Przejdź do zawartości

Front Żelazny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Logo Frontu Żelaznego, Trzy Strzały[1].

Front Żelazny (niem. Die Eiserne Front) – koalicja socjaldemokratycznych organizacji popierających demokrację i ustrój republikański w tak zwanej republice weimarskiej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W Magdeburgu, 16 grudnia 1931 roku na zebraniu przywódców organizacji demokratycznych zapoczątkowano z inicjatywy Reichsbanneru działalność Frontu Żelaznego. W zebraniu uczestniczyli przedstawiciele: SPD, Reichsbanneru, central związków zawodowych: ADGB i Afa-Bund (niem. Allgemeiner freier Angestelltenbund) i związku robotniczych stowarzyszeń sportowych ATSB (niem. Arbeiter Turn- und Sportbundes). Organizacja miała za cel obronę republiki i miała stanowić przeciwwagę dla Frontu Harzburskiego. Występując przeciwko NSDAP w 1932 roku front poparł kandydaturę Hindenburga przeciw Hitlerowi w wyborach prezydenckich.

Front Żelazny przestał istnieć po dojściu NSDAP do władzy, z chwilą likwidacji niezależnego ruchu związkowego Niemiec w maju 1933 roku[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Günther Gerstenberg, Eiserne Front, 1931–1933 [online], Historisches Lexikon Bayerns, 13 lipca 2006 [dostęp 2019-06-04].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Wielka Ilustrowana Encyklopedja Powszechna. T. XIX. Kraków: Gutenberg, 1932, s. 286.