Przejdź do zawartości

Faust (imię)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Faust
Płeć

męskie

Znaczenie
Języki

łacina

Słowo

łac. faustus

Znaczenie

„błogi, szczęśliwy”, „szczęśliwie rosnący”

Alternatywne nazwy
Odpowiednik dla płci przeciwnej

Fausta, Faustyna

Pokrewne imiona

Faustyn

Faustimię męskie pochodzenia łacińskiego (łac. faustus, „błogi, szczęśliwy”), należące do niedużej grupy najstarszych imion rzymskich (imion właściwych, praenomen, por. Marek, Tyberiusz, Tytus), i oznaczające „szczęśliwie rosnący”. Łacińska grupa, od której imię to pochodzi (łac. faustus – "błogi, pomyślny", ale także faveo, favi, fautum – "sprzyjać, być przychylnym") nie ma pochodzenia indoeuropejskiego oraz pewnych odpowiedników w żadnym języku indoeuropejskim.

Faustus już w epoce klasycznej zaczął wychodzić z roli imienia i występować w funkcji przydomka (cognomen)[1]. W Polsce po raz pierwszy zapisano to imię w 1488 roku. Jego patronem jest m.in. św. Faust z Riez[2].

Żeńskim odpowiednikiem jest Fausta.

Faust imieniny obchodzi: 15 lutego, 16 lipca, 3 października, 4 października, 5 października, 13 października, 19 listopada i 26 listopada.

Znane osoby o imieniu Faust:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. T. Milewski, Społeczeństwo rzymskie w świetle imiennictwa osobowego, [w:] Filomata nr 143, grudzień 1960. Należy jednak podkreślić, że wiele współcześnie spotykanych imion pochodzenia łacińskiego wywodzi się od przydomków rzymskich.
  2. Faust. Deon.pl. [dostęp 2013-11-29].