Przejdź do zawartości

Dukljanie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
plemiona serbskie w VII-IX wieku

Duklanie, również Dukljanie – najbardziej na południe wysunięte plemię serbskie osiadłe w I połowie VII wieku wokół Jeziora Szkoderskiego w antycznej prowincji Dioklei, od której wzięli swoją nazwę.

Na północnym zachodzie graniczyli z plemionami Trebinian i Konawlan, przez Góry Dynarskie od północy z Serbami zagorskimi. Przynależność Duklan do istniejącego w VII–IX wieku serbskiego związku plemiennego jest niepewna. Pop Duklanin nazywa ich terytorium Chorwacją Czerwoną (Południową). Na zajętych przez siebie terenach pomiędzy rzeką Driną a Zetą, Jeziorem Szkoderskim na południu i Górami Dynarskimi na północy utworzyli w VIII wieku państwo Duklę. W połowie X wieku Duklanie popadli w zależność od Serbii, gdy władzę w Dukli zdobyła trebińska dynastia Beliciów, uznająca zwierzchnictwo serbskie. Od połowy XI wieku ziemie Duklan zaczęto nazywać Zetą, a od XV wieku Czarnogórą[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. T. Wasilewski: Historia Jugosławii. s. 30-31 i 62-63.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]