Przejdź do zawartości

Daniel Arzani

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Daniel Arzani
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 stycznia 1999
Chorramabad

Wzrost

171 cm

Pozycja

pomocnik, napastnik, skrzydłowy

Informacje klubowe
Klub

Aarhus GF
(wypożyczony z Manchester City)

Kariera juniorska
Lata Klub
2015–2016 Sydney FC
2016–2017 Melbourne City FC
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2014–2015 FFA CoE 20 (2)
2016–2017 Melbourne City FC NYL 6 (1)
2016–2018 Melbourne City 24 (2)
2018– Manchester City 0 (0)
2018–2020 Celtic F.C. (wyp.) 1 (0)
2020–2021 FC Utrecht (wyp.) 4 (0)
2021– Aarhus GF (wyp.) 0 (0)
W sumie: 55 (5)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2011–2012  Australia U-17 7 (1)
2013–2014  Australia U-20 1 (0)
2015–  Australia U-23 1 (0)
2018–  Australia 6 (1)
W sumie: 15 (2)
  1. Aktualne na: 27 stycznia 2021. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 27 stycznia 2021.

Daniel Arzani (ur. 4 stycznia 1999 w Chorramabadzie) – australijski piłkarz pochodzenia irańskiego występujący na pozycji ofensywnego pomocnika, skrzydłowego lub napastnika w duńskim klubie Aarhus GF i w reprezentacji Australii. Uczestnik Mistrzostw Świata w 2018.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Daniel Arzani urodził się 4 stycznia 1999 w Chorramabadzie. W wieku sześciu lat wyemigrował z rodziną do Australii[1]. Gdy miał 10 lat, ojciec zapisał go do lokalnej drużyny na wschodnich przedmieściach Sydney, Coogee United[1]. W 2015 roku przeprowadził się do Canberry, by wziąć udział w FFA Centre of Excellence, programie rozwoju talentów w Australian Institute of Sport. W 2015 roku rozpoczął występy w młodzieżowej drużynie Sydney FC. W 2016 roku przeniósł się do Melbourne City FC, gdzie również występował w młodzieżowej drużynie. 6 stycznia 2018 otrzymał powołanie na mecz seniorskiej drużyny z Wellington Phoenix FC, asystując przy dwóch bramkach Rossa McCormacka[2].

9 sierpnia 2018 Manchester City F.C. wykupił Arzaniego z Melbourne City FC z zamiarem wypożyczenia piłkarza do Celtic F.C.[3]. Umowa dwuletniego wypożyczenia została sfinalizowana 17 sierpnia 2018[4].

Latem 2020 Arzani został wypożyczony do FC Utrecht[5]. 26 stycznia 2021 udał się na kolejne wypożyczenie, tym razem do Aarhus GF[6].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Arzani występował w młodzieżowych reprezentacjach Australii. W pierwszej reprezentacji zadebiutował 1 czerwca 2018 w wygranym 4:0 meczu towarzyskim z Czechami. W 84. minucie tego spotkania zastąpił Mathew Leckiego[7]. Pierwszą bramkę w kadrze strzelił 9 czerwca 2018 w wygranym 2:1 meczu towarzyskim z Węgrami[8]. Arzani znalazł się w kadrze na Mistrzostwa Świata w 2018[9]. W wieku 19 lat został najmłodszym uczestnikiem rosyjskiego mundialu[10], na którym rozegrał 3 spotkania[11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Dominic Bossi: To Russia with love: Arzani the beating young heart of Socceroos. The Sydney Morning Herald, 2018-06-08. [dostęp 2018-06-16]. (ang.).
  2. Anna Harrington: Daniel Arzani inspires Melbourne City to a 2-1 comeback Victory over Wellington Phoenix. Fox Sports, 2018-01-07. [dostęp 2018-06-17]. (ang.).
  3. City sign Daniel Arzani from Melbourne. Manchester City FC, 2018-08-09. [dostęp 2018-09-01]. (ang.).
  4. Daniel Arzani signs for Celtic on two-year loan deal. Celtic FC, 2018-08-17. [dostęp 2018-09-01]. (ang.).
  5. Daniel Arzani, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–transfery) [dostęp 2021-01-27].
  6. Arzani ponownie wypożyczony z Manchesteru City. transfery.info, 2021-01-26. [dostęp 2021-01-27].
  7. Australia - Czechy, 1 cze 2018 - Mecze towarzyskie, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2021-01-27].
  8. Węgry - Australia, 9 cze 2018 - Mecze towarzyskie, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2021-01-27].
  9. Australia National Team – Squad World Cup 2018 Russia. worldfootball.net. [dostęp 2021-01-27]. (ang.).
  10. MŚ 2018: Mundialowe naj, naj, naj, czyli ciekawostki mistrzostw w Rosji. polsatsport.pl, 2018-06-16. [dostęp 2021-01-27].
  11. Daniel Arzani, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–kadra) [dostęp 2021-01-27].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]