Guido de Marco
Data i miejsce urodzenia |
22 lipca 1931 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
12 sierpnia 2010 |
Prezydent Republiki Malty | |
Okres |
od 4 kwietnia 1999 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Guido de Marco (ur. 22 lipca 1931 w Valletcie, zm. 12 sierpnia 2010 w Msidzie[1]) – maltański polityk i prawnik, działacz Partii Narodowej, parlamentarzysta, minister i wicepremier, w latach 1999–2004 prezydent Malty.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1952 uzyskał bakalaureat z filozofii, ekonomii i języka włoskiego, a w 1955 doktorat z prawa na Uniwersytecie Maltańskim. Pracował m.in. w administracji państwowej i jako nauczyciel akademicki na macierzystej uczelni, na której doszedł do stanowiska profesora.
Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Partii Narodowej. W 1977 ubiegał się bez powodzenia o przywództwo w swoim ugrupowaniu, przegrywając z Edwardem Fenechem Adamim[2]. W 1966 po raz pierwszy został wybrany do Izby Reprezentantów, z powodzeniem ubiegając się o reelekcję w siedmiu kolejnych wyborach do 1998 włącznie. W maltańskim parlamencie zasiadał nieprzerwanie przez ponad 30 lat, reprezentował go m.in. w Zgromadzeniu Parlamentarnym Rady Europy. W 1990 objął na okres rocznej kadencji funkcję przewodniczącego Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych.
Był członkiem kolejnych rządów Edwarda Fenecha Adamiego. W latach 1987–1996 i 1998–1999 sprawował urząd wicepremiera. Od 1987 do 1990 był ministrem spraw wewnętrznych, a w latach 1987–1992 ministrem sprawiedliwości. Dwukrotnie w okresach 1990–1996 i 1998–1999 zajmował stanowisko ministra spraw zagranicznych[3].
Od kwietnia 1999 do kwietnia 2004 sprawował pięcioletnią kadencję prezydencką. W okresie jego urzędowania Malta zakończyła negocjacje akcesyjne z Unią Europejską[1].
Guido de Marco był żonaty z Violet z domu Saliba. Miał dwie córki (Gianellę i Fiorellę) oraz syna Maria, który również został politykiem.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Order „Za zasługi” I klasy (2007)[4]
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (2002)[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Former Malta president de Marco dies at 79. tvnz.co.nz, 13 sierpnia 2010. [dostęp 2017-01-06]. (ang.).
- ↑ Three decades of Eddie. maltatoday.com.mt, 1 kwietnia 2009. [dostęp 2017-01-06]. (ang.).
- ↑ Rulers: Malta: Ministries, etc.. rulers.org. [dostęp 2017-01-06]. (ang.).
- ↑ Указ Президента України № 739/2007. president.gov.ua, 21 sierpnia 2007. [dostęp 2017-01-06]. (ukr.).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 października 2002 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2003 r. nr 6, poz. 89).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Prof. Guido de Marco. doi.gov.mt. [dostęp 2017-01-06]. (ang.).
- Absolwenci Uniwersytetu Maltańskiego
- Deputowani do Izby Reprezentantów (Malta)
- Ludzie urodzeni w Valletcie
- Maltańscy ministrowie spraw wewnętrznych
- Maltańscy prawnicy
- Odznaczeni Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej
- Odznaczeni Orderem „Za zasługi” (Ukraina)
- Politycy Partii Narodowej (Malta)
- Prezydenci Malty
- Przewodniczący Sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ
- Urodzeni w 1931
- Zmarli w 2010
- Maltańscy ministrowie spraw zagranicznych
- Maltańscy ministrowie sprawiedliwości
- Wicepremierzy Malty