Przejdź do zawartości

Dyskonto handlowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Dyskonto handlowe (ang. interest in advance) – metoda oprocentowania wkładu pieniężnego w której odsetki są naliczane na początku okresu na podstawie wartości przyszłej (future value). Metoda ta znacznie różni się od oprocentowania prostego, w którym odsetki naliczane są na końcu okresu na podstawie wartości początkowej. Dyskonto handlowe ma szerokie zastosowanie, przede wszystkim w rachunku weksli i bonów skarbowych. Dyskonta handlowego nie należy mylić z dyskontem rzeczywistym (patrz inne artykuły w dziale dyskonto).

Na ogół rozważa się dyskonto handlowe proste (będące odpowiednikiem procentu prostego). Tylko takie dyskonto jest stosowane w praktyce i takie zostanie opisane poniżej. Niekiedy jednak w literaturze rozważa się także dyskonto składane (analogia procentu składanego).

Obliczanie dyskonta handlowego

[edytuj | edytuj kod]

Oznaczmy:

  • – początkowy wkład pieniężny,
  • – czas oprocentowania w latach,
  • – roczna stopa dyskontowa (np. dla stopy 15%, ),
  • – dyskonto handlowe (odsetki),
  • – wartość końcowa kapitału.

Wzory:

Należy pamiętać, iż wszystkie obliczenia mają sens dla W przeciwnym przypadku, jedna z wartości kapitału ( bądź ) przyjmuje ujemną wartość.

Związki z procentem prostym

[edytuj | edytuj kod]

Zbliżonym pojęciem jest procent prosty, gdzie odsetki są płatne z dołu, zaś obliczone są na podstawie wartości początkowej.

Stopa oprocentowania prostego i dyskonta handlowego są równoważne w przypadku okresu o długości wówczas, gdy jednakowy kapitał zainwestowany za pomocą obu metod przyniesie taki sam dochód. Formalnie ten warunek można przedstawić tak:

co po przekształceniach ma trzy równoważne postacie:

Uwaga: Jeśli stopa dyskontowa jest większa bądź równa stopie to stopy te nigdy nie będą równoważne (po podstawieniu do wzoru otrzymujemy ujemną długość okresu).

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Maria Podgórska, Joanna Klimkowska: Matematyka finansowa. Warszawa: Wydawnictwo naukowe PWN, 2005.