Przejdź do zawartości

Gilbert Gress

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gilbert Gress
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 grudnia 1941
Strasburg

Wzrost

175 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1960–1966 RC Strasbourg 156 (20)
1966–1970 VfB Stuttgart 152 (24)
1971–1973 Olympique Marsylia 90 (8)
1973–1975 RC Strasbourg 69 (6)
1975–1977 Neuchâtel Xamax
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1967–1971  Francja 3 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1975–1977 Neuchâtel Xamax
1977–1980 RC Strasbourg
1980–1981 Club Brugge
1981–1990 Neuchâtel Xamax
1990–1991 Servette FC
1991–1994 RC Strasbourg
1994–1997 Neuchâtel Xamax
1998–1999 Szwajcaria
2000–2001 FC Zürich
2002 FC Metz
2003 Sturm Graz
2004–2005 FC Sion
2007 FC Aarau
2009 RC Strasbourg
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Gilbert Gress (14 grudnia 1941 w Strasburgu) – francuski piłkarz grający na pozycji pomocnika. W swojej karierze rozegrał 3 mecze w reprezentacji Francji.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Karierę piłkarską Gress rozpoczął w klubie RC Strasbourg. W 1960 roku awansował do kadry pierwszego zespołu. 8 maja 1960 zadebiutował w nim w pierwszej lidze francuskiej w wygranym 2:1 domowym meczu z Girondins Bordeaux. W swoim debiutanckim sezonie spadł ze Strasbourgiem do drugiej ligi, ale już w sezonie 1960/1961 wrócił do pierwszej ligi. W sezonie 1965/1966 zdobył ze Strasbourgiem Puchar Francji.

Latem 1966 roku Gress przeszedł do VfB Stuttgart. 20 sierpnia 1966 zanotował swój debiut w Bundeslidze w wygranym 1:0 domowym spotkaniu z 1. FC Nürnberg. Zawodnikiem Stuttgartu był do końca 1970 roku.

Na początku 1971 roku Gress wrócił do Francji i został zawodnikiem Olympique Marsylia. W sezonach 1970/1971 oraz 1971/1972 wywalczył z Olympique dwa tytuły mistrza Francji z rzędu. W 1973 roku trafił do RC Strasbourg, by w 1975 roku odejść do szwajcarskiego Neuchâtel Xamax. W Szwajcarii grał przez dwa lata i w 1977 roku zakończył swoją karierę piłkarską.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1959/60 RC Strasbourg Francja  Division 1 2 0
1960/61 RC Strasbourg Francja  Division 2 26 6
1961/62 RC Strasbourg Francja  Division 1 2 0
1962/63 RC Strasbourg Francja  Division 1 23 5
1963/64 RC Strasbourg Francja  Division 1 33 3
1964/65 RC Strasbourg Francja  Division 1 34 3
1965/66 RC Strasbourg Francja  Division 1 36 3
1966/67 VfB Stuttgart RFN  Bundesliga 34 3
1967/68 VfB Stuttgart RFN  Bundesliga 33 9
1968/69 VfB Stuttgart RFN  Bundesliga 31 6
1969/70 VfB Stuttgart RFN  Bundesliga 34 5
1970/71 VfB Stuttgart RFN  Bundesliga 17 2
1970/71 Olympique Marsylia Francja  Division 1 19 4
1971/72 Olympique Marsylia Francja  Division 1 37 3
1972/73 Olympique Marsylia Francja  Division 1 34 1
1973/74 RC Strasbourg Francja  Division 1 31 1
1974/75 RC Strasbourg Francja  Division 1 38 5
1975/76 Neuchâtel Xamax Szwajcaria  Nationalliga A ? ?
1976/77 Neuchâtel Xamax Szwajcaria  Nationalliga A ? ?

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Francji Gress zadebiutował 27 września 1967 roku w przegranym 1:5 towarzyskim meczu z RFN, rozegranym w Berlinie Zachodnim. W swojej karierze grał w eliminacjach do MŚ 1970 i do Euro 72. Od 1967 do 1971 roku rozegrał w kadrze narodowej 3 mecze.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Gdy Gress występował w Neuchâtel Xamax, był jego trenerem. W 1977 roku został trenerem RC Strasbourg i w sezonie 1978/1979 doprowadził ten klub do wywalczenia tytułu mistrza Francji. W 1980 roku odszedł do belgijskiego Club Brugge, a w 1981 roku wrócił do Neuchâtel Xamax i prowadził go do 1990 roku. W sezonach 1986/1987 i 1987/1988 wywalczył z nim dwa tytuły mistrza Szwajcarii z rzędu. W latach 1990–1991 pracował w Servette FC. W latach 1991–1994 ponownie był trenerem Strasbourga.

W 1998 roku Gress został selekcjonerem reprezentacji Szwajcarii i na tym stanowisku zastąpił Rolfa Fringera. W reprezentacji pracował do 1999 roku.

W 2000 roku Gress został trenerem FC Zürich. Jeszcze w 2000 roku zdobył z nim Puchar Szwajcarii. Następnie pracował w takich klubach jak: FC Metz, Sturm Graz, FC Sion, FC Aarau i ponownie RC Strasbourg.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]