Domknięcie (programowanie)

Domknięcie – w metodach realizacji języków programowania jest to obiekt wiążący funkcję lub referencję do funkcji oraz środowisko mające wpływ na tę funkcję w momencie jej definiowania. Środowisko przechowuje wszystkie nielokalne obiekty wykorzystywane przez funkcję. Realizacja domknięcia jest zdeterminowana przez język, jak również przez kompilator.

Domknięcia występują głównie w językach funkcyjnych, w których funkcje mogą zwracać inne funkcje (tzw. funkcje wyższego rzędu), wykorzystujące zmienne utworzone lokalnie. Aby funkcje tego typu były możliwe, muszą one być typem pierwszoklasowym.

Przykład

Przykład domknięcia w języku Python:

def mnozenie_przez(mnoznik):
	def domnoz(mnozna):
		# funkcja wykorzystuje dwie zmienne:
		# mnozna – dostępną dla użytkownika
		# mnoznik – zdefiniowaną tylko wewnątrz funkcji 'mnozenie_przez'
		return mnozna * mnoznik

	return domnoz

iloczyn_5_przez = mnozenie_przez(5)

print(iloczyn_5_przez(12))	# zostanie wypisane 12*5, czyli 60

funkcja iloczyn_5_przez oprócz argumentu formalnego mnozna ma dostęp (poprzez domknięcie) do kopii wartości mnoznik przekazanej w wywołaniu funkcji mnozenie_przez (w tym przykładzie mnoznik to liczba 5). Poniżej ten sam przykład w języku JavaScript:

function mnozenie_przez(x) {
  return function(y) {
    return x * y;
  };
}

var iloczyn_5_przez = mnozenie_przez(5);

console.log(iloczyn_5_przez(12)); // 60

Bibliografia

• Peter Van Roy, Seif Haridi: Programowanie. Koncepcje, techniki i modele. s. 84-85. ISBN 83-7361-979-8.