Przejdź do zawartości

Enlil

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Enlil
bóg stojący na czele panteonu sumeryjskiego, jako następca boga An
ilustracja
Występowanie

mitologia sumeryjska

Teren kultu

starożytna Mezopotamia

Szczególne miejsce kultu

E-kur w Nippur

Rodzina
Ojciec

An

Matka

Ki

Dzieci

Nanna,
Nergal,
Ningirsu,
Ninurta,
Nidaba

Enlil (sum. 𒀭𒂗𒆤 den-lil2, tłum. „Pan Wiatru/Powietrza”) – w mitologii sumeryjskiej bóg stojący na czele panteonu sumeryjskiego, jako następca boga An; syn Ziemi (Ki) i Nieba (An), małżonek Ninlil, ojciec Nanny, Nergala, Ningirsu, Ninurty i Nisaby; głównym ośrodkiem jego kultu była świątynia E-kur w mieście Nippur; jeden z czwórki wielkich bogów-stworzycieli (obok boga An, boga Enki i bogini Ninhursag).

Według jednego z mitów Enlil stworzył pierwszego człowieka wykopując motyką dziurę w ziemi, z której człowiek wyrósł jak roślina. Inny mit opowiada, jak Enlil rozdziela swych rodziców: Niebo (An) zostaje podniesiony w górę, a Matka Ziemia (Ki) pozostaje przy jego boku. Miał również zesłać potop na Ziemię, aby uciszyć ludzi, przez których nie mógł spać. Jedynymi, którzy przetrwali potop, byli Utnapisztim (odpowiednik biblijnego Noego) i jego żona.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]