Carl R. Hagen
| |
| Data i miejsce urodzenia |
2 lutego 1937 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | |
| Narodowość |
Amerykanin pochodzenia norweskiego |
| Alma Mater | |
| Wyznanie |
luterańskie |
Carl Richard Hagen (ur. 2 lutego 1937 w Chicago) – amerykański fizyk-teoretyk pochodzenia norweskiego, profesor fizyki cząstek elementarnych na Uniwersytecie Rochester. Laureat Nagrody Sakurai przyznawanej przez Amerykańskie Towarzystwo Fizyczne (APS) teoretykom cząstek elementarnych (2010).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodzony w rodzinie imigrantów pochodzących z Norwegii. Absolwent Massachusetts Institute of Technology, jednej z najbardziej prestiżowych wyższych uczelni na świecie, na której uzyskał stopnie B.Sc., M.Sc., i Ph.D. Jego praca doktorska dotyczyła elektrodynamiki kwantowej.
Najbardziej znanym osiągnięciem Hagena było opracowanie wspólnie z Geraldem Guralnikiem i Tomem Kibble koncepcji spontanicznego łamania symetrii oraz nadawania mas leptonom i bozonom pośrednim w tzw. mechanizmie Higgsa[1]. Mechanizm ten przewiduje istnienie wszechogarniającego pola skalarnego o określonej skrętności (tzw. pola Higgsa) oraz kwantów tego pola zwanych bozonami Higgsa. W tym samym roku bardzo podobną koncepcję mechanizmu Higgsa sformułowali niezależnie Peter Higgs[2] oraz pracujący wspólnie François Englert i Robert Brout[3].
W 2010 roku prof. Hagen otrzymał nagrodę Sakurai Amerykańskiego Towarzystwa Fizycznego za Określenie własności spontanicznego łamania symetrii w czterowymiarowych relatywistycznej teorii z cechowaniem i mechanizm spójnej generacji mas bozonów wektorowych (Elucidation of the properties of spontaneous symmetry breaking in four-dimensional relativistic gauge theory and of the mechanism for the consistent generation of vector boson masses)[4][5][6][7][8].
4 lipca 2012 na zwołanej specjalnie konferencji prasowej ogłoszone zostało odkrycie nowej cząstki elementarnej przez eksperymenty ATLAS i CMS, pracujące przy Wielkim Zderzaczu Hadronów w CERNie. Masa odkrytej cząstki, jak i wykrycie jej w oczekiwanych kanałach rozpadu wskazują wyraźnie, że z dużym prawdopodobieństwem jest to poszukiwany od kilkudziesięciu lat bozon Higgsa.
Po ogłoszeniu rezultatów testów doświadczalnych przeprowadzonych w CERN-ie wszyscy autorzy koncepcji mechanizmu Higgsa stali prawdopodobnymi kandydatami do nagrody Nobla w roku 2012, lecz – zgodnie ze statutem nagrody – może ona być przyznana za jedno osiągnięcie nie więcej niż trzem osobom.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Guralnik G., Hagen C.R., Kibble T.: Global Conservation Laws and Massless Particles, Physical Review Letters, 13, 585–587, (1964)
- ↑ Peter W. Higgs. Broken Symmetries and the Masses of Gauge Bosons. „Physical Review Letters”. 13, s. 508, 1964. DOI: 10.1103/PhysRevLett.13.508.
- ↑ François Englert, Robert Brout. Broken Symmetry and the Mass of Gauge Vector Mesons. „Physical Review Letters”. 13, s. 321, 1964. DOI: 10.1103/PhysRevLett.13.321. (ang.).
- ↑ University of Rochester Physics - C.R. Hagen Wins 2010 J. J. Sakurai Prize for Theoretical Particle Physics. [dostęp 2012-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-27)].
- ↑ University of Rochester 2010 Sakurai Prize Press Release
- ↑ American Physical Society - J. J. Sakurai Prize Winners
- ↑ C. Richard Hagen - 2010 J. J. Sakurai Prize Winner
- ↑ 2010 Sakurai Prize Videos