Przejdź do zawartości

Bolesław Michałek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bolesław Michałek
Data i miejsce urodzenia

12 czerwca 1925
Toruń

Data i miejsce śmierci

29 sierpnia 1997
Warszawa

Rodzaj działalności

scenarzysta, krytyk filmowy i dyplomata

Ambasador RP we Włoszech
Okres urzędowania

od 1990
do 1995

Poprzednik

Józef Wiejacz

Następca

Maciej Górski

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Grób Bolesława Michałka na cmentarzu Powązkowskim

Bolesław Michałek (ur. 12 czerwca 1925 w Toruniu, zm. 29 sierpnia 1997 w Warszawie) – polski scenarzysta, krytyk filmowy i dyplomata.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Działalność filmowa

[edytuj | edytuj kod]

Był absolwentem wydziału nauk społecznych i politycznych Université Libre w Brukseli (1949).

W latach 1955–1957 pracował w Centralnym Archiwum Filmowym, następnie w redakcji dwutygodnika „Film i Teatr” (1957–1958). Od 1958 współpracował z miesięcznikiem „Film”, a w latach 1960–1972 był jego redaktorem naczelnym. W 1972 został zastępcą redaktora naczelnego miesięcznika „Kino” i pracował na tym stanowisku do 1983. Równocześnie z pracą w „Kinie” był także kierownikiem literackim Zespołu Filmowego „X” (od 1973 do rozwiązania zespołu w 1983).

Następnie wykładał gościnnie na uniwersytetach w USA i Niemczech. W 1989 został członkiem Komitetu Kinematografii i kierownikiem literackim Zespołu Filmowego „Tor”.

Zasiadał w jury konkursu głównego na 26. MFF w Cannes (1973) oraz na 47. MFF w Berlinie (1997).

Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 124, rząd 4, grób 10)[1].

Dyplomacja

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1990–1995 był ambasadorem Rzeczypospolitej Polskiej we Włoszech, akredytowanym także w San Marino i na Malcie.

Członkostwo w organizacjach zawodowych i działalność społeczna

[edytuj | edytuj kod]

Był członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (m.in. przewodniczącym Klubu Krytyków Filmowych (1956-1975), Stowarzyszenia Filmowców Polskich, FIPRESCI (m.in. przewodniczącym organizacji w latach 1968–1972 i 1974–1979 oraz honorowym przewodniczącym od 1982). W 1995 został członkiem Rady Etyki Mediów.

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
  • Nagroda im. Karola Irzykowskiego (1959, 1969, 1977)
  • Nagroda Szefa Kinematografii za scenariusz filmu Łabędzi śpiew (1989)
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Książki

[edytuj | edytuj kod]
  • Sztuka faktów: z historii filmu dokumentalnego (1958)
  • Trzy portrety (1959)
  • Szkice o filmie polskim (1960)
  • Film się zmienia (1967)
  • Marzenia i rzeczywistość (1970)
  • Kino naszych czasów (1972)
  • Film – sztuka w ewolucji (1975)
  • Ćwiczenia z anatomii kina (1976)
  • Notes filmowy (1981)

Scenariusze

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Cmentarz Stare Powązki: STEFAN MICHAŁEK, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-03-14].