Cerkiew Cudu św. Michała Archanioła w Chołowicach

Cerkiew
Cudu św. Michała Archanioła
w Chołowicach
obecnie
Kościół Pojednania pw. Ducha Świętego
	nr rej. A-494 z dnia 6.06.1992
	kościół filialny
	; Widok od strony południowej
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Miejscowość	Chołowice
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Marcina w Krasiczynie
Wezwanie	Ducha Świętego (obecnie);; Cudu św. Michała Archanioła (poprzednio)
Historia
Data zakończenia budowy	1897
Data zniszczenia; • przez	II wojna światowa; spalona przez pograniczników sowieckich
Data odbudowy	1993-1996
Poprzednie wyznanie	Kościół Greckokatolicki w Polsce
Dane świątyni
Kopuła; • liczba kopuł	; 1
Dzwonnica; • typ dzwonnicy	; wolno stojąca
	Położenie na mapie Polski Chołowice, cerkiew
	Położenie na mapie województwa podkarpackiego Chołowice, cerkiew
	Położenie na mapie powiatu przemyskiego Chołowice, cerkiew
	Położenie na mapie gminy Krasiczyn Chołowice, cerkiew
	49°45′45,4″N 22°34′55,9″E/49,762600 22,582200
	Multimedia w Wikimedia Commons

Cerkiew pw. św. Michała Archanioła w Chołowicach – greckokatolicka, filialna cerkiew, zbudowana w 1897, obecnie Kościół Pojednania pw. Ducha Świętego.

Budowla murowana, trójdzielna, z dużą kruchtą od frontu. Wyższa i szersza nawa zwieńczona dużą kopułą na ośmiobocznym bębnie. Prezbiterium zamknięte trójbocznie, z dwiema zakrystiami. Nad kruchtą i babińcem dachy dwuspadowe, w pozostałej części wielopołaciowe. Cerkiew należała do parafii greckokatolickiej w Olszanach.

Podczas II wojny światowej pogranicznicy sowieccy urządzili w kopule punkt obserwacyjny. Podczas wycofywania się spalili cerkiew.

Wejście na plac cerkiewny przez kamienną dzwonnicę-bramę, wzniesioną w latach 30. XX w. Na dzwonnicy wolno stojącej 3 dzwony odlane w 1991 r. w ludwisarni Walerii i Jana Felczyńskich w Przemyślu.

70 kg z napisem: Imię moje Maria. Pamięci mojej matki. Chołowice 1991.
100 kg z napisem: Imię moje Anna. Pamięci żony Anny Szuban. Chołowice 1991.
220 kg z napisem: Dla upamiętnienia wizyty Jana Pawła II na przemyskiej ziemi. 1.06.1991.

W latach 1993–1996 cerkiew została odbudowana w pierwotnym kształcie jako Kościół Pojednania pw. Ducha Świętego. Jest kościołem filialnym parafii w Krasiczynie. We wnętrzu Krzyż Pojednania oraz polichromia obrazująca działalność Ducha Świętego, wykonana przez muzułmanina Timura Karima. Obok wejścia do świątyni ocalałe fragmenty kamiennych nagrobków z dawnego cmentarza.

Elewacja frontowa
Elewacja północna
Widok od strony prezbiterium

Bibliografia

Stanisław Kryciński, Pogórze Przemyskie, wyd. REWASZ, Pruszków 2007
Losy cerkwi w Polsce po 1944 roku, praca zbiorowa, wyd. Reg. Ośr. Studiów i Ochr. Środowiska Kulturowego w Rzeszowie, 1977

Linki zewnętrzne

Zdjęcia z Apokryfu Ruskiego