Ewa Bujwid-Kurek
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Profesor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: współczesne systemy polityczne | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1987 – nauki o polityce |
| Habilitacja |
24 marca 2003 – nauki o polityce |
| Profesura | |
| Profesor zwyczajny | |
| Wydział | |
| Instytut |
Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych |
| Stanowisko |
Kierownik Katedry Współczesnych Transformacji Politycznych |
Ewa Barbara Bujwid-Kurek (ur. 25 grudnia 1956 w Chrzanowie[1]) – polska politolog, ekspert ds. transformacji politycznych państw bałkańskich. Kierownik Katedry Współczesnych Transformacji Politycznych Instytutu Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Jagiellońskiego[2].
Wczesne lata życia
[edytuj | edytuj kod]Uczyła się w Szkole Podstawowej nr 4 im. Janka Krasickiego w Chrzanowie, gdzie osiągała pierwsze sukcesy organizacyjne i artystyczne[1]. Wielokrotnie nagradzana jako wzorowa uczennica, pełniła funkcję przewodniczącej albo skarbnika klasy[1]. Działała w harcerstwie, prowadząc drużynę zuchową Leśne Ludki przy Szkole Podstawowej nr 6 w Chrzanowie-Kościelcu[1]. W czasie nauki szkolnej brała udział w konkursach recytatorskich, historycznych, grała na mandolinie, a także występowała w zespole baletowym, wyróżniona za solowy taniec w spektaklu Pajac i laleczka[1].
Naukę kontynuowała w I Liceum Ogólnokształcącym im. Stanisława Staszica w Chrzanowie, które ukończyła z bardzo dobrym wynikiem[1]. Po nieudanym starcie na studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim zdecydowała się aplikować na nauki polityczne na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego[1]. Dzięki udanej rozmowie kwalifikacyjnej w październiku 1975 Ewa Bujwid rozpoczęła studia politologiczne. W 1979 uzyskała dyplom ukończenia studiów wyższych i obroniła pracę magisterską Partycypacja mas w rządzeniu - samorząd mieszkańców[1].
Kariera naukowa
[edytuj | edytuj kod]W październiku 1979 rozpoczęła pracę asystenta-stażysty w Zakładzie Współczesnych Systemów Politycznych Instytutu Nauk Politycznych UJ, w 1980 przechodząc na etat asystenta, w 1982 starszego asystenta, a w 1988 adiunkta[1]. Dzięki stypendium Ministerstwa Edukacji Narodowej odbyła trzymiesięczny staż na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu w Belgradzie[2].
Doktoryzowała się w 1987 na podstawie pracy Samorząd wąskich struktur społecznych w Socjalistycznej Federacyjnej Republice Jugosławii (promotor: Marian Grzybowski). Habilitację uzyskała w 2003 na podstawie opracowania Myśl polityczna i państwowo–ustrojowa Svetozara Markovicia (1846 – 1875)[1]. 19 lutego 2014 otrzymała nominację profesorską[3].
W latach 2007–2017 pracowała na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Akademii Ignatianum w Krakowie[1]. W latach 2014–2016 pełniła funkcję prodziekana d.s. współpracy międzynarodowej i nauki Wydziału Studiów Międzynarodowych i Politycznych UJ. Była promotorką czterech rozpraw doktorskich.
W swoich badaniach naukowych koncentruje się na analizie przemian politycznych w państwach Europy Środkowo-Wschodniej, ze szczególnym uwzględnieniem państw powstałych po rozpadzie Jugosławii[2].
Jest mężatką (mąż Marek), ma córkę Martynę[1].
Wybrane publikacje
[edytuj | edytuj kod]- 1991: Samorząd "wąskich struktur społecznych" w Socjalistycznej Federacyjnej Republice Jugosławii: (doświadczenia praktyczne)
- 2000: Myśl polityczna i państwowo–ustrojowa Svetozara Markovicia (1846 – 1875).
- 2008: Państwa pojugosłowiańskie. Szkice politologiczne.
- 2012: Serbia w nowej przestrzeni ustrojowej. Dzieje, Ustrój, Konstytucja.
- 2019: Legitymizacja ustroju politycznego państw pojugosłowiańskich.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k l Ewa Bujwid-Kurek: Legitymizacja ustroju politycznego państw pojugosłowiańskich. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2019, s. 187-192. ISBN 99943-849-2-9.
- ↑ a b c prof. dr hab. Ewa Bujwid-Kurek = 2020-01-28 [online], inp.uj.edu.pl.
- ↑ Prezydent wręczył nominacje 40 profesorom [online], prezydent.pl, 2014.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Prof. dr hab. Ewa Barbara Bujwid-Kurek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-02-03].