Depozytariusz

Depozytariusz – w prawie międzynarodowym państwo^[1], grupa państw^[2], organizacja międzynarodowa lub organ organizacji międzynarodowej^[3] przechowujący oryginał umowy międzynarodowej (wielostronnej) oraz dokumenty z nią związane (dokumenty ratyfikacyjne, zastrzeżenia, sprzeciwy do zastrzeżeń, oświadczenia, itd). Depozytariusz informuje strony umowy o wszelkich zmianach dotyczących tej umowy, np. o przystąpieniu do niej kolejnych stron, wypowiedzenia umowy przez obecną stronę (strony) itd.

Sprawy te reguluje Konwencja wiedeńska o prawie traktatów i konkretna umowa. Według art. 76 Konwencji 1. Wyznaczenia depozytariusza traktatu mogą dokonać państwa negocjujące w samym traktacie bądź w jakikolwiek inny sposób. Depozytariuszem może być jedno lub więcej państw, organizacja międzynarodowa lub główny funkcjonariusz administracyjny organizacji. 2. Funkcje depozytariusza traktatu mają charakter międzynarodowy i obowiązkiem depozytariusza jest działać bezstronnie przy ich wykonywaniu. W szczególności fakt, że traktat nie wszedł w życie między pewnymi stronami lub że rozbieżności pojawiły się między państwem i depozytariuszem co do wykonywania funkcji przez tego ostatniego, nie wpływa na ten obowiązek.

W prawie cywilnym depozytariuszem jest przechowawca depozytu.

Przypisy

↑ Na przykład depozytariuszem konwencji genewskich jest rząd Szwajcarii, konwencji haskich – Holandii, protokołu genewskiego o zakazie broni chemicznej Francji, porozumienia londyńskiego tworzącego Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze – Wielkiej Brytanii.
↑ Konwencja o broni biologicznej w art. XIV powierza tę funkcję równocześnie rządom ZSRR, Wielkiej Brytanii i USA.
↑ Przy umowach zawieranych w ramach ONZ (jak Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych) depozytariuszem jest Sekretarz Generalny tej organizacji (wyjątkiem jest Karta Narodów Zjednoczonych, której artykuł 111 powierza tę funkcję rządowi USA); zawartych w ramach Rady Europy (np. Europejska konwencja praw człowieka) Sekretarz Generalny Rady Europy.

Linki zewnętrzne

Depozytariusz umowy międzynarodowej

[1] Na przykład depozytariuszem konwencji genewskich jest rząd Szwajcarii, konwencji haskich – Holandii, protokołu genewskiego o zakazie broni chemicznej Francji, porozumienia londyńskiego tworzącego Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze – Wielkiej Brytanii.

[2] Konwencja o broni biologicznej w art. XIV powierza tę funkcję równocześnie rządom ZSRR, Wielkiej Brytanii i USA.

[3] Przy umowach zawieranych w ramach ONZ (jak Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych) depozytariuszem jest Sekretarz Generalny tej organizacji (wyjątkiem jest Karta Narodów Zjednoczonych, której artykuł 111 powierza tę funkcję rządowi USA); zawartych w ramach Rady Europy (np. Europejska konwencja praw człowieka) Sekretarz Generalny Rady Europy.

[1]

[2]

[3]