Czechy (kraina)

Czechy
Bohemia
Herb	Flaga
Państwa	Czechy
Stolica	Praga
Ważniejsze miejscowości	Pilzno, Litomierzyce, Uście nad Łabą
	Położenie na mapie;
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku

Ten artykuł od 2012-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Czechy (cz. Čechy, łac. Bohemia, niem. Böhmen) – jedna z trzech historycznych ziem czeskich (krajów Korony Świętego Wacława), wchodząca wraz z Morawami i Śląskiem Czeskim w skład dzisiejszej Republiki Czeskiej.

W okresie największego rozwoju terytorialnego państwa czeskiego do Korony Królestwa Czech (Coronae Regni Bohemie) powołanej do życia 7 kwietnia 1348 r. i de iure istniejącej do 1918 r. należały, oprócz Królestwa Czech (Czech), Margrabstwa Morawskiego (Moraw), Księstwa Śląskiego (Śląska) także Margrabstwo Dolnych i Górnych Łużyc (do 1635), Margrabstwo Brandenburskie (Brandenburgia, do 1415 r.), Księstwo Luksemburg (do lat 60. XV w.) oraz Górny Palatynat i Vogtland. Ziemie te (z wyjątkiem dwóch ostatnich) określano mianem krajów koronnych. Jądrem Korony były Czechy (Królestwo Czeskie), a pozostałe kraje określano mianem krajów pobocznych Korony.

Czechy zajmują zachodnią część Masywu Czeskiego – między Rudawami i Sudetami na północy, Wyżyną Czesko-Morawską na wschodzie oraz Lasem Czeskim i Szumawą na zachodzie. Czechy graniczą od północy ze Śląskiem, Łużycami i Saksonią, od zachodu z Bawarią, od południa z Górną Austrią i Dolną Austrią, od wschodu z Morawami. Głównym miastem Czech jest Praga.

Łacińska i niemiecka nazwa Czech wywodzi się od średniowiecznego Boiohaemum / Boiohaemia, oznaczającego „krainę ludu Bojów”. W starożytności nazwą tą określano tereny zamieszkane przez celtycki lud Bojów, zasiedlający te tereny w V–IV w. p.n.e. Choć wywędrowali oni potem do Italii, ich pierwotna ojczyzna w języku łacińskim zachowała swoją nazwę również po kolonizacji germańskiej, a potem słowiańskiej.

W języku polskim określenia „Czechy” używa się również jako skróconej nazwy państwa czeskiego – Republiki Czeskiej. W języku czeskim rozróżnia się Česko – państwo i Čechy – kraina, w języku angielskim: Czechia – państwo i Bohemia – kraina, w języku niemieckim: Tschechien – państwo i Böhmen – kraina.

Zobacz też