Przejdź do zawartości

Danuta Michałowska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Danuta Michałowska
Ilustracja
Imię i nazwisko

Maria Danuta Michałowska

Data i miejsce urodzenia

7 stycznia 1923
Kraków

Data i miejsce śmierci

11 stycznia 2015
Kraków

Zawód

aktorka, reżyser, pedagog

Lata aktywności

1941–2009

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal 10-lecia Polski Ludowej Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”
Grób Danuty Michałowskiej na cmentarzu Salwatorskim

Danuta Michałowska, właśc. Maria Danuta Michałowska (ur. 7 stycznia 1923 w Krakowie, zm. 11 stycznia 2015[1] tamże) – polska aktorka, deklamatorka, reżyser teatralny, pedagog.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Nauki gry aktorskiej pobierała u Juliusza Osterwy. Podczas II wojny światowej, w 1941 związała się z konspiracyjnym Teatrem Rapsodycznym Mieczysława Kotlarczyka, gdzie grała i zaprzyjaźniła się z Karolem Wojtyłą, późniejszym papieżem Janem Pawłem II. Aktorka była też pierwszą interpretatorką poezji Karola Wojtyły. Po zakończeniu działalności Teatru Rapsodycznego w 1953 zaczęła występować w Teatrze Starym. Po reaktywacji Teatru Rapsodycznego w 1957 ponownie znalazła się w jego zespole, a po powtórnej jego likwidacji zaczęła wykładać (1961) w krakowskiej PWST. W 1963 roku została docentem, później profesorem nadzwyczajnym, a w czerwcu 1980 profesorem zwyczajnym. Trzykrotnie pełniła funkcję prorektora (1966–1969; 1974/75; 1978–1981), a w latach 1981–1984 była rektorem tej uczelni. Uczyła wymowy scenicznej, interpretacji wiersza i monologów klasycznych. Jej studentami byli m.in.: Wojciech Pszoniak, Olgierd Łukaszewicz, Jan Frycz i Krzysztof Globisz. W 1961 założyła Teatr Jednego Aktora, który po wyborze Wojtyły na papieża przekształciła w teatr religijny, zmieniając m.in. jego nazwę na Teatr Jednego Słowa.

W swoim dorobku scenicznym miała m.in. role Tatiany w Eugeniuszu Onieginie A. Puszkina, Telimeny w Panu Tadeuszu A. Mickiewicza, Muzy Wschodu w Beniowskim J. Słowackiego, Magdaleny w Domu Bernardy Alby F.G. Lorki i Szimeny w Cydzie P. Corneille’a. W 1994 opublikowała pracę O podstawach polskiej wymowy scenicznej.

7 listopada 2007, podczas uroczystości w budynku Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie, odebrała nadany przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego Kazimierza Michała Ujazdowskiego Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[2].

W 2008 nadano jej tytuł honorowego obywatela Krakowa[3].

16 stycznia 2015 została Pochowana na Cmentarzu Parafialnym na Salwatorze (sektor R-4-22)[4], nabożeństwu żałobnemu przewodniczył kardynał Stanisław Dziwisz.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. PAP: ZMARŁA PROF. DANUTA MICHAŁOWSKA. tvp.pl, 2015-01-12. [dostęp 2017-07-13].
  2. Kraków. Aktorzy Teatru Rapsodycznego uhonorowani Gloria Artis. e-teatr.pl, 2007-11-07. [dostęp 2011-07-03].
  3. Honorowe Obywatelstwo Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa. bip.krakow.pl. [dostęp 2011-02-18].
  4. GROBONET 2.6 - wyszukiwarka osób pochowanych - Cmentarz parafialny Kraków Salwator [online], krakowsalwator.artlookgallery.com [dostęp 2020-05-21].
  5. M.P. z 1955 r. nr 103, poz. 1410 na wniosek Ministra Kultury i Sztuki, s. 1655.
  6. MKiDN - Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis [online] [dostęp 2020-05-21] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]