Front Ludowy (Ukraina)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Skrót |
NF |
| Lider | |
| Data założenia |
2014 |
| Adres siedziby | |
| Ideologia polityczna | |
| Barwy | |
Front Ludowy (ukr. Народний фронт, NF) – ukraińska partia polityczna o profilu liberalno-demokratycznym i proeuropejskim[1] oraz nacjonalistycznym[2].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Front Ludowy został zarejestrowany 31 marca 2014[3], jednak nie wykazywał jakiejkolwiek aktywności. W międzyczasie na tle przygotowań do przedterminowych wyborów parlamentarnych na Ukrainie doszło do rozłamu w ramach Batkiwszczyny, w wyniku czego ugrupowanie to opuścili m.in. premier Arsenij Jaceniuk, przewodniczący Rady Najwyższej Ołeksandr Turczynow, minister spraw wewnętrznych Arsen Awakow i komendant Euromajdanu Andrij Parubij[4]. 10 września 2014 Front Narodowy przeprowadził swój pierwszy kongres, wybierając premiera na swojego przewodniczącego, a spikerowi parlamentu powierzając kierownictwo partyjnej centrali[5].
Front Ludowy w swojej strukturze powołał tzw. radę wojskową, w skład której weszła m.in. grupa komendantów batalionów działających w ramach Specjalnych Pododdziałów Ochrony Porządku Publicznego na Ukrainie[6]. Ugrupowanie zaczęło stopniowo przejmować struktury i członków Batkiwszczyny[1]. Wyborczą listę NF otworzył Arsenij Jaceniuk, za nim znaleźli się aktywistka społeczna i dziennikarka śledcza Tetiana Czornowoł, Ołeksandr Turczynow, Andrij Parubij, dowódca batalionu „Myrotworeć”, Arsen Awakow, dziennikarka telewizyjna Wiktorija Siumar, były wicepremier Wjaczesław Kyryłenko, posłanka Lilija Hrynewycz oraz dowódca batalionu „Dnipro-1” Jurij Bereza[7].
Ostatecznie w głosowaniu z 26 października 2014 Front Ludowy otrzymał blisko 3,5 miliona głosów (22,14%), zajmując pierwsze miejsce wśród komitetów wyborczych i wyprzedzając nieznacznie Blok Petra Poroszenki[8]. Przełożyło się to na 64 mandaty poselskie z listy krajowej[9], ponadto 18 kandydatów NF zwyciężyło w okręgach jednomandatowych[8], zwiększając łączną liczbę deputowanych frontu do 82 osób. Partia dołączyła do koalicji rządowej współtworzącej powołany po wyborach gabinet Arsenija Jaceniuka. Poparcie dla niej stopniowo spadało (w lipcu 2015 w badaniach opinii publicznej wynosiło poniżej 2%)[10].
W 2016 Front Ludowy współtworzył nowy rząd, na czele którego stanął Wołodymyr Hrojsman z Bloku Petra Poroszenki[11]. Ugrupowanie nie brało pod swoim szyldem udziału w wyborach w 2019.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Tadeusz A. Olszański: Ukraine's political parties at the start of the election campaign. osw.waw.pl, 17 września 2014. [dostęp 2014-11-08]. (ang.).
- ↑ Parties and Elections in Europe. parties-and-elections.eu. [dostęp 2019-04-09]. (ang.).
- ↑ Політичні партії. drsu.gov.ua. [dostęp 2014-11-08]. (ukr.).
- ↑ Arsenij Jaceniuk na czele nowej partii. Żegnaj, Julio Tymoszenko. wyborcza.pl, 10 września 2014. [dostęp 2014-11-08].
- ↑ Yatseniuk elected head of political council of People’s Front Party – congress decision. interfax.com.ua, 10 września 2014. [dostęp 2014-11-08]. (ang.).
- ↑ Члени Військової ради. nfront.org.ua. [dostęp 2014-11-08]. (ukr.).
- ↑ Виборчий список партії „Народний фронт”. pravda.com.ua, 20 września 2014. [dostęp 2014-11-08]. (ukr.).
- ↑ a b Serwis CVK – Wybory 2014. [dostęp 2012-11-09]. (ukr.).
- ↑ ЦВК обробила 100% протоколів. „Свобода” не пройшла. pravda.com.ua, 7 listopada 2014. [dostęp 2014-11-08]. (ukr.).
- ↑ Yatsenyuk’s party drops in polls as scandals swirl around prime minister. kyivpost.com, 2 lipca 2015. [dostęp 2017-05-24]. (ang.).
- ↑ Wołodymyr Hrojsman premierem Ukrainy. osw.waw.pl, 14 kwietnia 2016. [dostęp 2016-04-14].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona partii. [dostęp 2014-11-08]. (ukr.).