Przejdź do zawartości

Davey Moore (1933–1963)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Davey Moore
Ilustracja
Olli Mäki (z lewej) i Davey Moore w 1962
Pełne imię i nazwisko

David Schultz Moore

Data i miejsce urodzenia

1 listopada 1933
Lexington

Data i miejsce śmierci

23 marca 1963
Los Angeles

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Wzrost

159 cm

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

piórkowa

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

68

Zwycięstwa

59

Przez nokauty

30

Porażki

7

Remisy

1

Nieodbyte

1

Davey Moore, właśc. David Schultz Moore (ur. 1 listopada 1933 w Lexington w stanie Kentucky, zm. 23 marca 1963 w Los Angeles[1]) – amerykański bokser, zawodowy mistrz świata kategorii piórkowej.

Kariera amatorska

[edytuj | edytuj kod]

Wziął udział w igrzyskach olimpijskich w 1952 w Helsinkach, gdzie dotarł do ćwierćfinału wagi koguciej, w którym przegrał z Kangiem Joon-ho z Korei Południowej[1].

Kariera zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

Rozpoczął karierę boksera zawodowego w 1953. W 1958 pokonał byłego mistrza świata wagi lekkiej Lauro Salasa. 18 marca 1959 w Los Angeles zwyciężył mistrza świata wagi piórkowej Hogana „Kid” Basseya z Nigerii przez poddanie po zakończeniu 13. rundy i odebrał mu pas mistrzowski. Pokonał go również w rewanżu 19 sierpnia tego roku w Los Angeles przez poddanie w 11. rundzie.

W obronie tytułu wygrał z Kazuo Takayamą 29 sierpnia 1960 w Tokio na punkty, z Dannym Valdezem 8 kwietnia 1961 w Los Angeles przez nokaut w 1. rundzie, ponownie z Takayamą 13 listopada 1961 w Tokio na punkty i z Ollim Mäkim 17 sierpnia 1962 w Helsinkach przez techniczny nokaut w 2. rundzie.

Tragiczna śmierć

[edytuj | edytuj kod]

21 marca 1963 w Los Angeles Moore zmierzył się w kolejnej obronie tytułu z Sugarem Ramosem. Obaj bokserzy wymienili wiele ciężkich ciosów. Po jednym z nich Moore przewrócił się w 10. rundzie i uderzył karkiem o dolną linę. Jego sekundant poddał go po tej rundzie. Po walce Moore stracił przytomność i zmarł kilka dni późnej wskutek uszkodzenia pnia mózgu[2].

Nawiązania w kulturze

[edytuj | edytuj kod]

Bob Dylan skomponował po tej walce piosenkę Who Killed Davey Moore, będącą oskarżeniem zasad obowiązujących w świecie zawodowego boksu. Podobnie Phil Ochs napisał piosenkę zatytułowaną po prostu Davey Moore z podobnym przesłaniem[3]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Davey Moore [online], olympedia.org [dostęp 2020-07-10] (ang.).
  2. Morton Sharnik. Death Of A Champion. „Sports Illustrated”, 1963-04-01. [dostęp 2015-12-12]. (ang.). 
  3. Davey Moore [online], 21 kwietnia 1997 [dostęp 2013-01-13] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]