Carl Reiner

Carl Reiner
	; Carl Reiner (2012)
Data i miejsce urodzenia	20 marca 1922 ; Nowy Jork
Data i miejsce śmierci	29 czerwca 2020 ; Beverly Hills
Współmałżonek	Estelle Reiner; (1943–2008; jej śmierć)
Lata aktywności	1945–2020
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Carl Reiner (ur. 20 marca 1922 w Nowym Jorku, zm. 29 czerwca 2020 w Beverly Hills^[1]) – amerykański komik, aktor, reżyser, scenarzysta i publicysta. Ojciec aktora i reżysera Roba Reinera.

Wczesne lata

Urodził się w Nowym Jorku jako syn Bessie (z domu Mathias) i Irvinga Reinera, zegarmistrza^[2]. Jego rodzice byli żydowskimi emigrantami z Europy^[3]. Jego starszy brat Charlie służył w 9. Dywizji podczas II wojny światowej, a jego prochy są pochowane na Cmentarzu Narodowym w Arlington. W wieku 16 lat Charlie przeczytał w „New York Daily News” o bezpłatnych warsztatach teatralnych organizowanych przez Works Progress Administration i powiedział o tym Carlowi. Wujek Harry Mathias był pierwszym artystą w jego rodzinie, wcześniej pracował jako mechanik, naprawiając maszyny do szycia.

W 1943 Reiner został powołany do United States Army Air Forces i służył podczas II wojny światowej, ostatecznie osiągając stopień kaprala. Początkowo kształcił się na operatora radiowego, ale po spędzeniu trzech miesięcy w szpitalu na leczenie zapalenia płuc, został wysłany na Uniwersytet Georgetown na dziesięć miesięcy szkolenia jako francuski tłumacz; to tutaj po raz pierwszy pełnił funkcję reżysera, wystawiając sztukę Moliera w całości po francusku. W 1944, po ukończeniu szkolenia językowego, został wysłany na Hawaje, aby pracować jako operator dalekopisu. W noc poprzedzającą zaplanowane wysłanie nieznanego zadania, brał udział w przedstawieniu Hamlet, przygotowanym przez jednostkę rozrywkową służb specjalnych^[4]. Następnie został przeniesiony do służb specjalnych. W latach 1945–1946 występował w teatrze, zabawiając żołnierzy na Hawajach, Guam, Saipan, Tinian i Iwo Jima.

Kariera

Grał na Broadwayu w musicalach: Inside U.S.A. (1948-1949), Alive and Kicking (1950) i Enter Laughing (1963-1964). W 1950 znalazł się w obsadzie programu NBC Your Show of Shows Sida Caesara, występując w skeczach, a także współpracując ze scenarzystami, takimi jak Mel Brooks i Neil Simon. Reiner pracował także przy realizacji programu telewizyjno-komediowego NBC Cezarowa godzina (Caesar’s Hour) z Brooksem, Simonem, Woodym Allenem, Larrym Gelbartem, Melem Tolkinem, Mikiem Stewartem, Aaronem Rubenem, Sheldonem Kellerem i Gary Belkinem. Reżyserował broadwayowskie przedstawienia takie jak Something Different (1967), Tough to Get Help (1972), So Long, 174th Street (1976) i The Roast (1980)^[5]. Występował jako Alan Brady w sitcomie CBS The Dick Van Dyke Show (1961–1966).

W 1998 otrzymał nagrodę Grammy za najlepszy album (w kategorii muzyka komediowa) za The 2000 Year Old Man in the Year 2000.

Jako reżyser filmowy zasłynął m.in. realizując w latach 80. kilka popularnych komedii z udziałem Steve’a Martina: Szajbus (The Jerk, 1979), Umarli nie potrzebują pledu (Dead Men Don’t Wear Plaid, 1982), Człowiek z dwoma mózgami (The Man with Two Brains, 1983) i Dwoje we mnie (All of Me, 1984). Wystąpił m.in. w filmowym cyklu Stevena Soderbergha: Ocean’s Eleven: Ryzykowna gra, Ocean’s Twelve: Dogrywka, Ocean’s Thirteen.

Życie prywatne

Jego małżeństwo z piosenkarką i aktorką Estelle Lebost-Reiner trwało blisko 65 lat (od 1943 do jej śmierci w 2008). Mieli troję dzieci: dwóch synów – Roba (ur. 6 marca 1947) i Lucasa (ur. 17 sierpnia 1960) oraz córkę Annie (ur. 11 maja 1949).

Zmarł 29 czerwca 2020 w wieku 98 lat^[6]. Przyczyną śmierci była śmierć naturalna.

Filmografia

Reżyser

O mój Boże! (1977)
Szajbus (1979)
Umarli nie potrzebują pledu (1982)
Człowiek z dwoma mózgami (1983)
Dwoje we mnie (1984)
Zakład (1985)
Letnia szkoła (1987)
Siostrzyczki (1990)
Fatalny instynkt (1993)
Ta podstępna miłość (1997)

Aktor

Ten szalony, szalony świat (1963) jako kontroler wieży na Rancho Conejo
Prawo Burke’a (1964–1965, 2 odcinki, różne role)
Sztuka miłości (1965) jako Rodin
Rosjanie nadchodzą (1966) jako Walt Whittaker
Poradnik żonatego mężczyzny (1967) jako doradca techniczny
O mój Boże! (1977) jako gość Dinah
Koniec (1978) jako dr Maneet
Szajbus (1979) jako Carl Reiner
Umarli nie potrzebują pledu (1982) jako Field Marshal Von Kluck
Letnia szkoła (1987) jako pan Dearadorian
Fatalny instynkt (1993) jako sędzia Ben Arugula
Slumsy Beverly Hills (1998) jako Mickey Abromowitz
Rocky i Łoś Superktoś (2000) jako P.G. Biggershot
Ocean’s Eleven: Ryzykowna gra (2001) jako Saul Bloom
Father of the Pride (2004–2005) jako Sarmoti
Ocean’s Twelve: Dogrywka (2004) jako Saul Bloom
Ocean’s Thirteen (2007) jako Saul Bloom
Dwóch i pół (2009–2014) jako Marty Pepper

Przypisy

↑ Carl Reiner Dead at 98. tmz.com. [dostęp 2020-06-30]. (ang.).
↑ Carl Reiner Biography (1922-). Film Reference. [dostęp 2020-06-30]. (ang.).
↑ Tugend Tom (2008-06-15): Reiners honored by Israeli film fest. The Jewish Telegraphic Agency. [dostęp 2020-06-30]. (ang.).
↑ Hal Erickson: Carl Reiner Biography. AllMovie. [dostęp 2020-06-30]. (ang.).
↑ Carl Reiner. Internet Broadway Database. [dostęp 2020-06-30]. (ang.).
↑ Carl Reiner nie żyje. Legenda Hollywood i twórca „Dick Van Dyke Show” zmarł w wieku 98 lat. Onet Kultura, 2020-06-30. [dostęp 2020-07-03].

Linki zewnętrzne

Carl Reiner w bazie IMDb (ang.)
Carl Reiner w bazie Filmweb
Carl Reiner w bazie Notable Names Database (ang.)

[Carl_Reiner_Dead_at_98-1] Carl Reiner Dead at 98. tmz.com. [dostęp 2020-06-30]. (ang.).

[Carl_Reiner_Biography_1922-2] Carl Reiner Biography (1922-). Film Reference. [dostęp 2020-06-30]. (ang.).

[Reiners_honored_by_Israeli-3] Tugend Tom (2008-06-15): Reiners honored by Israeli film fest. The Jewish Telegraphic Agency. [dostęp 2020-06-30]. (ang.).

[Carl_Reiner_Biography-4] Hal Erickson: Carl Reiner Biography. AllMovie. [dostęp 2020-06-30]. (ang.).

[Carl_Reiner-5] Carl Reiner. Internet Broadway Database. [dostęp 2020-06-30]. (ang.).

[6] Carl Reiner nie żyje. Legenda Hollywood i twórca „Dick Van Dyke Show” zmarł w wieku 98 lat. Onet Kultura, 2020-06-30. [dostęp 2020-07-03].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]