Przejdź do zawartości

Elisabeth Görgl

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elisabeth Görgl
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 lutego 1981
Bruck an der Mur

Klub

Kapfenberger SV

Wzrost

165 cm

Debiut w PŚ

10.03 2000, Sestriere
(DNF – slalom)

Pierwsze punkty w PŚ

12.12 2002, Val d’Isère (13. miejsce – gigant)

Pierwsze podium w PŚ

5.01 2003, Bormio
(2. miejsce – slalom)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

12.01 2008, Maribor (gigant)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Igrzyska olimpijskie
brąz Vancouver 2010 Gigant
brąz Vancouver 2010 Zjazd
Mistrzostwa świata
złoto Ga-Pa 2011 Zjazd
złoto Ga-Pa 2011 Supergigant
brąz Val d’Isère 2009 Superkombinacja
Mistrzostwa świata juniorów
brąz Pra Loup 1999 Slalom
Puchar Świata (Zjazd)
3. miejsce
2011/2012
Puchar Świata (Supergigant)
2. miejsce
2007/2008
2. miejsce
2009/2010
Puchar Świata (Gigant)
2. miejsce
2007/2008
Strona internetowa

Elisabeth Görgl (ur. 20 lutego 1981 w Bruck an der Mur) – austriacka narciarka alpejska, dwukrotna medalistka olimpijska i trzykrotna medalistka mistrzostw świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]
Elisabeth Görgl (pierwsza z prawej), podczas ceremonii wręczenia medali na XXI Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Vancouver (2010)

Pierwszy raz na arenie międzynarodowej Elisabeth Görgl pojawiła się 29 listopada 1996 roku w Hochgurgl, gdzie w zawodach FIS Race w slalomie gigancie zajęła 24. miejsce. W 1999 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Pra Loup, zdobywając brązowy medal w slalomie. Uległa tam jedynie Anji Pärson ze Szwecji oraz Niemce Stefanie Wolf. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Québecu jej najlepszym wynikiem było ósme miejsce wywalczone zjeździe.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 10 marca 2000 roku w Sestriere, gdzie nie ukończyła slalomu. Pierwsze punkty wywalczyła 12 grudnia 2002 roku w Val d’Isère, zajmując trzynaste miejsce w gigancie. Niecały miesiąc później, 5 stycznia 2003 roku w Bormio, po raz pierwszy stanęła na podium zawodów tego cyklu, zajmując drugie miejsce w slalomie. W zawodach tych rozdzieliła na podium Chorwatkę Janicę Kostelić i Anję Pärson. W kolejnych latach jeszcze wielokrotnie plasowała się w najlepszej trójce, odnosząc przy tym siedem zwycięstw: 12 stycznia w Mariborze i 15 marca 2008 roku w Bormio była najlepsza w gigancie, 6 grudnia 2009 roku w Lake Louise zwyciężyła w supergigancie, 7 stycznia 2012 roku w Bad Kleinkirchheim i 11 stycznia 2014 roku w Altenmarkt triumfowała w zjeździe, a 23 stycznia 2014 roku w Cortina d'Ampezzo i 21 grudnia 2014 roku w Val d’Isère ponownie była najlepsza w supergigancie. Najlepsze wyniki osiągała w sezonach 2007/2008 i 2010/2011, kiedy zajmowała czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej. Ponadto w sezonie 2007/2008 była druga w klasyfikacji giganta, w sezonach 2007/2008 i 2009/2010 zajmowała drugie miejsce w klasyfikacji supergiganta, a w sezonie 2011/2012 była trzecia w klasyfikacji zjazdu.

Na początku 2003 roku została powołana do reprezentacji na mistrzostwa świata w Sankt Moritz, ale nie ukończyła pierwszego przejazdu slalomu i nie została sklasyfikowana. W 2009 roku wywalczyła brązowy medal w superkombinacji podczas mistrzostw świata w Val d’Isère, plasując się za swą rodaczką Kathrin Zettel oraz Larą Gut ze Szwajcarii. Na tej samej imprezie była też między innymi czwarta w zjeździe, przegrywając walkę o podium o 0,36 sekundy z Włoszką Nadią Fanchini. Największe sukcesy osiągnęła podczas rozgrywanych dwa lata później mistrzostw świata w Garmisch-Partenkirchen, gdzie zwyciężyła w supergigancie i zjeździe. Görgl prowadziła także po zjeździe do superkombinacji, jednak w slalomie uzyskała dopiero piętnasty wynik i całe zawody ukończyła na piątej pozycji. W 2006 roku wystartowała w zjeździe na igrzyskach olimpijskich w Turynie, jednak nie ukończyła rywalizacji. Podczas rozgrywanych cztery lata później igrzysk w Vancouver wystartowała we wszystkich konkurencjach, zdobywając dwa medale. Najpierw zajęła trzecie miejsce w zjeździe, w którym szybsze były tylko dwie reprezentantki USA: Lindsey Vonn oraz Julia Mancuso. Parę dni później wystartowała w gigancie, w którym po pierwszym przejeździe znajdowała się na prowadzeniu, z przewagą 0,02 sekundy nad Francuzką Taïną Barioz. W drugim przejeździe Austriaczka osiągnęła piętnasty wynik, co dało jej jednak trzeci łączny czas. Ostatecznie zajęła trzecie miejsce, o 0,14 sekundy za Niemką Viktorią Rebensburg i 0,10 sekundy za Tiną Maze ze Słowenii. Brała także udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi w 2014 roku, jednak w żadnym ze startów nie znalazła się w czołowej dziesiątce. Najlepszy wynik osiągnęła w gigancie, który ukończyła na jedenastej pozycji.

Wielokrotnie wygrywała zawody we wszystkich konkurencjach Pucharu Europy, zwyciężając także w klasyfikacji generalnej w sezonie 2002/2003[1]. Wielokrotnie zdobywała medale mistrzostw Austrii, w tym pięć złotych: w slalomie w latach 2004 i 2005, kombinacji w 2005 roku oraz supergigancie w latach 2006 i 2010[2]. W 2009 roku otrzymała Odznakę Honorową za Zasługi dla Republiki Austrii[3].

Jej matka, Traudl Hecher oraz starszy brat, Stephan również uprawiali narciarstwo alpejskie.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
DNF 15 lutego 2006 Włochy Turyn Zjazd 1:56,49 Austria Michaela Dorfmeister
3. 17 lutego 2010 Kanada Vancouver Zjazd 1:44,19 +1,46 Stany Zjednoczone Lindsey Vonn
18. 18 lutego 2010 Kanada Vancouver Superkombinacja 2:09,14 +4,44 Niemcy Maria Höfl-Riesch
5. 20 lutego 2010 Kanada Vancouver Supergigant 1:20,14 +1,00 Austria Andrea Fischbacher
3. 25 lutego 2010 Kanada Vancouver Gigant 2:27,11 +0,14 Niemcy Viktoria Rebensburg
7. 26 lutego 2010 Kanada Vancouver Slalom 1:42,89 +2,08 Niemcy Maria Höfl-Riesch
DNF2 10 lutego 2014 Rosja Soczi Superkombinacja 2:34,62 Niemcy Maria Höfl-Riesch
16. 12 lutego 2014 Rosja Soczi Zjazd 1:41,57 +1,25 Szwajcaria Dominique Gisin
Słowenia Tina Maze
DNF 15 lutego 2014 Rosja Soczi Supergigant 1:25,52 - Austria Anna Fenninger
11. 18 lutego 2014 Rosja Soczi Gigant 2:36,87 +2,77 Słowenia Tina Maze
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
DNF1 15 lutego 2003 Szwajcaria Sankt Moritz Slalom 1:39,55 - Chorwacja Janica Kostelić
8. 4 lutego 2005 Włochy Bormio Kombinacja 2:53,70 +3,83 Chorwacja Janica Kostelić
8. 8 lutego 2005 Włochy Bormio Gigant 2:13,63 +1,39 Szwecja Anja Pärson
DSQ 11 lutego 2005 Włochy Bormio Slalom 1:47,98 - Chorwacja Janica Kostelić
18. 11 lutego 2007 Szwecja Åre Zjazd 1:26,89 +1,85 Szwecja Anja Pärson
6. 6 lutego 2007 Szwecja Åre Supergigant 1:18,85 +1,54 Stany Zjednoczone Lindsey Vonn
3. 9 lutego 2007 Szwecja Åre Superkombinacja 1:57,69 +0,88 Austria Kathrin Zettel
4. 9 lutego 2009 Francja Val d’Isère Zjazd 1:30,31 +0,93 Stany Zjednoczone Lindsey Vonn
10. 12 lutego 2009 Francja Val d’Isère Gigant 2:03,49 +1,48 Niemcy Kathrin Hölzl
31. 14 lutego 2009 Francja Val d’Isère Slalom 1:51,80 - Niemcy Maria Höfl-Riesch
1. 8 lutego 2011 Niemcy Ga-Pa Supergigant 1:23,82 - -
5. 11 lutego 2011 Niemcy Ga-Pa Superkombinacja 2:43,23 +0,89 Austria Anna Fenninger
1. 13 lutego 2011 Niemcy Ga-Pa Zjazd 1:47,24 - -
10. 17 lutego 2011 Niemcy Ga-Pa Gigant 2:20,54 +1,25 Słowenia Tina Maze
11. 5 lutego 2013 Austria Schladming Supergigant 1:35,39 +1,25 Słowenia Tina Maze
6. 8 lutego 2013 Austria Schladming Superkombinacja 2:39,92 +2,32 Niemcy Maria Höfl-Riesch
10. 10 lutego 2013 Austria Schladming Zjazd 1:50,00 +1,48 Francja Marion Rolland
23. 14 lutego 2013 Austria Schladming Gigant 2:08,06 +5,19 Francja Tessa Worley
DNF 3 lutego 2015 Stany Zjednoczone Vail/Beaver Creek Supergigant 1:10,29 - Austria Anna Fenninger
6. 6 lutego 2015 Stany Zjednoczone Vail/Beaver Creek Zjazd 1:45,89 +1,06 Słowenia Tina Maze
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
3. 9 marca 1999 Francja Pra Loup Slalom 1:46,62 +2,23 Szwecja Anja Pärson
8. 10 marca 1999 Francja Pra Loup Gigant 1:53,82 +2,45 Włochy Denise Karbon
DNF1 13 marca 1999 Francja Pra Loup Zjazd 1:11,09 - Austria Kerstin Reisenhofer
8. 21 lutego 2000 Kanada Québec Zjazd 1:13,47 +0,65 Szwajcaria Fränzi Aufdenblatten
DNF1 25 lutego 2000 Kanada Québec Gigant 1:55,08 - Szwecja Anja Pärson
DSQ1 26 lutego 2000 Kanada Québec Slalom 1:50,79 - Szwecja Anja Pärson

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Zwycięstwa w zawodach

[edytuj | edytuj kod]
  1. Słowenia Maribor12 stycznia 2008 (gigant)
  2. Włochy Bormio15 marca 2008 (gigant)
  3. Kanada Lake Louise6 grudnia 2009 (supergigant)
  4. Austria Bad Kleinkirchheim7 stycznia 2012 (zjazd)
  5. Austria Altenmarkt11 stycznia 2014 (zjazd)
  6. Włochy Cortina d’Ampezzo23 stycznia 2014 (supergigant)
  7. Francja Val d’Isère21 grudnia 2014 (supergigant)

Pozostałe miejsca na podium w zawodach

[edytuj | edytuj kod]
  1. Włochy Bormio5 stycznia 2003 (slalom) – 2. miejsce
  2. Włochy Alta Badia13 grudnia 2003 (gigant) – 3. miejsce
  3. Szwecja Åre22 lutego 2004 (gigant) – 3. miejsce
  4. Finlandia Levi28 lutego 2004 (slalom) – 2. miejsce
  5. Finlandia Levi29 lutego 2004 (slalom) – 2. miejsce
  6. Austria Semmering28 grudnia 2004 (gigant) – 3. miejsce
  7. Włochy Cortina d’Ampezzo28 stycznia 2006 (zjazd) – 3. miejsce
  8. Włochy Cortina d’Ampezzo29 stycznia 2006 (gigant) – 3. miejsce
  9. Szwecja Åre15 marca 2006 (zjazd) – 3. miejsce
  10. Włochy San Sicario27 stycznia 2007 (zjazd) – 2. miejsce
  11. Kanada Panorama24 listopada 2007 (gigant) – 2. miejsce
  12. Czechy Szpindlerowy Młyn5 stycznia 2008 (gigant) – 3. miejsce
  13. Włochy Cortina d’Ampezzo21 stycznia 2008 (supergigant) – 2. miejsce
  14. Niemcy Ofterschwang26 stycznia 2008 (gigant) – 2. miejsce
  15. Szwajcaria Sankt Moritz3 lutego 2008 (supergigant) – 2. miejsce
  16. Stany Zjednoczone Aspen29 listopada 2008 (gigant) – 3. miejsce
  17. Włochy Cortina d’Ampezzo25 stycznia 2009 (gigant) – 3. miejsce
  18. Niemcy Ofterschwang6 marca 2009 (gigant) – 2. miejsce
  19. Francja Val d’Isère18 grudnia 2009 (superkombinacja) – 3. miejsce
  20. Niemcy Garmisch-Partenkirchen12 marca 2010 (supergigant) – 2. miejsce
  21. Kanada Lake Louise3 grudnia 2010 (zjazd) – 3. miejsce
  22. Francja Val d’Isère19 grudnia 2010 (superkombinacja) – 2. miejsce
  23. Niemcy Monachium2 stycznia 2011 (slalom równoległy) – 3. miejsce
  24. Szwecja Åre25 lutego 2011 (superkombinacja) – 3. miejsce
  25. Włochy Tarvisio5 marca 2011 (zjazd) – 3. miejsce
  26. Szwajcaria Lenzerheide16 marca 2011 (zjazd) – 3. miejsce
  27. Austria Sölden – 22 października 2011 (gigant) – 3. miejsce
  28. Stany Zjednoczone Aspen – 26 listopada 2011 (gigant) – 2. miejsce
  29. Kanada Lake Louise3 grudnia 2011 (zjazd) – 3. miejsce
  30. Rosja Soczi18 lutego 2012 (zjazd) – 2. miejsce
  31. Niemcy Ofterschwang2 marca 2012 (gigant) – 3. miejsce
  32. Szwajcaria Lenzerheide12 marca 2014 (zjazd) – 2. miejsce
  33. Francja Val d’Isère20 grudnia 2014 (zjazd) – 2. miejsce
  34. Włochy Cortina d’Ampezzo18 stycznia 2015 (zjazd) – 2. miejsce
  • W sumie (7 zwycięstw, 16 drugich i 18 trzecich miejsc).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]