Przejdź do zawartości

Cieśnina Magellana

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cieśnina Magellana
Estrecho de Magallanes
Ilustracja
Zdjęcie satelitarne Cieśniny Magellana
Państwo

 Chile
 Argentyna

Akweny
• Łączy wody
• Z wodami


Oceanu Atlantyckiego
Oceanu Spokojnego

Lądy
• Oddziela
• Od


Amerykę Południową
Ziemi Ognistej

Wymiary
• długość
• szerokość


550 km
2,2–45 km

Głębokość
• maksymalna


1180 m

Miejscowości nadbrzeżne

Punta Arenas

Położenie na mapie Chile
Mapa konturowa Chile, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Cieśnina Magellana”
Położenie na mapie Magallanes
Mapa konturowa Magallanes, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Cieśnina Magellana”
Ziemia53°30′S 70°40′W/-53,500000 -70,666667

Cieśnina Magellana (hiszp. Estrecho de Magallanes) – cieśnina pomiędzy kontynentem Ameryki Południowej, Wyspami Królowej Adelajdy, wyspą Riesco a wyspami Ziemi Ognistej, łącząca Ocean Atlantycki z Oceanem Spokojnym.

Długość ponad 550 km, szerokość 2,2–45 km, maksymalna głębokość – 1180 m, rozwinięta linia brzegowa (wysokie, skaliste brzegi, liczne wyspy, półwyspy i zatoki). Główny port – Punta Arenas na półwyspie Brunswick.

Cieśnina Magellana stanowi międzynarodowy szlak żeglugowy – oznacza to, że rząd Chile nie może ograniczać swobody żeglugi na tym akwenie; kursowanie statków utrudniają liczne mielizny i skały podwodne, porywiste wiatry zachodnie, silne pływy (12 m u wejścia z Atlantyku, 2,1 m u wyjścia na Pacyfik) i prądy pływowe.

Cieśninę nazwano na cześć Ferdynanda Magellana, który odkrył ją i przepłynął w 1520 roku podczas podróży dookoła świata (nazwał ją wówczas, na pamiątkę wpłynięcia w nią 1 listopada, Cieśniną Wszystkich Świętych).

Cieśnina straciła na znaczeniu żeglugowym po wybudowaniu Kanału Panamskiego. W 1881 roku status prawny cieśniny został określony w bilateralnym traktacie Argentyna-Chile. Traktat wprowadzał następujące zasady:

  • wolność żeglugi zarówno dla statków handlowych, jak również okrętów wszystkich bander w dzień i w nocy, w czasie pokoju i w czasie wojen
  • demilitaryzacja cieśniny
  • neutralizacja cieśniny

Status prawny cieśniny ewoluował, gdyż oba państwa 10 grudnia 1941 roku podpisały kolejny traktat, uchylając zasadę neutralizacji i wprowadzając zakaz żeglugi w nocy. Po zakończeniu wojny nastąpił powrót do statusu quo ante. Cieśnina o statusie specjalnym w zasadzie w najszerszym zakresie uwzględnia interesy żeglugi.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]