Franciszek Grabowski (1750–1836)

Franciszek Grabowski
	; Pobóg
Data urodzenia	1750
Data i miejsce śmierci	10 marca 1836 ; Osmolice
Dzieci	Tomasz Grabowski
	Odznaczenia

Franciszek Pobóg Grabowski (ur. w 1750, zm. 10 marca 1836^[1] w Osmolicach) – senator-wojewoda Królestwa Polskiego, działacz polityczny, radca Rady Stanu Księstwa Warszawskiego w 1811 roku^[2], obrońca przywilejów.

Właściciel dóbr Abramowice i Osmolice. Został odznaczony Orderem Orła Białego 24 maja 1829. Odznaczony Orderem Świętego Stanisława I klasy w 1815 roku^[3].

Z zawodu prawnik. W 1809 objął stanowisko radcy wydziału sprawiedliwości w rządzie centralnym w Lublinie. W 1810 wszedł do sekcji sprawiedliwości Rady Stanu Księstwa Warszawskiego. Początkowo był przeciwnikiem Kodeksu Napoleona. Z tej racji występował przeciw wprowadzeniu go do Księstwa Warszawskiego przez ówczesnego ministra sprawiedliwości Feliksa Łubińskiego. W 1814 został powołany do sekcji sądowej komitetu Cywilnego Reformy. Domagał się wtedy zniesienia kodeksu Napoleona i francuskiego postępowania sądowego. W Królestwie Polskim od 1815 senator-kasztelan, zajmował się organizacją nowego Sądu Najwyższego. W 1825 został senatorem-wojewodą Królestwa Polskiego.

Zasłynął jako klerykał i reprezentant ugodowej polityki wobec Rosji, zaskoczony wybuchem powstania listopadowego, uznał je, lecz nie wziął w nim udziału. Jako senator podpisał 30 kwietnia 1831 roku akt detronizacji Mikołaja I Romanowa^[4]. Jego syn Tomasz Grabowski był także senatorem.

Przypisy

↑ Łoza podaje datę śmierci 10 czerwca 1836 roku
↑ Kalendarzyk Polityczny Chronologiczny i Historyczny na rok pański 1811 z Magistraturami Kraiowemi, Warszawa 1811, s. 86.
↑ Stanisław Łoza, Kawalerowie orderu Św. Stanisława, w: Miesięcznik Heraldyczny, r. IX, nr 5, Warszawa 1930, s. 98.
↑ Dayarusz Sejmu z R. 1830–1831, wydał Michał Rostworowski, T. I, Kraków 1907, s. 244.

Bibliografia

Wielka Encyklopedia Powszechna PWN (1962–1969)

Linki zewnętrzne

Franciszek Grabowski – publikacje w bibliotece Polona

[1] Łoza podaje datę śmierci 10 czerwca 1836 roku

[2] Kalendarzyk Polityczny Chronologiczny i Historyczny na rok pański 1811 z Magistraturami Kraiowemi, Warszawa 1811, s. 86.

[3] Stanisław Łoza, Kawalerowie orderu Św. Stanisława, w: Miesięcznik Heraldyczny, r. IX, nr 5, Warszawa 1930, s. 98.

[4] Dayarusz Sejmu z R. 1830–1831, wydał Michał Rostworowski, T. I, Kraków 1907, s. 244.

[1]

[2]

[3]

[4]