok. 5–5,5 cm szerokości[4].
- Kwiaty
- Obupłciowe, drobne, żółte, zebrane w wiechowate kwiatostany wyrastające w kątach liści. Osie kwiatostanów długie do ok. 50 cm, w dole z kilkoma zredukowanymi liśćmi. Odgałęzienia wiechy silnie skrócone, stąd kwiatostan kłosopodobny. Kwiaty rozwijają się na szypułkach do 2 mm długości. Hypancjum stożkowate do 2,5 mm długości. Działek kielicha jest pięć (rzadko 4), są one trójkątne, zaostrzone, osiągają 0,6–7 mm długości. Płatki korony w liczbie pięciu są zredukowane (osiągają do 0,4 mm długości) i kapturkowato okrywają pręciki. Pręcików jest pięć, wolnych, do 1,5 mm długości, ich nitki są zgięte. Zalążnia trójkomorowa, naga, o średnicy 1 mm, otoczona mięsistym pierścieniem dysku miodnikowego. W każdej komorze z pojedynczym zalążkiem[4].
- Owoce
- Suche, pękające, osiągające 9 mm średnicy i osadzone na szypule długości 4 mm. Początkowo zielone, stają się ciemnobrązowe po dojrzeniu. Nasiona jajowate, brązowe, bocznie spłaszczone, osiągające do 5 mm długości[4].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Jeden z rodzajów z rodziny szakłakowatych (Rhamnaceae). Roślina posiada cechy charakterystyczne obecne u różnych rodzajów i plemion, w związku z czym trudno ją przypisać do dotychczas wyróżnianych taksonów w obrębie rodziny. Rodzaj klasyfikowany jest jako posiadający niejasną pozycję systematyczną (incertae sedis)[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2020-10-26] (ang.).
- ↑ Araracuara vetusta Fern.Alonso. [w:] The Plant List. Version 1.1 [on-line]. [dostęp 2020-10-26].
- ↑ a b c d e f g José Luis Fernández-Alonso & María Victoria Arbeláez. Araracuara, un nuevo género de Rhamnaceae de la Amazonía colombiana. „Anales del Jardín Botánico de Madrid”. 65, 2, s. 343-352, 2008.