Fragmenty rylskie

Fragmenty rylskie – zbiór pochodzących z niezachowanego kodeksu 8 luźnych pergaminowych kart i 3 urywków kart, zapisanych głagolicą^[1]. Zabytek języka staro-cerkiewno-słowiańskiego.

Rękopis datowany jest na 2. połowę X wieku^[2]. Zawiera fragmenty modlitwy pokutnej i napomnień (parenesis) Efrema Syryjczyka^[1]. Pierwsze dwie karty odkrył w 1845 roku w Rylskim Monastyrze w Bułgarii Wiktor Grigorowicz. Pozostałe fragmenty zostały odkryte w tym samym monasterze w 1880 roku przez Konstantina Jirečka (3 karty) i w 1936 roku przez Jordana Iwanowa^[1].

Dwie karty odnalezione przez Grigorowicza znajdują się obecnie w bibliotece Rosyjskiej Akademii Nauk w Petersburgu, pozostałe fragmenty nadal przechowywane są w Rylskim Monastyrze^[1]^[2]. Karty Grigorowicza opublikował Izmaił Sriezniewski w 1866 roku, a następnie w 1909 roku Grigorij Iljinski^[1]. Całość zabytku wydał i opracował Iwan Goszew (Рилски глаголически листове, Sofia 1956)^[2]. Wydanie to zawiera transkrypcję tekstu na cyrylicę, fotokopię zabytku i komentarz^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f С.Г. Шулежкова: Старославянский язык, древнерусский язык и историческая грамматика русского языка. Москва: Флинта, 2010, s. 87. ISBN 978-5-9765-0842-2.
↑ ^a ^b ^c Leszek Moszyński: Wstęp do filologii słowiańskiej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 2006, s. 178. ISBN 978-83-01-14720-4.

[shulezhkova-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f С.Г. Шулежкова: Старославянский язык, древнерусский язык и историческая грамматика русского языка. Москва: Флинта, 2010, s. 87. ISBN 978-5-9765-0842-2.

[moszynski-2] Leszek Moszyński: Wstęp do filologii słowiańskiej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 2006, s. 178. ISBN 978-83-01-14720-4.

[1]

[2]