Przejdź do zawartości

Félix Auger-Aliassime

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Félix Auger-Aliassime
Ilustracja
Państwo

 Kanada

Data i miejsce urodzenia

8 sierpnia 2000
Montreal

Wzrost

193 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2017

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

Frederic Fontang, Toni Nadal

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

5

Najwyżej w rankingu

6 (7 listopada 2022)

Australian Open

QF (2022)

Roland Garros

4R (2022, 2024)

Wimbledon

QF (2021)

US Open

SF (2021)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

1

Najwyżej w rankingu

60 (1 listopada 2021)

Australian Open

1R (2021)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kanada
Igrzyska olimpijskie
brąz Paryż 2024 tenis ziemny
(gra mieszana)

Félix Auger-Aliassime (ur. 8 sierpnia 2000 w Montrealu) – kanadyjski tenisista, brązowy medalista igrzysk olimpijskich z Paryża (2024) w grze mieszanej, reprezentant kraju w Pucharze Davisa, triumfator juniorskich US Open 2015 w grze podwójnej oraz US Open 2016 w grze pojedynczej chłopców.

W lipcu w 2015 roku został najmłodszym tenisistą w historii, któremu udało się znaleźć w TOP 800 rankingu ATP.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Auger-Aliassime urodził się w Montrealu, lecz dorastał na przedmieściach Québecu, w L’Ancienne-Lorette. Jego ojciec, Sam Aliassime, pochodzi z Togo, natomiast matka, Marie Auger, jest Kanadyjką. Félix ma starszą siostrę, Malikę, która również gra w tenisa. Auger-Aliassime przygodę z tenisem rozpoczął jako czterolatek w klubie Avantage, przynależnym do Tenisowej Akademii Hérrisset Bordeleau w Québecu. Należał do Krajowego Centrum Szkoleniowego gry w tenisa w Montrealu.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2015

[edytuj | edytuj kod]

W lutym Auger-Aliassime zdobył swój pierwszy tytuł w turnieju juniorskim rangi ITF w Querétaro. Tydzień później w Zapopan zwyciężył w kolejnym turnieju tej samej rangi, lecz oprócz tytułu w grze singlowej, odniósł zwycięstwo także w deblu. W marcu, podczas turnieju challengerowego w Drummondville, przeszedł do historii jako najmłodszy tenisista (14 lat i 6 miesięcy), któremu udało się przebrnąć przez kwalifikacje i awansować do turnieju głównego rangi ATP Challenger Tour. Z przyczyn zdrowotnych musiał wycofać się z tego turnieju, ale zdobyte punkty uczyniły go tym samym pierwszym zawodnikiem urodzonym po 1999 roku, któremu udało się znaleźć w rankingu ATP[1].

W lipcu wziął udział w challengerze w Granby, po raz kolejny przeszedł przez kwalifikacje i znalazł się w turnieju głównym. W swoim pierwszym meczu pokonał Andrew Whittingtona (wówczas 493. miejsce w rankingu), bijąc kolejny rekord i stając się najmłodszym tenisistą, który wygrał mecz w turnieju rangi ATP Challenger Tour[2]. W drugiej rundzie odniósł jeszcze większy sukces, triumfując nad Darianem Kingiem (205. miejsce). Swojego pogromcę znalazł dopiero w ćwierćfinale, a był nim Yoshihito Nishioka, klasyfikowany na 145. miejscu.

We wrześniu, podczas US Open, jego pierwszego juniorskiego turnieju wielkoszlemowego, doszedł do 2. rundy w grze pojedynczej chłopców oraz zwyciężył w turnieju deblowym w parze z Denisem Shapovalovem. W październiku, wraz z Shapovalovem i Benjaminem Sigouin, wygrał juniorskie rozgrywki Pucharu Davisa, po raz pierwszy w historii dla Kanady[3].

Sezon 2016

[edytuj | edytuj kod]

Auger-Aliassime na kortach French Open osiągnął finał rozgrywek gry pojedynczej, w którym lepszy okazał się Geoffrey Blancaneaux. Kanadyjczyk uległ przeciwnikowi 6:1, 3:6, 6:8.

W lipcu razem z Denisem Shapovalovem osiągnął finał rozgrywek gry podwójnej chłopców podczas wielkoszlemowego Wimbledonu. W meczu mistrzowskim przegrali z Kennethem Raismą i Stefanosem Tsitsipasem wynikiem 6:4, 4:6, 2:6.

Podczas US Open triumfował w zawodach gry pojedynczej, pokonując w meczu mistrzowskim Miomira Kecmanovicia 6:3, 6:0. W rozgrywkach gry podwójnej wspólnie z Benjaminem Sigouinem zostali pokonani przez parę Juan Carlos AguilarFelipe Meligeni Alves wynikiem 3:6, 6:7(4).

Sezony 2017 i 2018

[edytuj | edytuj kod]

Od marca 2017 regularnie startował w turniejach ATP Challenger Tour, zdobywając tytuły w Lyonie i Sewilli na kortach ziemnych. Pod koniec sierpnia odpadł w drugiej rundzie kwalifikacji do US Open.

Rok 2017 zakończył na 162. miejscu w rankingu ATP.

W marcu 2018 zakwalifikował się do turnieju ATP World Tour Masters 1000 w Indian Wells i wygrał mecz pierwszej rundy z Vaskiem Pospisilem, a w kolejnym poniósł porażkę z Milosem Raoniciem. Pod koniec maja przegrał w drugiej rundzie eliminacji do French Open. Po raz pierwszy w zawodach głównych Wielkiego Szlema wziął udział podczas US Open, pomyślnie przechodząc najpierw kwalifikacje. Mecz pierwszej rundy z Denisem Shapovalovem poddał przy stanie 5:7, 7:5, 1:4 przez zawroty głowy[4].

Pod koniec września osiągnął pierwszy w karierze ćwierćfinał w cyklu ATP World Tour, w Chengdu. Do turnieju dostał się jako szczęśliwy przegrany, a w drabince głównej wyeliminował Wu Yibinga i Chunga Hyeona.

W sezonie 2018 został zwycięzcą imprez ATP Challenger Tour w Lyonie i Taszkencie. Na koniec roku Kanadyjczyk zajmował 108. miejsce w klasyfikacji ATP.

Sezon 2019 – finał Pucharu Davisa

[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2019 systematycznie rywalizował w cyklu ATP Tour. W lutym awansował do pierwszego w karierze finału, w Rio de Janeiro. Wyeliminował m.in. w pierwszym meczu Fabia Fogniniego, a mecz o tytuł przegrał 3:6, 5:7 z Laslem Đere[5]. W następnym miesiącu Auger-Aliassime dotarł do półfinału ATP Tour Masters 1000 w Miami, najpierw wygrywając w kwalifikacjach. W Indian Wells odniósł pierwsze zwycięstwo nad tenisistą z czołowej dziesiątki rankingu, w drugiej rundzie ze Stefanosem Tsitsipasem (nr 10. ATP)[4].

Drugi finał w sezonie Kanadyjczyk zagrał w maju na kortach ziemnych w Lyonie, pokonany w ostatnim pojedynku przez Benoît Paire.

Podczas turniejów rozgrywanych na nawierzchni trawiastej osiągnął najpierw finał w Stuttgarcie, potem półfinał w Londynie (Queen’s) i trzecią rundę Wimbledonu. W ćwierćfinałowym meczu z Dustinem Brownem w Stuttgarcie obronił jedną piłkę meczową[6].

Tegoż roku zadebiutował w lutym w reprezentacji Kanady w Pucharze Davisa. Kanada, w składzie z Augerem-Aliassime, wygrała rundę kwalifikacyjną do turnieju finałowego ze Słowacją. Auger-Aliassime pokonał 6:3, 6:4 w decydującym o awansie meczu Norberta Gombosa[7]. W listopadzie Kanadyjczycy awansowali do finału zawodów po meczach grupowych, ćwierćfinale z Australią i półfinale z Rosją, a Auger-Aliassime zagrał dopiero w finale z reprezentującym Hiszpanię Robertem Bautistą-Agutem. Przegrał tę rywalizację 6:7(3), 3:6, w drugim mecz tej rundy Denis Shapovalov uległ Rafaelowi Nadalowi i to Hiszpania zdobyła końcowe trofeum[8].

W całym sezonie Kanadyjczyk zwyciężył w 33 meczach z 56 rozegranych.

Rok 2019 ukończył na 21. miejscu na świecie.

Styl gry

[edytuj | edytuj kod]

Ulubioną nawierzchnią Augera-Aliassime są korty twarde. Swoją grę opiera na forhendzie oraz serwisie. Jest szybkim i zwinnym zawodnikiem, co wpływa na duże możliwości w grze defensywnej. Jak sam przyznał, jego idolami są Roger Federer, Gaël Monfils oraz Jo-Wilfried Tsonga.

Finały w turniejach ATP Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (5–10)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 24 lutego 2019 Rio de Janeiro Ceglana Serbia Laslo Đere 3:6, 5:7
Finalista 2. 25 maja 2019 Lyon Ceglana Francja Benoît Paire 4:6, 3:6
Finalista 3. 16 czerwca 2019 Stuttgart Trawiasta Włochy Matteo Berrettini 4:6, 6:7(11)
Finalista 4. 16 lutego 2020 Rotterdam Twarda (hala) Francja Gaël Monfils 2:6, 4:6
Finalista 5. 23 lutego 2020 Marsylia Twarda (hala) Grecja Stefanos Tsitsipas 3:6, 4:6
Finalista 6. 18 października 2020 Kolonia Twarda (hala) Niemcy Alexander Zverev 3:6, 3:6
Finalista 7. 7 lutego 2021 Melbourne Twarda Wielka Brytania Daniel Evans 2:6, 3:6
Finalista 8. 13 czerwca 2021 Stuttgart Trawiasta Chorwacja Marin Čilić 6:7(2), 3:6
Zwycięzca 1. 13 lutego 2022 Rotterdam Twarda (hala) Grecja Stefanos Tsitsipas 6:4, 6:2
Finalista 9. 20 lutego 2022 Marsylia Twarda (hala) Rosja Andriej Rublow 5:7, 6:7(4)
Zwycięzca 2. 16 października 2022 Florencja Twarda (hala) Stany Zjednoczone Jeffrey John Wolf 6:4, 6:4
Zwycięzca 3. 23 października 2022 Antwerpia Twarda (hala) Stany Zjednoczone Sebastian Korda 6:3, 6:4
Zwycięzca 4. 30 października 2022 Bazylea Twarda (hala) Dania Holger Rune 6:3, 7:5
Zwycięzca 5. 29 października 2023 Bazylea Twarda (hala) Polska Hubert Hurkacz 7:6(3), 7:6(5)
Finalista 10. 5 maja 2024 Madryt Ceglana Andriej Rublow 6:4, 5:7, 5:7

Gra podwójna (1–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 8 listopada 2020 Paryż Twarda (hala) Polska Hubert Hurkacz Chorwacja Mate Pavić
Brazylia Bruno Soares
6:7(3), 7:6(7), 10–2
Finalista 1. 20 czerwca 2021 Halle Trawiasta Polska Hubert Hurkacz Niemcy Kevin Krawietz
Rumunia Horia Tecău
6:7(4), 4:6

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (1–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 5 czerwca 2016 French Open, Paryż Ceglana Francja Geoffrey Blancaneaux 6:1, 3:6, 6:8
Zwycięzca 1. 11 września 2016 US Open, Nowy Jork Twarda Serbia Miomir Kecmanović 6:3, 6:0

Gra podwójna (1–2)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 13 września 2015 US Open, Nowy Jork Twarda Kanada Denis Shapovalov Stany Zjednoczone Brandon Holt
Stany Zjednoczone Riley Smith
7:5, 7:6(3)
Finalista 1. 10 lipca 2016 Wimbledon, Londyn Trawiasta Kanada Denis Shapovalov Estonia Kenneth Raisma
Grecja Stefanos Tsitsipas
6:4, 4:6, 2:6
Finalista 2. 10 września 2016 US Open, Nowy Jork Twarda Kanada Benjamin Sigouin Boliwia Juan Carlos Aguilar
Brazylia Felipe Meligeni Alves
3:6, 6:7(4)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. 14 year old makes Emirates ATP rankings history. atpworldtour.com, 2015-03-24. [dostęp 2015-12-26]. (ang.).
  2. 14-latek wygrał mecz ATP challengera. przegladsportowy.pl, 2015-07-22. [dostęp 2015-10-17].
  3. Triumf Kanadyjczyków w Junior Davis Cup, Polacy na dziewiątym miejscu. sportowefakty.pl, 2015-10-04. [dostęp 2015-12-26].
  4. a b Felix Auger-Aliassime | Bio | ATP Tour | Tennis [online], ATP Tour [dostęp 2020-05-03].
  5. Emotional Djere wins Rio Open for first ATP title, „Reuters”, 25 lutego 2019 [dostęp 2020-05-03] (ang.).
  6. o, Felix Auger Aliassime saves a match point to beat Dustin Brown in Stuttgart [online], UBITENNIS, 14 czerwca 2019 [dostęp 2020-05-03] (ang.).
  7. Canada overpowers Slovakia to qualify for the 2019 Davis Cup Finals [online], Tennis Canada, 2 lutego 2019 [dostęp 2020-05-03] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-25] (ang.).
  8. Davis Cup final: Spain beat Canada with wins for Rafael Nadal & Roberto Bautista Agut, „BBC Sport”, 24 listopada 2019 [dostęp 2020-05-03] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]