Przejdź do zawartości

Hajsyn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hajsyn
Гайсин
Ilustracja
Hajsyn, ośrodek zdrowia.
Herb
Herb
Państwo

 Ukraina

Obwód

 winnicki

Rejon

hajsyński

Data założenia

1545

Prawa miejskie

1744

Powierzchnia

18,26 km²

Wysokość

215 m n.p.m.

Populacja (1.01.2019)
• liczba ludności
• gęstość


25 735[1]
1408 os./km²

Nr kierunkowy

+380 4334

Kod pocztowy

23700-23705

Położenie na mapie obwodu winnickiego
Mapa konturowa obwodu winnickiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Hajsyn”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Hajsyn”
Ziemia48°48′37″N 29°23′03″E/48,810278 29,384167
Strona internetowa

Hajsyn (ukr. Гайсин) – miasto na Ukrainie, w obwodzie winnickim, siedziba rejonu hajsyńskiego. Był miastem królewskim Rzeczypospolitej Obojga Narodów[2]. Leży na Podolu.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka o mieście pochodzi z roku 1545. Prawa miejskie otrzymało w 1744 roku.

Hajsyn był miastem starostwa bracławskiego położonym w pierwszej połowie XVII wieku w województwie bracławskim[3].

W 1793 roku zagarnięte przez Rosję na skutek II rozbioru Polski. W maju 1919 roku w pogromie zginęło 350 żydowskich mieszkańców[4].

Podczas okupacji hitlerowskiej, w sierpniu 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 4000 osób. W maju 1943 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali w okolicy Bilindijewic. Sprawcami zbrodni byli policjanci z litewskiego 7 Schutzmannschaft Batalionu, dowodził SS-Hauptsturmführer Franz Christoffel oraz ukraińska policja[5].

W 1995 założono Muzeum Miejskie w Hajsynie.

Urodzeni w Hajsynie

[edytuj | edytuj kod]

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.13
  2. Aleksander Jabłonowski, Polska XVI wieku. Ziemie ruskie. Ukraina (Kijów - Bracław). T. 3, Warszawa 1897, s. 234.
  3. Lustracye królewszczyzn ziem ruskich, Wołynia, Podola i Ukrainy z piérwszéj połowy XVII wieku / wydał Aleksander Jabłonowski, Warszawa 1877, s. 72.
  4. E.Heifetz: The slaughter of the Jews in the Ukraine In 1919. Thomas Seltzer, Inc., 1921. s. 405-6. [dostęp 2013-02-12]. (ang.).
  5. Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1528.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]